ترجمة معاني آية 39 سورة الرحمن - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - موسوعة القرآن الكريم

آية: 39

فَیَوْمَىِٕذٍ لَّا یُسْـَٔلُ عَنْ ذَنْۢبِهٖۤ اِنْسٌ وَّلَا جَآنٌّ ۟ۚ

((فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُسۡ‍َٔلُ عَن ذَنۢبِهِۦٓ إِنسٞ وَلَا جَآنّٞ﴾) و هیچ انس و جنّی از گناهش پرسیده نمی‌شود؛ یعنی از آنچه که اتّفاق افتاده است مورد سؤال استعلامی واقع نمی‌شود. چون خداوند متعال دانای پیدا و پنهان و گذشته و آینده است و می‌خواهد بندگان را طبق آگاهی‌ای که از حالات آنها دارد جزا و سزا دهد. و برای نیکوکاران و بدکاران در روز قیامت نشانه‌هایی قرار داده است که با آن شناخته می‌شوند. همان‌طور که خداوند متعال فرموده است: ﴿يَوۡمَ تَبۡيَضُّ وُجُوهٞ وَتَسۡوَدُّ﴾ روزی که چهره‌هایی سفید می‌شوند و چهره‌هایی سیاه می‌گردند.