ترجمة معاني آية 155 سورة الأعراف - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 155

وَٱخۡتَارَ مُوسَىٰ قَوۡمَهُۥ سَبۡعِينَ رَجُلٗا لِّمِيقَٰتِنَاۖ فَلَمَّآ أَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ قَالَ رَبِّ لَوۡ شِئۡتَ أَهۡلَكۡتَهُم مِّن قَبۡلُ وَإِيَّٰيَۖ أَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلسُّفَهَآءُ مِنَّآۖ إِنۡ هِيَ إِلَّا فِتۡنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَآءُ وَتَهۡدِي مَن تَشَآءُۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَاۖ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡغَٰفِرِينَ

และมูซาได้เลือกกลุ่มคนที่ดีที่สุดในหมู่พวกพ้องของเขาเจ็ดสิบคนเพื่อไปขออภัยโทษจากพระผู้อภิบาลของพวกเขาจากการกระทำของบรรดาผู้โฉดเขลาของพวกเขาที่ทำการเคารพบูชารูปปั้นวัว และพระองค์ได้กำหนดเวลาหนึ่งที่พวกเขาจะมารวมตัวกัน เมื่อพวกเขาได้รวมตัวกันพวกเขาช่างกล้าหาญกับอัลลอฮฺมากที่ได้ขอจากมูซาเพื่อให้พระเจ้าของเขาแสดงตัวให้พวกเขาเห็นกับตา ด้วยเหตุนี้พระองค์ได้ลงโทษพวกเขาด้วยการให้เกิดแผ่นดินไหวที่ทำให้พวกเขาต้องล้มลงตาย จงทำให้มูซาต้องอ้อนวอนต่อพระผู้อภิบาลของเขาด้วยการกล่าวว่า "โอ้พระผู้อภิบาลของข้า หากพระองค์ทรงต้องการที่จะทำลายพวกเขารวมทั้งข้าด้วยแล้วก่อนหน้านี้ แน่นอนพระองค์จะทรงทำลายพวกเขาทั้งหมดแล้ว พระองค์จะทรงทำลายพวกเราเพราะการกระทำของพวกโฉดเขลาบางคนในหมู่พวกเรากระนั้นหรือ? การที่พวกพ้องของข้า ได้กระทำมานั้น มันมิใช่อื่นใดนอกจากเป็นการทดสอบของพระองค์ ซึ่งโดยการนี้พระองค์จะทรงทำให้ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์หลงทาง และจะทรงให้ทางนำแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ พระองค์เท่านั้นที่ทรงเป็นผู้คุ้มครองกิจการของเรา ดังนั้นโปรดทรงให้อภัยแก่เราซึ่งบรรดาบาปต่างๆของเรา และโปรดเมตตาเราด้วยความเมตตาของพระองค์อันกว้างขวาง เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้ที่ให้อภัยที่ดีที่สุดในบรรดาผู้ให้อภัยทั้งหลา"

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• في الآيات دليل على أن الخطأ في الاجتهاد مع وضوح الأدلة لا يعذر فيه صاحبه عند إجراء الأحكام عليه، وهو ما يسميه الفقهاء بالتأويل البعيد.

ในโองการเหล่านี้บ่งบอกไว้ว่าผู้ที่ผิดพลาดในการตีความทั้งๆ ที่มีหลักฐานชี้อย่างชัดเจน เขาจะได้รับคำพิพักษาที่ไม่สมควรให้อภัยเขาเลย ซึ่งบรรดานักวิชาการนิติศาสตร์อิสลาม (ฟิกฮฺ) พวกเขาเรียกว่า การตีความที่ห่างไกลจากความถูกต้อง

• من آداب الدعاء البدء بالنفس، حيث بدأ موسى عليه السلام دعاءه فطلب المغفرة لنفسه تأدُّبًا مع الله فيما ظهر عليه من الغضب، ثم طلب المغفرة لأخيه فيما عسى أن يكون قد ظهر منه من تفريط أو تساهل في رَدْع عَبَدة العجل عن ذلك.

มารยาทในการขอพรจากพระเจ้า คือต้องเริ่มจากการขอให้ตัวเองก่อน ซึ่งมูซา อะลัยฮิสสาลาม เริ่มการขอพรของเขาด้วยการขอให้อัลลอฮฺยกโทษให้กับตัวเขาเองก่อนเพื่อเป็นการแสดงมารยาที่ดีกับอัลลอฮฺหลังจากที่ความกริ้วโกรธได้เกิดขึ้นกับเขา หลังจากนั้นเขาก็ขอให้อัลลอฮฺยกโทษให้กับพี่ชายของเขาต่อสืบเนื่องมาจากการที่เขาได้ละเลยและอ่อนข้อในการยับยั้งการบูชารูปปั้นวัว

• التحذير من الغضب وسلطته على عقل الشخص؛ ولذلك نسب الله للغضب فعل السكوت كأنه هو الآمر والناهي.

การเตือนให้ระวังในเรื่องความโกรธและการครอบงำของมันเหนือสติปัญญาของคน นั่นคือเหตุผลที่พระเจ้าถือว่าความโกรธนั้นเป็นการกระทำของความเงียบ เหมือนกับว่าความโกรธกริ้วนั้นเป็นผู้สั่งใช้และเป็นผู้ห้ามปราม

• ضرورة التوقي من غضب الله، وخوف بطشه، فانظر إلى مقام موسى عليه السلام عند ربه، وانظر خشيته من غضب ربه.

จำเป็นต้องระวังจากความโกรธกริ้วของอัลลอฮฺและเกรงกลัวการลงโทษอันรุนแรงของพระองค์ จงดูสถานะระดับมูซา อะลัยฮิสสาลามกับพระผู้อภิบาลของเขา และความเกรงกลัวของเขาที่มีต่อความโกรธกริ้วของพระผู้อภิบาลของเขาขนาดไหน