ترجمة معاني آية 12 سورة الفتح - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 12

بَلۡ ظَنَنتُمۡ أَن لَّن يَنقَلِبَ ٱلرَّسُولُ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ إِلَىٰٓ أَهۡلِيهِمۡ أَبَدٗا وَزُيِّنَ ذَٰلِكَ فِي قُلُوبِكُمۡ وَظَنَنتُمۡ ظَنَّ ٱلسَّوۡءِ وَكُنتُمۡ قَوۡمَۢا بُورٗا

ไม่ไช่ความจริงแต่อย่างใด ที่พวกเขากล่าวขอโทษพวกเจ้าว่ามีธุระที่ต้องดูแลทรัพย์สิน เงินทอง และลูก ๆ ที่บ้าน และไม่อาจเดินทางไปยังมักกะฮ์กับพวกเจ้าได้ หากแต่พวกเขาคิดว่าท่านเราะสูลและบรรดาเศาะหาบะฮ์จะถูกฆ่าตายทั้งหมดและจะไม่กลับมายังมาดีนะฮ์อีก และในเรื่องนี้ชัยฏอนได้ทำให้เกิดความเพริศแพร้วในจิตใจของพวกเขา และพวกเขาก็ได้คิดร้ายต่อพระเจ้าของพวกเขาว่า แท้จริงแล้ว ไม่มีทางที่อัลลอฮ์จะช่วยเหลือท่านนบีและบรรดาสหายของเขา และพวกเขาเป็นหมู่ชนที่วิบัติอันด้วยการคิดไม่ดีต่ออัลลอฮ์และการไม่ทำตามเราะซูลของพระองค์

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• مكانة بيعة الرضوان عند الله عظيمة، وأهلها من خير الناس على وجه الأرض.

สถานะของผู้ให้การสัตยาบัน ณ ที่อัลลอฮนั้นยิ่งใหญ่มาก และผู้ที่รักษาคำสัตยาบันนั้นเป็นผู้ที่ดีเลิศที่สุดบนพื้นแผ่นดิน

• سوء الظن بالله من أسباب الوقوع في المعصية وقد يوصل إلى الكفر.

การคิดร้ายต่ออัลลอฮฺเป็นสาเหตุที่ทำให้ตกอยู่ในหมู่ผู้เนรคุณต่อพระเจ้า และอาจนำไปสู่ความการเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธาในที่สุด

• ضعاف الإيمان قليلون عند الفزع، كثيرون عند الطمع.

ผู้มีอีมานที่อ่อนแอมักถอนตัวเมื่อต้องเผชิญหน้ากับความยากลำบาก และมักเสนอหน้าเมื่อเห็นโอกาสที่ดี