ترجمة معاني آية 20 سورة هود - الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 20

أُوْلَٰٓئِكَ لَمۡ يَكُونُواْ مُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَۘ يُضَٰعَفُ لَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ مَا كَانُواْ يَسۡتَطِيعُونَ ٱلسَّمۡعَ وَمَا كَانُواْ يُبۡصِرُونَ

Ang mga nailalarawang iyon sa mga katangiang iyon ay hindi naging mga nakakakaya sa pagtakas sa lupa mula sa pagdurusa mula kay Allāh kapag bumaba ito sa kanila at hindi sila nagkaroon ng mga kakampi at mga tagatulong bukod pa kay Allāh na tutulak sa parusa Niya palayo sa kanila. Daragdagan sa kanila ang pagdurusa sa Araw ng Pagbangon dahilan sa paglihis nila ng mga sarili nila at paglihis nila ng iba pa sa kanila palayo sa landas ni Allāh. Hindi sila dati sa Mundo nakakakaya ng pagdinig sa katotohanan at patnubay at ayon sa pagdinig ng pagtanggap. Hindi sila dati nakakikita sa mga tanda ni Allāh sa Sansinukob ayon sa pagkakitang nagdudulot ng mahihita sa kanila dahil sa matinding pag-ayaw nila sa katotohanan.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• الكافر لا ينتفع بسمعه وبصره انتفاعًا يقود للإيمان، فهما كالمُنْتَفِيَين عنه بخلاف المؤمن.

Ang tagatangging sumampalataya ay hindi nakikinabang sa pakikinig niya at pagtingin niya ayon sa pakikinabang na nag-aakay sa pananampalataya sapagkat ang dalawang ito ay gaya ng mga nagkakaila doon, bilang kasalungatan sa mananampalataya.

• سُنَّة الله في أتباع الرسل أنهم الفقراء والضعفاء لخلوِّهم من الكِبْر، وخُصُومهم الأشراف والرؤساء.

Ang kalakaran ni Allāh sa mga tagasunod ng mga sugo ay na sila ay ang mga maralita at ang mga mahina dahil sa kawalan nila ng pagmamalaki. Ang mga kaalitan nila ay ang mga maharlika at ang mga pinuno.

• تكبُّر الأشراف والرؤساء واحتقارهم لمن دونهم في غالب الأحيان.

Ang pagkamapagmalaki ng mga maharlika at mga pinuno at ang panghahamak nila sa sinumang mababa pa sa kanila sa pinakamadalas.