ترجمة معاني آية 111 سورة النساء - الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 111

وَمَن يَكۡسِبۡ إِثۡمٗا فَإِنَّمَا يَكۡسِبُهُۥ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

Ang sinumang nakagagawa ng isang kasalanang maliit o malaki, ang kaparusahan nito ay sa kanya – tanging sa kanya. Hindi ito lalampas sa kanya papunta sa iba pa sa kanya. Laging si Allāh ay Maalam sa mga gawain ng mga lingkod, Marunong sa pangangasiwa Niya at pagbabatas Niya.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• النهي عن المدافعة والمخاصمة عن المبطلين؛ لأن ذلك من التعاون على الإثم والعدوان.

Ang pagsaway sa pagtatanggol at pakikipag-alitan para sa mga tagapagpabula dahil iyon ay pakikipagtulungan sa kasalanan at paglabag.

• ينبغي للمؤمن الحق أن يكون خوفه من الله وتعظيمه والحياء منه فوق كل أحد من الناس.

Nararapat para sa mananampalatayang totoo na ang pangamba niya kay Allāh, paggalang niya, at hiya ay maging higit sa bawat isa sa mga tao.

• سعة رحمة الله ومغفرته لمن ظلم نفسه، مهما كان ظلمه إذا صدق في توبته، ورجع عن ذنبه.

Ang lawak ng awa ni Allāh at ng kapatawaran Niya sa sinumang lumabag sa katarungan sa sarili niya maging gaano man ang paglabag niya sa katarungan kapag nagtotoo siya sa pagbabalik-loob niya at bumalik palayo sa pagkakasala niya.

• التحذير من اتهام البريء وقذفه بما لم يكن منه؛ وأنَّ فاعل ذلك قد وقع في أشد الكذب والإثم.

Ang pagbibigay-babala sa pagpaparatang sa inosente at sa pagbibintang sa kanya ng hindi naman mula sa kanya, at na ang gumagawa niyon ay nasadlak nga sa pinakamatinding kasinungalingan at kasalanan.