ترجمة معاني آية 19 سورة الانسان - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - موسوعة القرآن الكريم

آية: 19

وَیَطُوْفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُوْنَ ۚ— اِذَا رَاَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنْثُوْرًا ۟

﴿وَيَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ﴾ و برای آوردن خوراک و نوشیدنی اهل بهشت و خدمتشان ﴿وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ﴾ نوجوانانی بر آنان رفت و آمد می‌کنند که جاودانه‌اند؛ یعنی برای بقا آفریده شده‌اند؛ این‌ها تغییر نمی‌کنند و پیر نمی‌شوند و در نهایت زیبایی هستند. ﴿إِذَا رَأَيۡتَهُمۡ حَسِبۡتَهُمۡ لُؤۡلُؤٗا مَّنثُورٗا﴾ هرگاه آنان را در حالی که برای خدمت بهشتیان پراکنده هستند ببینی، از بس که زیبا هستند چنان می‌پنداری که انگار آنها مروارید پراکنده هستند. اهل بهشت از اینکه خدمت‌گزاران آنها نوجوانانی جاودان هستند کاملاً لذّت می‌برند؛ نوجوانانی که بهشتیان از دیدن آنها شاد می‌شوند. آن نوجوانان با آرامش به دنبال بهشتیان وارد خانه‌هایشان می‌شوند، و هر آنچه بخواهند برایشان می‌آورند.