ترجمة معاني آية 150 سورة الأعراف - الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 150

وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

Noong nanumbalik si Moises sa mga tao niya mula sa pakikipagniig sa Panginoon niya, na napupuno sa kanila ng galit at lungkot dahil sa natagpuan niya sa kanila na pagsamba sa guya, ay nagsabi siya: "Sumaklap ang kalagayang ipinanghalili ninyo sa akin, O mga kalipi, matapos ng pag-alis ko sa inyo dahil sa ipahahantong nito na kapahamakan at kalumbayan. Nagsawa ba kayo sa paghihintay sa akin kaya nangahas kayo ng pagsamba sa guya?" Ibinato niya ang mga tablero dahil sa tindi ng dumapo sa kanya na galit at lungkot. Humawak siya sa ulo ng kapatid niyang si Aaron at sa balbas nito, habang hinihila ito papunta sa kanya dahil sa pananatili nito sa kanila at hindi pagpapabago nito sa nakita nito sa kanila na pagsamba sa guya. Nagsabi si Aaron habang humihingi ng paumanhin kay Moises habang nagsusumamo rito: "O anak ng ina ko, tunay na ang mga tao ay nagpalagay sa akin na mahina kaya nagturing sila sa akin na kaaba-aba. Muntik na silang pumatay sa akin. Kaya huwag kang magparusa sa akin ng isang kaparusahang magpapagalak sa mga kaaway ko. Huwag kang gumawa sa akin, dahilan sa galit mo sa akin, na mapabilang sa mga tagalabag sa katarungan kabilang sa mga tao dahilan sa pagsamba nila sa iba pa kay Allāh."

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• في الآيات دليل على أن الخطأ في الاجتهاد مع وضوح الأدلة لا يعذر فيه صاحبه عند إجراء الأحكام عليه، وهو ما يسميه الفقهاء بالتأويل البعيد.

Sa mga talata [ng Qur'ān] ay may patunay na ang pagkakamali sa ijtihād (pagsisikap na alamin ang kahatulan) sa kabila ng kaliwanagan ng mga patunay ay hindi napauumanhinan dito ang nagsasagawa nito sa sandali ng pagpapatupad ng mga kahatulan sa kanya. Ito ang tinatawag ng mga faqīh (dalubhasa sa Batas ng Islām) na ta'wīl ba`īd (malayong pagpapakahulugan).

• من آداب الدعاء البدء بالنفس، حيث بدأ موسى عليه السلام دعاءه فطلب المغفرة لنفسه تأدُّبًا مع الله فيما ظهر عليه من الغضب، ثم طلب المغفرة لأخيه فيما عسى أن يكون قد ظهر منه من تفريط أو تساهل في رَدْع عَبَدة العجل عن ذلك.

Kabilang sa mga kaasalan ng panalangin ang pagsisimula sa sarili yayamang nagsimula si Moises – sumakanya ang pagbati ng kapayapaan – sa panalangin niya sa paghingi ng kapatawaran para sa sarili niya bilang pagpipitagan kay Allāh dahil sa lumitaw sa kanya na galit. Pagkatapos humingi siya ng kapatawaran para sa kapatid niya dahil sa marahil may lumitaw nga mula rito na pagpapabaya at pagwawalang-bahala sa pagpigil sa mga mananamba ng guya sa gayon.

• التحذير من الغضب وسلطته على عقل الشخص؛ ولذلك نسب الله للغضب فعل السكوت كأنه هو الآمر والناهي.

Ang pagbibigay-babala laban sa galit at paghahari nito sa isip ng tao at dahil doon nag-ugnay si Allāh sa galit ng paggawa ng pananahimik na para bang iyan ay ang tagautos at ang tagasaway.

• ضرورة التوقي من غضب الله، وخوف بطشه، فانظر إلى مقام موسى عليه السلام عند ربه، وانظر خشيته من غضب ربه.

Ang pangangailangan sa pangingilag sa galit ni Allāh at pangangamba sa daluhong Niya, kaya tumingin ka sa katayuan ni Moises – sumakanya ang pagbati ng kapayapaan – sa ganang Panginoon niya at tumingin ka sa pagkatakot niya sa galit ng Panginoon niya.