ترجمة معاني آية 23 سورة التوبة - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 23

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُوٓاْ ءَابَآءَكُمۡ وَإِخۡوَٰنَكُمۡ أَوۡلِيَآءَ إِنِ ٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡكُفۡرَ عَلَى ٱلۡإِيمَٰنِۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمۡ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

Эй Аллоҳга иймон келтирган ва Пайғамбарига эргашган мўминлар, агар ота-онангиз, ака-укаларингиз ва бошқа қариндошларингиз куфрни иймондан устун кўрсалар, уларни дўст тутиб, уларга маслаҳат солиб, мўминларнинг сирларини ошкор этмангиз. Сизлардан ким уларни ўша кофир ҳолида дўст тутса, ана ўшалар ўзига ўзи жабр қилган золимлардир.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• مراتب فضل المجاهدين كثيرة، فهم أعظم درجة عند الله من كل ذي درجة، فلهم المزية والمرتبة العلية، وهم الفائزون الظافرون الناجون، وهم الذين يبشرهم ربهم بالنعيم.

Мужоҳидларнинг мартабалари жуда юқори бўлади. Улар Аллоҳнинг наздида энг юқори мартабада турадилар. Олийлик ҳам, афзаллик ҳам уларники. Нажот топадиганлар ҳам, зафар қучадиганлар ҳам, ғолиб бўладиганлар ҳам ўшалар. Павардигорлари тарафидан битмас-туганмас неъмат ҳақидаги хушхабар ҳам уларга юборилган.

• في الآيات أعظم دليل على وجوب محبة الله ورسوله، وتقديم هذه المحبة على محبة كل شيء.

Оятларда Аллоҳ ва пайғамбарини севиш ҳамда бу севгини бошқа ҳар қандай севгидан юқори қўйиш вожиблигига жуда катта далил бор.

• تخصيص يوم حنين بالذكر من بين أيام الحروب؛ لما فيه من العبرة بحصول النصر عند امتثال أمر الله ورسوله صلى الله عليه وسلم وحصول الهزيمة عند إيثار الحظوظ العاجلة على الامتثال.

Шунча жанглар орасидан айнан Ҳунайн жанги алоҳида кўрсатилишида ибрат бор. Яъни, ғалаба Аллоҳ ва Пайғамбарига бўйсунишда бўлса, мағлубият шу бўйсунишдан ўткинчи дунё неъматларини афзал билишдадир.

• فضل نزول السكينة، فسكينة الرسول صلى الله عليه وسلم سكينة اطمئنان على المسلمين الذين معه وثقة بالنصر، وسكينة المؤمنين سكينة ثبات وشجاعة بعد الجَزَع والخوف.

Хотиржамликнинг иниши нақадар катта неъмат бўлди. Пайғамбар алйҳиссаломнинг хотиржамлиги билан мўминлар ҳам руҳан тинчландилар, ғалабага аниқ ишондилар, хавфу хавотирлар барҳам топиб, ўзларида шижоат ва матонат топдилар.