ترجمة معاني آية 133 سورة البقرة - الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 133

أَمۡ كُنتُمۡ شُهَدَآءَ إِذۡ حَضَرَ يَعۡقُوبَ ٱلۡمَوۡتُ إِذۡ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعۡبُدُونَ مِنۢ بَعۡدِيۖ قَالُواْ نَعۡبُدُ إِلَٰهَكَ وَإِلَٰهَ ءَابَآئِكَ إِبۡرَٰهِـۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗا وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ

O kayo ba ay mga nakadalo sa nangyari kay Jacob nang dumating sa kanya ang pagpanaw nang nagsabi siya sa mga anak niya habang nagtatanong sa kanila: "Ano ang sasambahin ninyo matapos ng kamatayan ko?" Nagsabi sila bilang sagot sa tanong niya: "Sasambahin namin ang Diyos mo at ang Diyos ng mga ninuno mong sina Abraham, Ismael, at Isaac: nag-iisang Diyos, walang katambal sa Kanya, habang kami sa Kanya lamang ay mga sumusuko at mga nagpapaakay."

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• المؤمن المتقي لا يغتر بأعماله الصالحة، بل يخاف أن ترد عليه، ولا تقبل منه، ولهذا يُكْثِرُ سؤالَ الله قَبولها.

Ang mananampalatayang tagapangilag magkasala ay hindi nalilinlang ng mga gawa niyang maayos, bagkus nangangamba siyang isauli ang mga ito sa kanya at hindi tanggapin ang mga ito mula sa kanya. Dahil dito, dinadalasan niya ang paghiling kay Allāh na tanggapin ang mga ito.

• بركة دعوة أبي الأنبياء إبراهيم عليه السلام، حيث أجاب الله دعاءه وجعل خاتم أنبيائه وأفضل رسله من أهل مكة.

Ang pagpapala ng panalangin ng ama ng mga propeta, si Abraham – sumakanya ang pagbati ng kapayapaan – yayamang sumagot si Allāh sa dalangin niyon at gumawa Siya kay Propeta Muḥammad bilang pangwakas sa mga propeta Niya at pinakamainam sa mga sugo Niya mula sa mga naninirahan sa Makkah.

• دين إبراهيم عليه السلام هو الملة الحنيفية الموافقة للفطرة، لا يرغب عنها ولا يزهد فيها إلا الجاهل المخالف لفطرته.

Ang relihiyon ni Abraham – sumakanya ang pagbati ng kapayapaan – ay ang kapaniwalaang makatotoong sumasang-ayon sa kalikasan ng pagkalalang. Walang tumututol doon ni nagtatakwil niyon kundi ang mangmang na sumasalungat sa kalikasan ng pagkalalang sa kanya.

• مشروعية الوصية للذرية باتباع الهدى، وأخذ العهد عليهم بالتمسك بالحق والثبات عليه.

Ang pagkaisinasabatas ng tagubilin para sa mga supling sa pamamagitan ng pagsunod sa patnubay at pagtanggap ng tipan sa kanila sa pamamagitan ng pagkapit sa katotohanan at pagpapakatatag dito.