ترجمة معاني آية 17 سورة الحشر - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - موسوعة القرآن الكريم

آية: 17

فَكَانَ عَاقِبَتَهُمَاۤ اَنَّهُمَا فِی النَّارِ خَالِدَیْنِ فِیْهَا ؕ— وَذٰلِكَ جَزٰٓؤُا الظّٰلِمِیْنَ ۟۠

﴿فَكَانَ عَٰقِبَتَهُمَآ﴾ و سرانجام دعوت‌دهنده که شیطان است و دعوت داده شده که انسان است این شد که ﴿أَنَّهُمَا فِي ٱلنَّارِ خَٰلِدَيۡنِ فِيهَا﴾ هر دوی آنان در آتش دوزخ هستند و در آن جاودانه خواهند بود. همان‌طور که خداوند متعال می‌فرماید: ﴿إِنَّمَا يَدۡعُواْ حِزۡبَهُۥ لِيَكُونُواْ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ﴾ بی‌گمان، شیطان گروهش را دعوت می‌کند تا از دوزخیان باشند. ﴿وَذَٰلِكَ جَزَٰٓؤُاْ ٱلظَّٰلِمِينَ﴾ و این سزای ستمکاران است؛ کسانی که در ستمگری و کفر ورزیدن با همدیگر مشارکت دارند، گرچه در شدت عذاب با یکدیگر متفاوت هستند. و این عادت و شیوۀ شیطان با همۀ دوستانش می‌باشد؛ او آنها را فرامی‌خواند و با حیله و فریب، آنها را به سوی آنچه که به زیانشان است می‌کشاند تا اینکه در دام می‌افتند و اسباب هلاکت و نابودی، آنها را فرامی‌گیرد. در این هنگام از آنها بیزاری می‌جوید و از آنها دست می‌کشد. و کسی که از شیطان اطاعت کند، قابل سرزنش است؛ چون خداوند آدمی را از او برحذر داشته و انسان‌ها را از اهداف و منظور شیطان آگاه کرده است. پس کسی که اقدام به اطاعت از او ‌نماید، از روی بینش مرتکب گناه می‌شود و چنین کسی عذری ندارد.