ترجمة معاني آية 220 سورة البقرة - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 220

فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۗ وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡيَتَٰمَىٰۖ قُلۡ إِصۡلَاحٞ لَّهُمۡ خَيۡرٞۖ وَإِن تُخَالِطُوهُمۡ فَإِخۡوَٰنُكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ ٱلۡمُفۡسِدَ مِنَ ٱلۡمُصۡلِحِۚ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ لَأَعۡنَتَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

Бу иш дунё ва охиратингизга фойдали бўлган ишлар ҳақида фикр юритишингиз учун шариат қилинди. Эй Пайғамбар алайҳиссалом, сиздан саҳобаларингиз етимларга қандай ҳомийлик қилиш, улар билан қандай муомалада бўлиш, кундалик сарф-харажатларда уларнинг пуллари билан ўзларининг пулларини аралаштириб юборишлари ҳақида сўрайдилар. Айтингки, фазлу марҳамат кўрсатиб, етимларнинг мол-давлатига қўл теккизмасдан уларни ўз қарамоғингизга олсангиз, ўзингиз учун яхши бўлади. Лекин агар озиқ-овқат, турар-жой каби кундалик сарф-харажатларда уларнинг молини ўзингизнинг молингизга аралаштириб юборсангиз ҳам зарари йўқ. Чунки улар диний биродарларингиз. Биродарлар бир-бирларига ёрдам бериб, бирининг ишини бошқаси қилиб кетаверади. Энди шу мол-давлатларини аралаштириш билан ҳомийлардан қайси бири бузғунчиликни ва қайси бири ислоҳ қилишни истаётганини Аллоҳ билиб туради. Агар Аллоҳ шу етимлар ишида сизларга оғир қилишни истаганида шундай қилган бўларди. Лекин ҳар қандай нуқсондан пок Аллоҳ сизларга етимлар билан муомала қилиш йўлларини осон, енгил қилди. Зеро, Аллоҳнинг шариати енгиллик асосига барпо бўлгандир. Аллоҳ Азиздирки, ҳеч ким, ҳеч нарса Ундан ғолиб бўла олмас. Аллоҳ яратишида ҳам, тадбир қилишида ҳам, шариатлаштиришида ҳам ҳар бир ишни ҳикмат билан қиладиган Ҳаким Зотдир.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• تحريم النكاح بين المسلمين والمشركين، وذلك لبُعد ما بين الشرك والإيمان.

Мусулмон билан мушрик никоҳланиши ҳаром. Негаки, ширк билан иймон орасидаги фарқ-масофа жуда узоқ.

• دلت الآية على اشتراط الولي عند عقد النكاح؛ لأن الله تعالى خاطب الأولياء لمّا نهى عن تزويج المشركين.

Оят никоҳда валийнинг бўлиши шартлигига далил бўляпти. Чунки Аллоҳ таоло, мушрикларга никоҳлаб берманглар, дея валийларга хитоб қиляпти. (Валий - никоҳланаётган қиз-аёлнинг эгаси, яъни, шу қиз-аёлга жавобгар шахс. Отаси, амакиси, акаси ва ҳоказолар бўлиши мумкин).

• حث الشريعة على الطهارة الحسية من النجاسات والأقذار، والطهارة المعنوية من الشرك والمعاصي.

Шариат нажосат каби зоҳирда кўриниб турадиган кирлардан ҳам, ширк ва гуноҳлар каби ботиний-маънавий кирликлардан ҳам покланишга ундайди.

• ترغيب المؤمن في أن يكون نظره في أعماله - حتى ما يتعلق بالملذات - إلى الدار الآخرة، فيقدم لنفسه ما ينفعه فيها.

Мўмин ҳар бир ишида, ҳатто лаззатланишга оид ишида ҳам асосий эътиборини охиратга қаратиши ва яхши амал қилиб қолишига тарғиб қилиняпти.