ترجمة معاني آية 12 سورة الشمس - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - موسوعة القرآن الكريم

آية: 12

اِذِ انْۢبَعَثَ اَشْقٰىهَا ۟

﴿إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا﴾ بدبخت‌ترین قوم که «قدار بن سالف» بود، برای پی زدن شتر بلند شد. پس همه بر این کار اتفاق کردند و او را به این کار فرمان دادند و او اطاعت نمود.