ترجمة معاني آية 13 سورة الرحمن - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - موسوعة القرآن الكريم

آية: 13

فَبِاَیِّ اٰلَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبٰنِ ۟

وقتی که بسیاری از نعمت‌هایش را که با چشم و بصیرت مشاهده می‌شوند بیان کرد، و انسان و جن را مخاطب قرار داد، مجدّداً خداوند نعمت‌هایش را به آنها گوشزد نمود و فرمود: ﴿فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴾ کدام یک از نعمت‌های دینی و دنیوی خداوند را تکذیب می‌کنید؟ به راستی که جن‌ها پاسخ خوبی دادند آنگاه که پیامبر صلی الله علیه وسلم این سوره‌را برای آنها خواند. ایشان هر وقت این گفته الهی را تکرار می‌کرد ﴿فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴾ جن‌ها می‌گفتند: «پروردگارا! هیچ چیزی از نعمت‌هایت را تکذیب نمی‌کنیم، پس ستایش تو را سزاست.» بنابراین شایسته است که بنده هرگاه نعمت‌های خداوند برای او ذکر شوند، به آن اعتراف نماید و سپاس گزارد و خداوند را به خاطر این نعمت‌ها ستایش کند.