ترجمة معاني آية 138 سورة الأنعام - الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 138

وَقَالُوْا هٰذِهٖۤ اَنْعَامٌ وَّحَرْثٌ حِجْرٌ ۖۗ— لَّا یَطْعَمُهَاۤ اِلَّا مَنْ نَّشَآءُ بِزَعْمِهِمْ وَاَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُوْرُهَا وَاَنْعَامٌ لَّا یَذْكُرُوْنَ اسْمَ اللّٰهِ عَلَیْهَا افْتِرَآءً عَلَیْهِ ؕ— سَیَجْزِیْهِمْ بِمَا كَانُوْا یَفْتَرُوْنَ ۟

و مشرکان گفتند: این دام‌ها و کشتزارها ممنوعه هستند که هیچ‌کس از آنها نباید‌ بخورد مگر -به ادعا و افترای آنها- بعضی خادمان بت‌ها و دیگر کسانی که آنها بخواهند، و گفتند: پشت این دام‌ها حرام شده است؛ یعنی کسی سوار آنها نمی‌شود و باری بر پشت آنها حمل نمی‌شود. این دام‌ها بحیره و سائبه و حامی بودند، و اینها حیواناتی هستند که هنگام ذبح آنها، نام الله را نمی‌بردند، بلکه آنها را فقط به نام بت‌‌های‌شان ذبح می‌کردند؛ تمام این امور را با دروغ بر الله که این کارها از جانب اوست، مرتکب می‌شدند. به‌زودی الله به‌سبب آنچه که بر او تعالی افترا می‌بستند آنها را به عذابش مجازات خواهد کرد.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• ذم الله المشركين بسبع صفات هي : الخسران والسفاهة وعدم العلم وتحريم ما رزقهم الله والافتراء على الله والضلال وعدم الاهتداء؛ فهذه أمور سبعة، وكل واحد منها سبب تام في حصول الذم.

الله متعال مشرکان را با هفت صفت: خسران، سفاهت (کم عقلی)، جهل، تحریم حلال هایی که به آن ها ارزانی داشته است، افترا زدن به الله متعال، گمراهی و هدایت نیافتن، مذمت فرموده است، و هر یکی از این صفات، برای مذمتشان کافی است.

• الأهواء سبب تحريم ما أحل الله وتحليل ما حرم الله.

سبب حرام کردن آنچه الله متعال حلال کرده، و حلال کردن آنچه که حرام کرده است، هوا و هوس می باشد.

• وجوب الزكاة في الزروع والثمار عند حصادها، مع جواز الأكل منها قبل إخراج زكاتها، ولا يُحْسَب من الزكاة.

وجوب زکات در محصولات کشاورزی و میوه‌ها هنگام جمع‌آوری آنها، با جواز خوردن از آنها قبل از اخراج زکاتش، که این مقدار از زکات به شمار نمی‌رود.

• التمتع بالطيبات مع عدم الإسراف ومجاوزة الحد في الأكل والإنفاق.

بهره‌بردن از خوراکی‌های پاکیزه و حلال بدون اسراف و تجاوز از حد در خوردن و انفاق.