ترجمة معاني آية 29 سورة الفتح - الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 29

مُحَمَّدٌ رَّسُوْلُ اللّٰهِ ؕ— وَالَّذِیْنَ مَعَهٗۤ اَشِدَّآءُ عَلَی الْكُفَّارِ رُحَمَآءُ بَیْنَهُمْ تَرٰىهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا یَّبْتَغُوْنَ فَضْلًا مِّنَ اللّٰهِ وَرِضْوَانًا ؗ— سِیْمَاهُمْ فِیْ وُجُوْهِهِمْ مِّنْ اَثَرِ السُّجُوْدِ ؕ— ذٰلِكَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرٰىةِ ۛۖۚ— وَمَثَلُهُمْ فِی الْاِنْجِیْلِ ۛ۫ۚ— كَزَرْعٍ اَخْرَجَ شَطْاَهٗ فَاٰزَرَهٗ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوٰی عَلٰی سُوْقِهٖ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیْظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ؕ— وَعَدَ اللّٰهُ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ مِنْهُمْ مَّغْفِرَةً وَّاَجْرًا عَظِیْمًا ۟۠

محمد فرستادۀ الله است و اصحابش که با او هستند، بر کافران محارب سختگیر، و میان خودشان مهربان و دلسوز و غمخوار یکدیگر هستند. - ای بیننده- آنها را در رکوع و سجده برای الله سبحانه می‌بینی. از الله درخواست می‌کنند که با آمرزش و پاداشی گرامی بر آنها مهربانی و بخشش کند، و از آنها راضی شود. بر اثر سجده، نشانۀ آنها رستگاری و روشنایی و نور نماز است که در چهره‌شان آشکار می‌شود. تورات کتاب نازل‌شده بر موسی علیه السلام آنها را با این صفت توصیف کرده است. و اما مَثَل آنها در انجیل، کتاب نازل‌شده بر عیسی علیه السلام چنین است که در همکاری و کمال، مانند زراعتی هستند که جوانه‌هایش را درآوَرَد، سپس قوی و ستبر شود تا اینکه بر ساقه‌هایش بایستد، و کشاورزان را از قدرت و کمال خویش به شگفت آوَرَد؛ تا الله با آنها کافران را به‌سبب قوت و اتحاد و کمالی که در آنها می‌بینند به خشم آوَرَد. الله به صحابه‌ای که به الله ایمان آورده‌اند، و اعمال صالح انجام داده‌اند آمرزش گناهان‌شان را که در قبال آن مؤاخذه نخواهند شد، و پاداشی بزرگ از جانب خویش یعنی بهشت وعده داده است.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• تشرع الرحمة مع المؤمن، والشدة مع الكافر المحارب.

مشروعیت مهربانی با مؤمن، و خشونت با کافر محارب.

• التماسك والتعاون من أخلاق أصحابه صلى الله عليه وسلم.

اتحاد و همکاری از خصوصیات اخلاقی اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم بود.

• من يجد في قلبه كرهًا للصحابة الكرام يُخْشى عليه من الكفر.

هر کس نفرتى از صحابه ی کرام در دل داشته باشد؛ بیم آن مى رود دچار کفر شود.

• وجوب التأدب مع رسول الله صلى الله عليه وسلم، ومع سُنَّته، ومع ورثته (العلماء).

وجوب مؤدب‌ بودن در برابر رسول‌الله صلی الله علیه وسلم، و سنت ایشان، و وارثانش (علما).