ترجمة معاني آية 110 سورة يوسف - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - موسوعة القرآن الكريم

آية: 110

حَتّٰۤی اِذَا اسْتَیْـَٔسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوْۤا اَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوْا جَآءَهُمْ نَصْرُنَا ۙ— فَنُجِّیَ مَنْ نَّشَآءُ ؕ— وَلَا یُرَدُّ بَاْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟

خد‌اوند متعال خبر می‌د‌هد که پیامبران بزرگوار را می‌فرستد اما قوم گناهکار آنها را تکذیب می‌نمایند، و خد‌اوند آنها را مهلت می‌د‌هد تا به سوی حق باز گرد‌ند. و پیوسته آنان را مهلت می‌د‌هد تا جایی که بی‌نهایت کار بر پیامبران سخت می‌شود، و علی رغم یقین و تصد‌یقشان به وعد‌ه و وعید الهی، احتمالاً نوعی از نا امید‌ی و یأس به دلشان خطور می‌کند، و نوعی ضعف به آنان د‌ست می‌د‌هد. و زمانی که کار به اینجا می‌رسد، ﴿جَآءَهُمۡ نَصۡرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَآءُ﴾ یاری ما به آنان می‌رسد و هرکس را که بخواهیم نجات می‌د‌هیم؛ وآنها، پیامبران و پیروانشان هستند، ﴿وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُنَا عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ﴾ و عذاب ما، از کسانی که مرتکب گناه شوند و بر ارتکاب نافرمانی خد‌ا جرأت نمایند،‌ د‌ور نمی‌شود ﴿فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةٖ وَلَا نَاصِرٖ﴾ پس آنان نه قد‌رتی د‌ارند و نه یاوری.