ترجمة معاني آية 110 سورة المائدة - الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 110

اِذْ قَالَ اللّٰهُ یٰعِیْسَی ابْنَ مَرْیَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِیْ عَلَیْكَ وَعَلٰی وَالِدَتِكَ ۘ— اِذْ اَیَّدْتُّكَ بِرُوْحِ الْقُدُسِ ۫— تُكَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَكَهْلًا ۚ— وَاِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجِیْلَ ۚ— وَاِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّیْنِ كَهَیْـَٔةِ الطَّیْرِ بِاِذْنِیْ فَتَنْفُخُ فِیْهَا فَتَكُوْنُ طَیْرًا بِاِذْنِیْ وَتُبْرِئُ الْاَكْمَهَ وَالْاَبْرَصَ بِاِذْنِیْ ۚ— وَاِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتٰی بِاِذْنِیْ ۚ— وَاِذْ كَفَفْتُ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ عَنْكَ اِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ فَقَالَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا مِنْهُمْ اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ مُّبِیْنٌ ۟

و به یاد آور آن‌گاه که الله خطاب به عیسی علیه السلام فرمود: ای عیسی پسر مریم، نعمت من بر خویش را به یاد آور آن‌گاه که تو را بدون پدر آفریدم، و نعمت من بر مادرت مریم را به یاد آور آن‌گاه که او را بر زنان زمانش برتری دادم، و از جمله نعمت‌های من بر خویش به یاد آور آن‌گاه که تو را با جبرئیل تقویت کردم، که - در حال شیرخوارگی- با دعوت به‌سوی الله با مردم سخن می‌گفتی، و در سالخوردگی به آنچه که تو را با آن به‌سوی مردم بفرستم با آنها سخن می‌گویی، و از نعمت‌های دیگری که به تو دادم این است که به تو خط آموختم و تورات را که بر موسی فروفرستاده شده و انجیل را که بر تو نازل شده، به تو آموختم، و اسرار و فواید و حکمت‌های شریعت را به تو آموختم، و از جمله نعمت‌های من بر تو این است که از گِل، تصویری به شکل پرنده می‌ساختی، سپس در آن می‌دمیدی و پرنده‌ای می‌شد، و کور مادرزاد را شفا می‌دادی، و بیمار مبتلا به پیسی را شفا می‌دادی، آن‌گاه پوستش سالم می‌شد، و نزد الله دعا می‌کردی که مردگان را زنده گرداند و آنها را زنده می‌کردی، تمام این موارد به اذن من بود، و از دیگر نعمت‌هایی که به تو ارزانی داشتم این بود که آسیب بنی‌اسرائیل را از تو بازداشتم آن‌گاه که تصمیم گرفتند تو را بکشند، زمانی‌که معجزات آشکار برای‌شان آوردی، و کاری نکردند جز اینکه به این معجزات کفر ورزیدند، و گفتند: آنچه که عیسی آورده است، چیزی جز سحر آشکار نیست.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• إثبات جمع الله للخلق يوم القيامة جليلهم وحقيرهم.

اثبات گردآوری تمام مخلوقات؛ چه گرانقدر و چه حقیر در روز قیامت توسط الله متعال.

• إثبات بشرية المسيح عليه السلام وإثبات آياته الحسية من إحياء الموتى وإبراء الأكمه والأبرص التي أجراها الله على يديه.

اثبات انسان بودن مسیح و بیان نشانه های حسی (و معجزه های) وى مانند زنده کردن مردگان، شفا دادن کوران مادرزاد و جذام که الله متعال به او داده بود.

• بيان أن آيات الأنبياء تهدف لتثبيت الأتباع وإفحام المخالفين، وأنها ليست من تلقاء أنفسهم، بل تأتي بإذن الله تعالى.

بیان اینکه نشانه‌های پیامبران علیهم السلام، استوار سازی پیروان و خاموش‌ گردانیدن مخالفان را با دلیل نشانه می‌گیرد، و اینکه از جانب خودشان نیست، بلکه به اذن الله متعال می‌آید.