ترجمة معاني آية 37 سورة الرحمن - الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 37

فَإِذَا ٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ وَرۡدَةٗ كَٱلدِّهَانِ

Saka kapag nabiyak ang langit para sa pagbaba ng mga anghel mula roon at ito ay naging pula gaya ng langis sa pagningning ng kulay nito.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• الجمع بين البحر المالح والعَذْب دون أن يختلطا من مظاهر قدرة الله تعالى.

Ang pagsasama sa pagitan ng dagat na maalat at [tubigang] matabang nang hindi naghahalu-halo ay kabilang sa mga pagpapakita ng kakayahan ni Allāh – pagkataas-taas Siya.

• ثبوت الفناء لجميع الخلائق، وبيان أن البقاء لله وحده حضٌّ للعباد على التعلق بالباقي - سبحانه - دون من سواه.

Ang katibayan ng pagkalipol para sa lahat ng mga nilikha at ang paglilinaw na ang pananatili ay ukol kay Allāh lamang ay isang paghihimok para sa mga tao para sa pagkapit sa [Diyos na] Nananatili – kaluwalhatian sa Kanya – sa halip na sa iba pa sa Kanya.

• إثبات صفة الوجه لله على ما يليق به سبحانه دون تشبيه أو تمثيل.

Ang pagpapatibay sa katangian ng [pagkakaroon ng] mukha para kay Allāh ayon sa nababagay sa Kanya – kaluwalhatian sa Kanya – nang walang pagwawangis o pagtutulad.

• تنويع عذاب الكافر.

Ang pagsasarisari sa pagdurusa ng tagatangging sumampalataya.