ترجمة معاني آية 6 سورة الانسان - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - موسوعة القرآن الكريم

آية: 6

عَیْنًا یَّشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللّٰهِ یُفَجِّرُوْنَهَا تَفْجِیْرًا ۟

﴿عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا عِبَادُ ٱللَّهِ﴾ جام لذیذی که سر می‌کشند از تمام شدن آن هراسی ندارند، بلکه چشمه‌ای دارد که تمام نمی‌شود و همواره روان است، و بندگان خدا هرجا و هرگونه که بخواهند آن را می‌برند و روان می‌کنند. پس می‌توانند آن را به سوی باغ‌های سرسبز و یا میان کاخ‌ها و منازل آراسته شده و یا به هر سمت و سویی جاری ‌نمایند.