ترجمة معاني آية 40 سورة التوبة - الترجمة البشتوية - سرفراز - موسوعة القرآن الكريم

آية: 40

اِلَّا تَنْصُرُوْهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّٰهُ اِذْ اَخْرَجَهُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا ثَانِیَ اثْنَیْنِ اِذْ هُمَا فِی الْغَارِ اِذْ یَقُوْلُ لِصَاحِبِهٖ لَا تَحْزَنْ اِنَّ اللّٰهَ مَعَنَا ۚ— فَاَنْزَلَ اللّٰهُ سَكِیْنَتَهٗ عَلَیْهِ وَاَیَّدَهٗ بِجُنُوْدٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِیْنَ كَفَرُوا السُّفْلٰی ؕ— وَكَلِمَةُ اللّٰهِ هِیَ الْعُلْیَا ؕ— وَاللّٰهُ عَزِیْزٌ حَكِیْمٌ ۟

که تاسې د الله د رسول ملاتړ ونه کړئ هیڅ باک یې نشته ځکه چې الله پاک یې لا هغه وخت هم ملاتړ کړی وو چې کافرانو له خپل کور نه ویستلی له دوه سړیو نه دوه یم همدی وو کله چې دواړه په غار کې وو ده خپل ملګري ته وویل مه خفه کیږه په یقین چې الله زمونږ مل دی نو الله پاک پرې خپل ډاډ راښکته او په هغه لښکر یې دده ملاتړ وکړ چې تاسې نه لیده او په دې توګه یې د کافرانو خبره پریوتي او ټیټه وګرځوله لوړه او اوچته خو یوازې د الله خبره ده او الله پر هر څه برلاسی او د حکمت څښتن دی.