ترجمة معاني آية 119 سورة النحل - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 119

ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسُّوٓءَ بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٌ

หลังจากนั้น แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้านั้น -โอ้เราะสูล- สำหรับบรรดาผู้กระทำการชั่วโดยไม่รุ้ถึงผลพวงที่จะตามมา ถึงแม้พวกเขาจะเจตนาทำก็ตาม แล้วพวกเขาสำนึกผิดต่ออัลลอฮ์หลังจากที่พวกเขาได้กระทำความชั่ว และพวกเขาก็ได้ปรับปรุงแก้ไขการงานของพวกเขาที่ไม่ดีนั้น แท้จริงพระผู้อภิบาลของเจ้า หลังจากการสำนึกผิด(เตาบะฮฺ)นั้น แน่นอนพระองค์เป็นผู้ทรงอภัยยิ่งต่อความผิดของพวกเขา เป็นผู้ทรงเมตตาต่อพวกเขาเสมอ

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• اقتضت رحمة الله أن يقبل توبة عباده الذين يعملون السوء من الكفر والمعاصي، ثم يتوبون ويصلحون أعمالهم، فيغفر الله لهم.

ในรูปแบบของความเมตตาของอัลลอฮ์คือการให้อภัยต่อบ่าวของพระองค์ที่ทำชั่วในรูปของการปฏิเสธศรัทธาและทำความชั่วต่างๆ จากนั้นพวกเขาก็สำนึกผิดและปรับปรุงการกระทำของพวกเขา แล้วอัลลอฮ์ให้อภัยพวกเขา

• يحسن بالمسلم أن يتخذ إبراهيم عليه السلام قدوة له.

เป็นการดีสำหรับมุสลิมคือการยึดนบีอิบรอฮีม อะลัยฮิสลาม มาเป็นแบบอย่างสำหรับเขา

• على الدعاة إلى دين الله اتباع هذه الطرق الثلاث: الحكمة، والموعظة الحسنة، والمجادلة بالتي هي أحسن.

จำเป็นสำหรับผู้ที่ทำหน้าที่เชิญชวนไปสู่ศาสนาของอัลลอฮ์นั้น เขาสมควรปฏิบัติตามแนวทางทั้งสามประการนี้ : ใช้ความสุขุม การตักเตือนที่ดี และจงโต้แย้งกับพวกเขาด้วยสิ่งที่ดี

• العقاب يكون بالمِثْل دون زيادة، فالمظلوم منهي عن الزيادة في عقوبة الظالم.

การลงโทษจะต้องเป็นการลงโทษที่เท่าเทียมกัน จะไม่มีการเพิ่ม(ไปจากสิ่งที่ได้อธรรมไว้) ดังนั้น ผู้ที่ถูกกดขี่จึงถูกห้ามไม่ให้เพิ่มโทษต่อผู้ที่กดขี่เขา