ترجمة معاني آية 29 سورة القمر - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - موسوعة القرآن الكريم

آية: 29

فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطٰی فَعَقَرَ ۟

﴿فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ﴾ پس همان یارشان را که شتر را پی زد ـ کسی که بدبخت‌ترین فرد قبیله بود ـ صدا زدند، ﴿فَتَعَاطَىٰ﴾ و دستوری را که به او دادند اطاعت کرد. ﴿فَعَقَرَ﴾ و شتر را پی زد.