অৰ্থানুবাদ ছুৰা আল-কাহাফ - আল-বানিয়ান অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুৱাদুত তাৰ্জামাহ- (কাম চলি আছে) - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

El Kehf

আয়াত: 1

ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَىٰ عَبۡدِهِ ٱلۡكِتَٰبَ وَلَمۡ يَجۡعَل لَّهُۥ عِوَجَاۜ

Lavdërimi i takon Allahut, i Cili ia shpalli robit të Vet (Muhamedit) Librin dhe nuk la në të asnjë shtrembërim,

আয়াত: 2

قَيِّمٗا لِّيُنذِرَ بَأۡسٗا شَدِيدٗا مِّن لَّدُنۡهُ وَيُبَشِّرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرًا حَسَنٗا

(një libër) të drejtë, për të paralajmëruar (jobesimtarët) nga një dënim i ashpër prej Tij dhe për t'u dhënë lajmin e mirë besimtarëve që bëjnë vepra të mira se do të kenë shpërblim të shkëlqyer,

আয়াত: 3

مَّٰكِثِينَ فِيهِ أَبَدٗا

ku do të qëndrojnë përgjithmonë,

আয়াত: 4

وَيُنذِرَ ٱلَّذِينَ قَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدٗا

si dhe për t'i paralajmëruar që thonë: "Allahu ka fëmijë."

আয়াত: 5

مَّا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٖ وَلَا لِأٓبَآئِهِمۡۚ كَبُرَتۡ كَلِمَةٗ تَخۡرُجُ مِنۡ أَفۡوَٰهِهِمۡۚ إِن يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبٗا

Ata s'kanë kurrfarë dijenie për këtë, madje as baballarët e tyre. Sa fjalë e rëndë që del nga goja e tyre! Ata nuk thonë gjë tjetër përveç gënjeshtrave.

আয়াত: 6

فَلَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ إِن لَّمۡ يُؤۡمِنُواْ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ أَسَفًا

Mos vallë do ta shkatërrosh veten nga pikëllimi për ta, nëse ata nuk besojnë në këtë Fjalë (Kuran)?!

আয়াত: 7

إِنَّا جَعَلۡنَا مَا عَلَى ٱلۡأَرۡضِ زِينَةٗ لَّهَا لِنَبۡلُوَهُمۡ أَيُّهُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗا

Ne bëmë gjithçka që gjendet në Tokë stoli për të, për t'i provuar se cili prej tyre është më vepërmbarë.

আয়াত: 8

وَإِنَّا لَجَٰعِلُونَ مَا عَلَيۡهَا صَعِيدٗا جُرُزًا

Ndërkohë Ne do të kthejmë në dhé të thatë gjithçka që gjendet në të.

আয়াত: 9

أَمۡ حَسِبۡتَ أَنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡكَهۡفِ وَٱلرَّقِيمِ كَانُواْ مِنۡ ءَايَٰتِنَا عَجَبًا

A mos mendove se banorët e Shpellës dhe Rakimit ishin nga mrekullitë Tona më mahnitëse?

আয়াত: 10

إِذۡ أَوَى ٱلۡفِتۡيَةُ إِلَى ٱلۡكَهۡفِ فَقَالُواْ رَبَّنَآ ءَاتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةٗ وَهَيِّئۡ لَنَا مِنۡ أَمۡرِنَا رَشَدٗا

Kur të rinjtë u strehuan në shpellë e thanë: "Zoti ynë, na jep mëshirë nga ana Jote dhe na trego rrugën e drejtë në çështjen tonë!"

আয়াত: 11

فَضَرَبۡنَا عَلَىٰٓ ءَاذَانِهِمۡ فِي ٱلۡكَهۡفِ سِنِينَ عَدَدٗا

Ne ua mbyllëm veshët (duke i vënë në gjumë) në shpellë për shumë vjet.

আয়াত: 12

ثُمَّ بَعَثۡنَٰهُمۡ لِنَعۡلَمَ أَيُّ ٱلۡحِزۡبَيۡنِ أَحۡصَىٰ لِمَا لَبِثُوٓاْ أَمَدٗا

Pastaj i zgjuam ata për të vënë në pah se cila nga të dyja palët do të ishte më e saktë në llogaritjen e kohës së qëndrimit të tyre.

আয়াত: 13

نَّحۡنُ نَقُصُّ عَلَيۡكَ نَبَأَهُم بِٱلۡحَقِّۚ إِنَّهُمۡ فِتۡيَةٌ ءَامَنُواْ بِرَبِّهِمۡ وَزِدۡنَٰهُمۡ هُدٗى

Ne po ta tregojmë historinë e tyre me vërtetësi. Ata qenë disa djelmosha që besuan në Zotin e tyre, ndërsa Ne ua shtuam udhëzimin.

আয়াত: 14

وَرَبَطۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ إِذۡ قَامُواْ فَقَالُواْ رَبُّنَا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَن نَّدۡعُوَاْ مِن دُونِهِۦٓ إِلَٰهٗاۖ لَّقَدۡ قُلۡنَآ إِذٗا شَطَطًا

Ne i forcuam zemrat e tyre kur u ngritën e thanë: "Zoti ynë është Zoti i qiejve e i Tokës. Ne nuk do t'i lutemi kurrë asnjë zoti përveç Tij, sepse atëherë do të thoshim diçka shumë të padrejtë.

আয়াত: 15

هَٰٓؤُلَآءِ قَوۡمُنَا ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗۖ لَّوۡلَا يَأۡتُونَ عَلَيۡهِم بِسُلۡطَٰنِۭ بَيِّنٖۖ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا

Ky populli ynë ka sajuar zota të tjerë pos Tij, ndërkohë që nuk mund të sjellin asnjë provë të qartë për ta! E kush është më i padrejtë se ai që trillon gënjeshtra kundrejt Allahut?!

আয়াত: 16

وَإِذِ ٱعۡتَزَلۡتُمُوهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ إِلَّا ٱللَّهَ فَأۡوُۥٓاْ إِلَى ٱلۡكَهۡفِ يَنشُرۡ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّن رَّحۡمَتِهِۦ وَيُهَيِّئۡ لَكُم مِّنۡ أَمۡرِكُم مِّرۡفَقٗا

Kur t'i lini ata dhe gjithçka që adhurojnë përveç Allahut, strehohuni në shpellë, që Zoti juaj t'ju mbërthejë me mëshirën e Tij dhe t'ju bëjë lehtësi në çështjen tuaj."

আয়াত: 17

۞ وَتَرَى ٱلشَّمۡسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَٰوَرُ عَن كَهۡفِهِمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقۡرِضُهُمۡ ذَاتَ ٱلشِّمَالِ وَهُمۡ فِي فَجۡوَةٖ مِّنۡهُۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِۗ مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ وَلِيّٗا مُّرۡشِدٗا

Ti mund ta shihje Diellin kur lindte duke anuar nga shpella e tyre në të djathtë dhe kur perëndonte, duke i kaluar ata në të majtë, ndërkohë që ata ndodheshin në brendësinë e saj. Kjo është një ndër shenjat e Allahut. Atë që e udhëzon Allahu, ai është i udhëzuari, kurse për atë që Ai e shpie në humbje, nuk do të mund të gjesh mbrojtës që ta udhëzojë.

আয়াত: 18

وَتَحۡسَبُهُمۡ أَيۡقَاظٗا وَهُمۡ رُقُودٞۚ وَنُقَلِّبُهُمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَذَاتَ ٱلشِّمَالِۖ وَكَلۡبُهُم بَٰسِطٞ ذِرَاعَيۡهِ بِٱلۡوَصِيدِۚ لَوِ ٱطَّلَعۡتَ عَلَيۡهِمۡ لَوَلَّيۡتَ مِنۡهُمۡ فِرَارٗا وَلَمُلِئۡتَ مِنۡهُمۡ رُعۡبٗا

Ti do të kujtoje se janë zgjuar, por ata ishin në gjumë. Ne i rrotullonim herë në krahun e djathtë e herë në të majtin, ndërsa qeni i tyre kishte shtrirë këmbët e përparme në hyrje (të shpellës). Po t'i kishe parë, do të ikje prej tyre i mbushur plot frikë.

আয়াত: 19

وَكَذَٰلِكَ بَعَثۡنَٰهُمۡ لِيَتَسَآءَلُواْ بَيۡنَهُمۡۚ قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ كَمۡ لَبِثۡتُمۡۖ قَالُواْ لَبِثۡنَا يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖۚ قَالُواْ رَبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا لَبِثۡتُمۡ فَٱبۡعَثُوٓاْ أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمۡ هَٰذِهِۦٓ إِلَى ٱلۡمَدِينَةِ فَلۡيَنظُرۡ أَيُّهَآ أَزۡكَىٰ طَعَامٗا فَلۡيَأۡتِكُم بِرِزۡقٖ مِّنۡهُ وَلۡيَتَلَطَّفۡ وَلَا يُشۡعِرَنَّ بِكُمۡ أَحَدًا

Kështu, Ne i zgjuam ata që të mund të pyesin njëri-tjetrin. Njëri prej tyre tha: "Sa keni qëndruar?" Thanë: "Kemi qëndruar një ditë ose një pjesë të ditës." Atëherë thanë: "Zoti juaj e di më së miri se sa keni qëndruar. Dërgoni njërin nga ju në qytet me këto monedha argjendi, që të shohë se cili ushqim është më i pastër dhe që t'ju sjellë diçka prej tij. Por, le të tregohet i kujdesshëm dhe le të mos marrë vesh askush për ju.

আয়াত: 20

إِنَّهُمۡ إِن يَظۡهَرُواْ عَلَيۡكُمۡ يَرۡجُمُوكُمۡ أَوۡ يُعِيدُوكُمۡ فِي مِلَّتِهِمۡ وَلَن تُفۡلِحُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا

Nëse dëgjojnë për ju, do t'ju vrasin me gurë ose do t'ju kthejnë në fenë e tyre e atëherë nuk do të mund të shpëtoni kurrë."

আয়াত: 21

وَكَذَٰلِكَ أَعۡثَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ لِيَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَأَنَّ ٱلسَّاعَةَ لَا رَيۡبَ فِيهَآ إِذۡ يَتَنَٰزَعُونَ بَيۡنَهُمۡ أَمۡرَهُمۡۖ فَقَالُواْ ٱبۡنُواْ عَلَيۡهِم بُنۡيَٰنٗاۖ رَّبُّهُمۡ أَعۡلَمُ بِهِمۡۚ قَالَ ٱلَّذِينَ غَلَبُواْ عَلَىٰٓ أَمۡرِهِمۡ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيۡهِم مَّسۡجِدٗا

Dhe kështu, Ne bëmë që ata të zbuloheshin, në mënyrë që (njerëzit) ta dinë se premtimi i Allahut është i vërtetë dhe se nuk ka dyshim për Kiametin. Teksa grindeshin me njëri-tjetrin për çështjen e tyre, thanë: "Ndërtoni një ndërtesë mbi ta. Zoti i tyre di më së miri për ta." Por, ata që kishin më shumë pushtet, lidhur me çështjen e tyre thanë: "Ne do të ndërtojmë mbi ta një faltore."

আয়াত: 22

سَيَقُولُونَ ثَلَٰثَةٞ رَّابِعُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ وَيَقُولُونَ خَمۡسَةٞ سَادِسُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ رَجۡمَۢا بِٱلۡغَيۡبِۖ وَيَقُولُونَ سَبۡعَةٞ وَثَامِنُهُمۡ كَلۡبُهُمۡۚ قُل رَّبِّيٓ أَعۡلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا يَعۡلَمُهُمۡ إِلَّا قَلِيلٞۗ فَلَا تُمَارِ فِيهِمۡ إِلَّا مِرَآءٗ ظَٰهِرٗا وَلَا تَسۡتَفۡتِ فِيهِم مِّنۡهُمۡ أَحَدٗا

Disa do të thonë: "Ata ishin tre, e i katërti ishte qeni i tyre." Të tjerët do të thonë: "Ishin pesë, e i gjashti ishte qeni i tyre", duke hamendësuar pa dije. Disa do të thonë: "Ishin shtatë, e i teti ishte qeni i tyre." Thuaj: "Zoti im e di më së miri numrin e tyre. Vetëm pakkush di për ta." Prandaj, mos diskuto lidhur me ta, përveçse në mënyrë të përgjithshme dhe mos kërko njohuri për ta nga asnjëri prej tyre.

আয়াত: 23

وَلَا تَقُولَنَّ لِشَاْيۡءٍ إِنِّي فَاعِلٞ ذَٰلِكَ غَدًا

Kurrsesi mos thuaj për ndonjë gjë: "Do ta bëj nesër"

আয়াত: 24

إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ وَٱذۡكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلۡ عَسَىٰٓ أَن يَهۡدِيَنِ رَبِّي لِأَقۡرَبَ مِنۡ هَٰذَا رَشَدٗا

pa shtuar: "në dashtë Allahu". E, kur të harrosh, përmende Zotin tënd dhe thuaj: "Shpresoj që Zoti im të më udhëzojë në diçka që është më e drejtë se kjo."

আয়াত: 25

وَلَبِثُواْ فِي كَهۡفِهِمۡ ثَلَٰثَ مِاْئَةٖ سِنِينَ وَٱزۡدَادُواْ تِسۡعٗا

Ata qëndruan në shpellën e tyre treqind vjet, duke shtuar nëntë.

আয়াত: 26

قُلِ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا لَبِثُواْۖ لَهُۥ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ أَبۡصِرۡ بِهِۦ وَأَسۡمِعۡۚ مَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِيّٖ وَلَا يُشۡرِكُ فِي حُكۡمِهِۦٓ أَحَدٗا

Thuaj: "Allahu e di më së miri sa kanë qëndruar. Ai i di fshehtësitë e qiejve e të Tokës. Sa mirë sheh dhe sa mirë dëgjon Ai! Ata nuk kanë mbrojtës përveç Tij dhe Ai nuk e ndan pushtetin e Vet me askënd."

আয়াত: 27

وَٱتۡلُ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَۖ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِهِۦ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلۡتَحَدٗا

Lexo atë që të është shpallur nga Libri i Zotit tënd! Askush nuk mund t'i ndryshojë fjalët e Tij dhe kurrë nuk do të gjesh ndonjë strehë askund, përveçse tek Ai.

আয়াত: 28

وَٱصۡبِرۡ نَفۡسَكَ مَعَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ وَلَا تَعۡدُ عَيۡنَاكَ عَنۡهُمۡ تُرِيدُ زِينَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَا تُطِعۡ مَنۡ أَغۡفَلۡنَا قَلۡبَهُۥ عَن ذِكۡرِنَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ وَكَانَ أَمۡرُهُۥ فُرُطٗا

Qëndro me ata që i luten Zotit të tyre mëngjes e mbrëmje duke synuar Fytyrën (kënaqësinë) e Tij dhe mos i hiq sytë nga ata duke kërkuar stolitë e jetës së kësaj bote. Mos iu bind atij që ia kemi bërë zemrën të shkujdesur ndaj përmendjes Sonë e që ndjek dëshirat e veta dhe i ka veprat të humbura.

আয়াত: 29

وَقُلِ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَن شَآءَ فَلۡيُؤۡمِن وَمَن شَآءَ فَلۡيَكۡفُرۡۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلظَّٰلِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمۡ سُرَادِقُهَاۚ وَإِن يَسۡتَغِيثُواْ يُغَاثُواْ بِمَآءٖ كَٱلۡمُهۡلِ يَشۡوِي ٱلۡوُجُوهَۚ بِئۡسَ ٱلشَّرَابُ وَسَآءَتۡ مُرۡتَفَقًا

Thuaj: "E vërteta është nga Zoti juaj. Kush të dojë, le të besojë, e, kush të dojë, le të mohojë." Ne kemi përgatitur për keqbërësit një Zjarr, muret e të cilit do t'i rrethojnë ata. Nëse kërkojnë ndihmë, do t'u jepet një ujë si vaji i vluar që do t'ua përvëlojë fytyrat. Sa pije e tmerrshme dhe sa vendstrehim i shëmtuar!

আয়াত: 30

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجۡرَ مَنۡ أَحۡسَنَ عَمَلًا

Sa për ata që besojnë dhe bëjnë vepra të mira, Ne nuk do t'ua humbim shpërblimin atyre që bëjnë punë të mbara.

আয়াত: 31

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ جَنَّٰتُ عَدۡنٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُ يُحَلَّوۡنَ فِيهَا مِنۡ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٖ وَيَلۡبَسُونَ ثِيَابًا خُضۡرٗا مِّن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَّكِـِٔينَ فِيهَا عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِۚ نِعۡمَ ٱلثَّوَابُ وَحَسُنَتۡ مُرۡتَفَقٗا

Për ta do të jenë Xhenetet e Përjetësisë, nëpër të cilët rrjedhin lumenj. Ata do të stolisen aty me byzylykë ari dhe do të veshin rroba të gjelbra prej mëndafshi të hollë e të trashë, të mbështetur në kolltukë. Sa shpërblim i këndshëm dhe sa vendbanim i shkëlqyer!

আয়াত: 32

۞ وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلٗا رَّجُلَيۡنِ جَعَلۡنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيۡنِ مِنۡ أَعۡنَٰبٖ وَحَفَفۡنَٰهُمَا بِنَخۡلٖ وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُمَا زَرۡعٗا

Sillu atyre shembullin e dy njerëzve, njërit prej të cilëve i kishim dhënë dy kopshte rrushi që i kishim rrethuar me hurma dhe ndërmjet tyre kishim bërë drithë.

আয়াত: 33

كِلۡتَا ٱلۡجَنَّتَيۡنِ ءَاتَتۡ أُكُلَهَا وَلَمۡ تَظۡلِم مِّنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ وَفَجَّرۡنَا خِلَٰلَهُمَا نَهَرٗا

Secili kopsht jepte frutat e veta pa asnjë mangësi. Ne bëmë që midis tyre të rridhte një lumë.

আয়াত: 34

وَكَانَ لَهُۥ ثَمَرٞ فَقَالَ لِصَٰحِبِهِۦ وَهُوَ يُحَاوِرُهُۥٓ أَنَا۠ أَكۡثَرُ مِنكَ مَالٗا وَأَعَزُّ نَفَرٗا

Ai kishte fruta të bollshme dhe i tha shokut të tij, teksa po bisedonte me të: "Unë kam më shumë pasuri se ti dhe kam rreth më të fortë."

আয়াত: 35

وَدَخَلَ جَنَّتَهُۥ وَهُوَ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ قَالَ مَآ أَظُنُّ أَن تَبِيدَ هَٰذِهِۦٓ أَبَدٗا

Ai hyri në kopshtin e vet duke i bërë padrejtësi vetvetes dhe tha: "Nuk mendoj se kjo do të marrë fund ndonjëherë,

আয়াত: 36

وَمَآ أَظُنُّ ٱلسَّاعَةَ قَآئِمَةٗ وَلَئِن رُّدِدتُّ إِلَىٰ رَبِّي لَأَجِدَنَّ خَيۡرٗا مِّنۡهَا مُنقَلَبٗا

as mendoj se do të ndodhë Kiameti. Por, edhe nëse do të kthehem te Zoti im, me siguri do të gjej diçka më të mirë se kjo."

আয়াত: 37

قَالَ لَهُۥ صَاحِبُهُۥ وَهُوَ يُحَاوِرُهُۥٓ أَكَفَرۡتَ بِٱلَّذِي خَلَقَكَ مِن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ سَوَّىٰكَ رَجُلٗا

Shoku i tij, ndërsa po bisedonte me të, i tha: "A po e mohon Atë që të krijoi prej dheut, pastaj prej një pikle e më pas të shndërroi në njeri (të plotë)?!

আয়াত: 38

لَّٰكِنَّا۠ هُوَ ٱللَّهُ رَبِّي وَلَآ أُشۡرِكُ بِرَبِّيٓ أَحَدٗا

Ndërsa unë besoj se Ai është Allahu, Zoti im, e unë nuk i shoqëroj Zotit tim askënd (në adhurim).

আয়াত: 39

وَلَوۡلَآ إِذۡ دَخَلۡتَ جَنَّتَكَ قُلۡتَ مَا شَآءَ ٱللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ إِن تَرَنِ أَنَا۠ أَقَلَّ مِنكَ مَالٗا وَوَلَدٗا

Përse, kur hyre në kopshtin tënd, nuk the: "Çfarë do Allahu bëhet dhe s'ka fuqi pa ndihmën e Allahut"? Nëse më sheh mua si më të ulët në pasuri e në fëmijë,

আয়াত: 40

فَعَسَىٰ رَبِّيٓ أَن يُؤۡتِيَنِ خَيۡرٗا مِّن جَنَّتِكَ وَيُرۡسِلَ عَلَيۡهَا حُسۡبَانٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَتُصۡبِحَ صَعِيدٗا زَلَقًا

unë pres që Zoti im të më japë diçka më të mirë se kopshti yt dhe mbi kopshtin tënd të dërgojë një dënim nga qielli e ta kthejë atë në tokë të lëmuar (pa bimë),

আয়াত: 41

أَوۡ يُصۡبِحَ مَآؤُهَا غَوۡرٗا فَلَن تَسۡتَطِيعَ لَهُۥ طَلَبٗا

ose të shteret uji i tij e të mos mund ta gjesh më kurrë."

আয়াত: 42

وَأُحِيطَ بِثَمَرِهِۦ فَأَصۡبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيۡهِ عَلَىٰ مَآ أَنفَقَ فِيهَا وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُشۡرِكۡ بِرَبِّيٓ أَحَدٗا

Kopshti i tij u shkatërrua, ndërsa ai filloi të rrotullonte shuplakat nga dëshpërimi për atë që kishte shpenzuar në të, sepse ishte bërë rrafsh me tokë, dhe thoshte: "Ah, sikur të mos i kisha shoqëruar Zotit tim askënd!"

আয়াত: 43

وَلَمۡ تَكُن لَّهُۥ فِئَةٞ يَنصُرُونَهُۥ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَمَا كَانَ مُنتَصِرًا

Ai nuk pati kurrfarë rrethi që ta ndihmonte kundër Allahut e as që mundi ta ndihmonte vetveten.

আয়াত: 44

هُنَالِكَ ٱلۡوَلَٰيَةُ لِلَّهِ ٱلۡحَقِّۚ هُوَ خَيۡرٞ ثَوَابٗا وَخَيۡرٌ عُقۡبٗا

Aty, ndihma vjen vetëm prej Allahut, të Vërtetit. Ai është më i miri në shpërblim dhe Ai jep përfundimin më të mirë.

আয়াত: 45

وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَآءٍ أَنزَلۡنَٰهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَٱخۡتَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ ٱلۡأَرۡضِ فَأَصۡبَحَ هَشِيمٗا تَذۡرُوهُ ٱلرِّيَٰحُۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ مُّقۡتَدِرًا

Sillu atyre edhe shembullin e jetës së kësaj bote: ajo është si uji që e lëshojmë nga qielli, me të cilin përzihen bimët e tokës e më pas bëhet bar i thatë që e shpërndajnë erërat. Allahu është i Fuqishëm për çdo gjë.

আয়াত: 46

ٱلۡمَالُ وَٱلۡبَنُونَ زِينَةُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَٱلۡبَٰقِيَٰتُ ٱلصَّٰلِحَٰتُ خَيۡرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابٗا وَخَيۡرٌ أَمَلٗا

Pasuria dhe djemtë janë stoli të jetës së kësaj bote, por veprat e mira, të cilat mbesin, janë më të mira te Zoti yt si shpërblim dhe më të mira se ajo që shpresojnë.

আয়াত: 47

وَيَوۡمَ نُسَيِّرُ ٱلۡجِبَالَ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ بَارِزَةٗ وَحَشَرۡنَٰهُمۡ فَلَمۡ نُغَادِرۡ مِنۡهُمۡ أَحَدٗا

Ditën kur do t'i shkulim malet e do të shohësh tokën të zhveshur, Ne do t'i tubojmë të gjithë dhe nuk do të lëmë askënd mbrapa.

আয়াত: 48

وَعُرِضُواْ عَلَىٰ رَبِّكَ صَفّٗا لَّقَدۡ جِئۡتُمُونَا كَمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةِۭۚ بَلۡ زَعَمۡتُمۡ أَلَّن نَّجۡعَلَ لَكُم مَّوۡعِدٗا

Ata do të sillen para Zotit tënd të rreshtuar: "Tashmë erdhët te Ne, ashtu si ju krijuam herën e parë, por ju pretendonit se Ne nuk do t'ju caktonim një takim (për ringjallje)."

আয়াত: 49

وَوُضِعَ ٱلۡكِتَٰبُ فَتَرَى ٱلۡمُجۡرِمِينَ مُشۡفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَٰوَيۡلَتَنَا مَالِ هَٰذَا ٱلۡكِتَٰبِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةً إِلَّآ أَحۡصَىٰهَاۚ وَوَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِرٗاۗ وَلَا يَظۡلِمُ رَبُّكَ أَحَدٗا

Atëherë do të vihet Libri (i veprave) e do të shohësh fajtorët të frikësuar për atë që gjendet në të dhe do të thonë: "O mjerë ne! Ç'është ky libër që nuk paska lënë asgjë të vogël e as të madhe pa përfshirë!" Ata do të gjejnë të shënuar gjithçka që kanë bërë, e Zoti yt nuk i bën padrejtësi askujt.

আয়াত: 50

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ كَانَ مِنَ ٱلۡجِنِّ فَفَسَقَ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِۦٓۗ أَفَتَتَّخِذُونَهُۥ وَذُرِّيَّتَهُۥٓ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِي وَهُمۡ لَكُمۡ عَدُوُّۢۚ بِئۡسَ لِلظَّٰلِمِينَ بَدَلٗا

Kur u thamë melekëve: "Bjerini në sexhde Ademit!" Të gjithë ranë në sexhde, përveç Iblisit, i cili ishte nga xhinët dhe nuk iu bind urdhrit të Zotit të vet. Vallë, a do ta merrni atë dhe pasardhësit e tij për mbrojtës në vend Timin, ndërkohë që ata janë armiqtë tuaj?! Sa këmbim i shëmtuar që është ky për të padrejtët!

আয়াত: 51

۞ مَّآ أَشۡهَدتُّهُمۡ خَلۡقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَا خَلۡقَ أَنفُسِهِمۡ وَمَا كُنتُ مُتَّخِذَ ٱلۡمُضِلِّينَ عَضُدٗا

Unë nuk i bëra ata dëshmitarë të krijimit të qiejve e të Tokës e as të krijimit të vetë atyre. Unë kurrë nuk do t'i merrja për ndihmës ata që i çojnë të tjerët në humbje.

আয়াত: 52

وَيَوۡمَ يَقُولُ نَادُواْ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُمۡ فَدَعَوۡهُمۡ فَلَمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَهُمۡ وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُم مَّوۡبِقٗا

(Kujto) Ditën kur Ai do të thotë: "Thirrni tashmë ata që i quanit ortakë të Mi." Ata do t'i thërrasin, por nuk do t'u përgjigjen. Ne kemi caktuar për ta një vendshkatërrim.

আয়াত: 53

وَرَءَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ ٱلنَّارَ فَظَنُّوٓاْ أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمۡ يَجِدُواْ عَنۡهَا مَصۡرِفٗا

Atëherë, keqbërësit do të shohin Zjarrin e do të binden se do të bien në të dhe nuk do të gjejnë shpëtim prej tij.

আয়াত: 54

وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لِلنَّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٖۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَكۡثَرَ شَيۡءٖ جَدَلٗا

Ne kemi shpjeguar në këtë Kuran çdo lloj shembulli për njerëzit, por njeriu kundërshton më shumë se çdokush tjetër.

আয়াত: 55

وَمَا مَنَعَ ٱلنَّاسَ أَن يُؤۡمِنُوٓاْ إِذۡ جَآءَهُمُ ٱلۡهُدَىٰ وَيَسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّهُمۡ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ أَوۡ يَأۡتِيَهُمُ ٱلۡعَذَابُ قُبُلٗا

Çfarë i pengoi njerëzit të besonin kur u erdhi udhëzimi e të kërkonin falje nga Zoti i tyre, përveç kërkesës së tyre që t'u vinte shembulli i (ndëshkimit të) popujve të mëparshëm ose t'u vinte dënimi para syve?!

আয়াত: 56

وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۚ وَيُجَٰدِلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِٱلۡبَٰطِلِ لِيُدۡحِضُواْ بِهِ ٱلۡحَقَّۖ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَايَٰتِي وَمَآ أُنذِرُواْ هُزُوٗا

Ne i çojmë të dërguarit vetëm si kumtues të lajmit të mirë dhe si paralajmërues. Por, ata që nuk besojnë, kundërshtojnë, që, përmes së pavërtetës, ta mposhtin të vërtetën, kurse ajetet dhe paralajmërimet e Mia i marrin për tallje.

আয়াত: 57

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ فَأَعۡرَضَ عَنۡهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُۚ إِنَّا جَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۖ وَإِن تَدۡعُهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ فَلَن يَهۡتَدُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا

E kush është më i padrejtë se ai të cilit, kur i përmenden ajetet e Zotit të vet, ua kthen shpinën dhe harron atë që kanë bërë duart e veta? Ne kemi vënë mbulesë në zemrat e tyre, që ata të mos e kuptojnë atë (Kuranin) dhe ua kemi shurdhuar veshët. Edhe nëse i thërrisni në udhëzim, ata kurrë nuk do të udhëzohen.

আয়াত: 58

وَرَبُّكَ ٱلۡغَفُورُ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۖ لَوۡ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُواْ لَعَجَّلَ لَهُمُ ٱلۡعَذَابَۚ بَل لَّهُم مَّوۡعِدٞ لَّن يَجِدُواْ مِن دُونِهِۦ مَوۡئِلٗا

Por, Zoti yt është Falës i Madh e Mëshirues. Nëse do t'i dënonte (në këtë botë) për atë që bëjnë, do t'ua shpejtonte dënimin, por ata kanë një afat të caktuar, nga i cili nuk do të gjejnë strehim.

আয়াত: 59

وَتِلۡكَ ٱلۡقُرَىٰٓ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَعَلۡنَا لِمَهۡلِكِهِم مَّوۡعِدٗا

Ndërkaq, ato qytete i shkatërruam kur bënë padrejtësi (duke mos besuar) dhe caktuam një afat për shkatërrimin e tyre.

আয়াত: 60

وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِفَتَىٰهُ لَآ أَبۡرَحُ حَتَّىٰٓ أَبۡلُغَ مَجۡمَعَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ أَوۡ أَمۡضِيَ حُقُبٗا

(Kujto) kur Musai i tha shërbëtorit të vet: "Unë nuk do të ndalem derisa të arrij në vendin ku takohen dy detet, edhe nëse më duhet të udhëtoj për kohë të gjatë."

আয়াত: 61

فَلَمَّا بَلَغَا مَجۡمَعَ بَيۡنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَٱتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِي ٱلۡبَحۡرِ سَرَبٗا

Kur arritën në vendin ku bashkohen dy detet, harruan peshkun e tyre, i cili mori rrugën për në det, duke e shpuar atë.

আয়াত: 62

فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَىٰهُ ءَاتِنَا غَدَآءَنَا لَقَدۡ لَقِينَا مِن سَفَرِنَا هَٰذَا نَصَبٗا

Kur e kaluan atë vend, Musai i tha shërbëtorit të vet: "Na e sill drekën tonë, se jemi lodhur shumë nga ky udhëtim."

আয়াত: 63

قَالَ أَرَءَيۡتَ إِذۡ أَوَيۡنَآ إِلَى ٱلصَّخۡرَةِ فَإِنِّي نَسِيتُ ٱلۡحُوتَ وَمَآ أَنسَىٰنِيهُ إِلَّا ٱلشَّيۡطَٰنُ أَنۡ أَذۡكُرَهُۥۚ وَٱتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِي ٱلۡبَحۡرِ عَجَبٗا

Ai tha: "A të kujtohet kur ndaluam për të pushuar pranë shkëmbit. Aty e harrova peshkun. Vetëm shejtani më bëri që të harroj të ta përmend se peshku mori rrugën për në det në mënyrë të çuditshme."

আয়াত: 64

قَالَ ذَٰلِكَ مَا كُنَّا نَبۡغِۚ فَٱرۡتَدَّا عَلَىٰٓ ءَاثَارِهِمَا قَصَصٗا

Musai tha: "Kjo është pikërisht ajo që po kërkonim." Kështu, ata u kthyen prapa, duke ndjekur gjurmët e veta.

আয়াত: 65

فَوَجَدَا عَبۡدٗا مِّنۡ عِبَادِنَآ ءَاتَيۡنَٰهُ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَعَلَّمۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّا عِلۡمٗا

Aty gjetën një nga robërit Tanë (Hidrin, alejhi selam), të cilit i kishim dhuruar mëshirë e i kishim mësuar dije nga ana Jonë.

আয়াত: 66

قَالَ لَهُۥ مُوسَىٰ هَلۡ أَتَّبِعُكَ عَلَىٰٓ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمۡتَ رُشۡدٗا

Musai i tha atij: "A mund të të ndjek që të më mësosh nga urtësia që të është mësuar ty?"

আয়াত: 67

قَالَ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا

Ai tha: "Ti kurrë nuk do të mund të bësh durim me mua!

আয়াত: 68

وَكَيۡفَ تَصۡبِرُ عَلَىٰ مَا لَمۡ تُحِطۡ بِهِۦ خُبۡرٗا

E si mund të bësh durim për diçka që nuk ke njohuri?"

আয়াত: 69

قَالَ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ صَابِرٗا وَلَآ أَعۡصِي لَكَ أَمۡرٗا

Musai tha: "Do të më gjesh durimtar, në dashtë Allahu, dhe nuk do të të kundërshtoj për asgjë."

আয়াত: 70

قَالَ فَإِنِ ٱتَّبَعۡتَنِي فَلَا تَسۡـَٔلۡنِي عَن شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ أُحۡدِثَ لَكَ مِنۡهُ ذِكۡرٗا

Ai tha: "Nëse do të vish pas meje, atëherë mos më pyet për asgjë derisa unë vetë të ta sqaroj!"

আয়াত: 71

فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا رَكِبَا فِي ٱلسَّفِينَةِ خَرَقَهَاۖ قَالَ أَخَرَقۡتَهَا لِتُغۡرِقَ أَهۡلَهَا لَقَدۡ جِئۡتَ شَيۡـًٔا إِمۡرٗا

Kështu, ata të dy u nisën derisa, kur hipën në një anije, ai bëri një çarje në të. Musai tha: "Mos e shqeve atë që të fundosen udhëtarët e saj?! Ke bërë vërtet një punë të rëndë!"

আয়াত: 72

قَالَ أَلَمۡ أَقُلۡ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا

Ai tha: "A nuk të thashë se s'do të mund të bësh durim me mua?"

আয়াত: 73

قَالَ لَا تُؤَاخِذۡنِي بِمَا نَسِيتُ وَلَا تُرۡهِقۡنِي مِنۡ أَمۡرِي عُسۡرٗا

Ai (Musai) tha: "Mos më qorto për shkak të harresës sime dhe mos ma vështirëso punën!"

আয়াত: 74

فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا لَقِيَا غُلَٰمٗا فَقَتَلَهُۥ قَالَ أَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا زَكِيَّةَۢ بِغَيۡرِ نَفۡسٖ لَّقَدۡ جِئۡتَ شَيۡـٔٗا نُّكۡرٗا

Pastaj ata të dy vazhduan rrugën derisa takuan një fëmijë, të cilin ai e mbyti. Musai tha: "Si vrave një njeri të pafajshëm që nuk ka vrarë askënd?! Ke bërë një punë tepër të shëmtuar!"

আয়াত: 75

۞ قَالَ أَلَمۡ أَقُل لَّكَ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا

Ai tha: "A nuk të thashë se s'do të mund të bësh kurrë durim me mua?"

আয়াত: 76

قَالَ إِن سَأَلۡتُكَ عَن شَيۡءِۭ بَعۡدَهَا فَلَا تُصَٰحِبۡنِيۖ قَدۡ بَلَغۡتَ مِن لَّدُنِّي عُذۡرٗا

Ai (Musai) tha: "Nëse të pyes për ndonjë gjë pas kësaj, atëherë mos më lejo të të shoqëroj. Tashmë je i arsyetuar nga unë.

আয়াত: 77

فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَيَآ أَهۡلَ قَرۡيَةٍ ٱسۡتَطۡعَمَآ أَهۡلَهَا فَأَبَوۡاْ أَن يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارٗا يُرِيدُ أَن يَنقَضَّ فَأَقَامَهُۥۖ قَالَ لَوۡ شِئۡتَ لَتَّخَذۡتَ عَلَيۡهِ أَجۡرٗا

Pastaj ata të dy vazhduan derisa, kur arritën te banorët e një qyteti, u kërkuan banorëve diçka për të ngrënë, por ata nuk i pranuan si mysafirë. Pastaj në të ata gjetën një mur që donte të shembej dhe ai e drejtoi. Musai tha: "Po të doje, mund të merrje shpërblim për të."

আয়াত: 78

قَالَ هَٰذَا فِرَاقُ بَيۡنِي وَبَيۡنِكَۚ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأۡوِيلِ مَا لَمۡ تَسۡتَطِع عَّلَيۡهِ صَبۡرًا

Ai tha: "Kjo është ndarja mes meje e teje. Tash do të të tregoj shpjegimin e asaj për të cilën nuk pate durim."

আয়াত: 79

أَمَّا ٱلسَّفِينَةُ فَكَانَتۡ لِمَسَٰكِينَ يَعۡمَلُونَ فِي ٱلۡبَحۡرِ فَأَرَدتُّ أَنۡ أَعِيبَهَا وَكَانَ وَرَآءَهُم مَّلِكٞ يَأۡخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصۡبٗا

Sa i përket anijes, ajo u përkiste disa të varfërve që punonin në det. Unë desha ta dëmtoj, sepse mbrapa tyre ndodhej një mbret që merrte çdo anije (të mirë) me forcë.

আয়াত: 80

وَأَمَّا ٱلۡغُلَٰمُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤۡمِنَيۡنِ فَخَشِينَآ أَن يُرۡهِقَهُمَا طُغۡيَٰنٗا وَكُفۡرٗا

E, sa i përket fëmijës, prindërit e tij ishin besimtarë, ndërkohë që nuk donim që ai t'i mundonte me të këqija e mosbesim.

আয়াত: 81

فَأَرَدۡنَآ أَن يُبۡدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيۡرٗا مِّنۡهُ زَكَوٰةٗ وَأَقۡرَبَ رُحۡمٗا

Prandaj deshëm që Zoti i tyre t'u japë atyre një më të dëlirë e më të mëshirshëm.

আয়াত: 82

وَأَمَّا ٱلۡجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَٰمَيۡنِ يَتِيمَيۡنِ فِي ٱلۡمَدِينَةِ وَكَانَ تَحۡتَهُۥ كَنزٞ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَٰلِحٗا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَن يَبۡلُغَآ أَشُدَّهُمَا وَيَسۡتَخۡرِجَا كَنزَهُمَا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ وَمَا فَعَلۡتُهُۥ عَنۡ أَمۡرِيۚ ذَٰلِكَ تَأۡوِيلُ مَا لَمۡ تَسۡطِع عَّلَيۡهِ صَبۡرٗا

Sa i përket murit, ai ishte i dy djelmoshëve jetimë në qytet dhe nën të ndodhej një thesar që u përkiste atyre. Babai i tyre ishte njeri i mirë, prandaj Zoti yt deshi që ata të arrinin moshën e pjekurisë e ta nxirrnin thesarin e tyre, si mëshirë nga Zoti yt. Unë nuk e bëra këtë nga vetvetja. Ky është shpjegimi i asaj për të cilën nuk pate durim."

আয়াত: 83

وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَن ذِي ٱلۡقَرۡنَيۡنِۖ قُلۡ سَأَتۡلُواْ عَلَيۡكُم مِّنۡهُ ذِكۡرًا

Ata të pyesin për Dhulkarnejnin. Thuaju: "Unë do t'ju rrëfej diçka për të."

আয়াত: 84

إِنَّا مَكَّنَّا لَهُۥ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَءَاتَيۡنَٰهُ مِن كُلِّ شَيۡءٖ سَبَبٗا

Ne i dhamë atij pushtet në tokë dhe i dhamë rrugë e mjete për të arritur çdo gjë.

আয়াত: 85

فَأَتۡبَعَ سَبَبًا

Kështu, ai mori një rrugë.

আয়াত: 86

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَغۡرِبَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَغۡرُبُ فِي عَيۡنٍ حَمِئَةٖ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوۡمٗاۖ قُلۡنَا يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِمَّآ أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّآ أَن تَتَّخِذَ فِيهِمۡ حُسۡنٗا

Kur arriti në vendin e perëndimit të Diellit, e gjeti atë duke perënduar te një burim me baltë të zezë dhe aty gjeti një popull. Ne i thamë: "O Dhulkarnejn, po deshe, ndëshkoji ata, e, po deshe, sillu mirë me ta."

আয়াত: 87

قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوۡفَ نُعَذِّبُهُۥ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَىٰ رَبِّهِۦ فَيُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا نُّكۡرٗا

Ai tha: "Sa i përket atij që bën padrejtësi, ne do ta ndëshkojmë atë, pastaj do të kthehet te Zoti i tij, i Cili do ta dënojë me një dënim të rëndë.

আয়াত: 88

وَأَمَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَلَهُۥ جَزَآءً ٱلۡحُسۡنَىٰۖ وَسَنَقُولُ لَهُۥ مِنۡ أَمۡرِنَا يُسۡرٗا

Ndërkaq, atij që beson dhe bën vepra të mira, do t'i takojë shpërblimi më i mirë (Xheneti) dhe do t'i themi fjalë të buta."

আয়াত: 89

ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا

Pastaj, ai ndoqi një rrugë tjetër.

আয়াত: 90

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَطۡلِعَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَطۡلُعُ عَلَىٰ قَوۡمٖ لَّمۡ نَجۡعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتۡرٗا

Kur arriti në vendin e lindjes së Diellit, e gjeti atë duke lindur mbi një popull, të cilit nuk i kishim bërë strehë për t'u mbrojtur prej tij.

আয়াত: 91

كَذَٰلِكَۖ وَقَدۡ أَحَطۡنَا بِمَا لَدَيۡهِ خُبۡرٗا

Kështu ngjau dhe Ne kishim njohuri të plotë për të.

আয়াত: 92

ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا

Pastaj, ai mori një rrugë tjetër.

আয়াত: 93

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ بَيۡنَ ٱلسَّدَّيۡنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوۡمٗا لَّا يَكَادُونَ يَفۡقَهُونَ قَوۡلٗا

Kur arriti mes dy maleve, aty gjeti një popull që mezi kuptonte ndonjë fjalë.

আয়াত: 94

قَالُواْ يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِنَّ يَأۡجُوجَ وَمَأۡجُوجَ مُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَهَلۡ نَجۡعَلُ لَكَ خَرۡجًا عَلَىٰٓ أَن تَجۡعَلَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَهُمۡ سَدّٗا

Ata thanë: "O Dhulkarnejn, me të vërtetë jexhuxhët e mexhuxhët po bëjnë shkatërrime në tokë. A mund të të paguajmë që mes nesh dhe tyre të ndërtosh një pendë?"

আয়াত: 95

قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيۡرٞ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجۡعَلۡ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُمۡ رَدۡمًا

Ai tha: "Ajo që më ka dhënë Zoti im është më e mirë, por ju më ndihmoni me fuqi punëtore, që të bëj një pengesë mes jush dhe tyre.

আয়াত: 96

ءَاتُونِي زُبَرَ ٱلۡحَدِيدِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا سَاوَىٰ بَيۡنَ ٱلصَّدَفَيۡنِ قَالَ ٱنفُخُواْۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَعَلَهُۥ نَارٗا قَالَ ءَاتُونِيٓ أُفۡرِغۡ عَلَيۡهِ قِطۡرٗا

Më sillni blloqe hekuri!" Kur mbushi hapësirën ndërmjet dy vargmaleve, tha: "Fryjini zjarrit!" Kur hekuri u skuq fort nga zjarri, tha: "Më sillni bakër të shkrirë, që ta derdh mbi të!"

আয়াত: 97

فَمَا ٱسۡطَٰعُوٓاْ أَن يَظۡهَرُوهُ وَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ لَهُۥ نَقۡبٗا

Kështu, ata nuk mund ta kapërcenin e as ta shponin atë.

আয়াত: 98

قَالَ هَٰذَا رَحۡمَةٞ مِّن رَّبِّيۖ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ رَبِّي جَعَلَهُۥ دَكَّآءَۖ وَكَانَ وَعۡدُ رَبِّي حَقّٗا

Ai tha: "Kjo është mëshirë nga Zoti im. Por, kur të vijë premtimi i Zotit tim, Ai do ta bëjë rrafsh atë. Premtimi i Zotit tim është i vërtetë."

আয়াত: 99

۞ وَتَرَكۡنَا بَعۡضَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ يَمُوجُ فِي بَعۡضٖۖ وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَجَمَعۡنَٰهُمۡ جَمۡعٗا

Atë Ditë Ne do t'i lëmë ata të vërshojnë mbi njëri-tjetrin dhe do t'i fryhet Surit, e pastaj do t'i tubojmë që të gjithë.

আয়াত: 100

وَعَرَضۡنَا جَهَنَّمَ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡكَٰفِرِينَ عَرۡضًا

Atë Ditë Ne do t'ua shfaqim Xhehenemin jobesimtarëve haptazi,

আয়াত: 101

ٱلَّذِينَ كَانَتۡ أَعۡيُنُهُمۡ فِي غِطَآءٍ عَن ذِكۡرِي وَكَانُواْ لَا يَسۡتَطِيعُونَ سَمۡعًا

atyre, sytë e të cilëve ishin të verbër ndaj këshillave të Mia dhe nuk ishin në gjendje të dëgjonin (të vërtetën).

আয়াত: 102

أَفَحَسِبَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَن يَتَّخِذُواْ عِبَادِي مِن دُونِيٓ أَوۡلِيَآءَۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ نُزُلٗا

A mendojnë jobesimtarët se mund t'i marrin robërit e Mi për mbrojtës në vend Timin? Ne e kemi përgatitur Xhehenemin si vendbanim për jobesimtarët.

আয়াত: 103

قُلۡ هَلۡ نُنَبِّئُكُم بِٱلۡأَخۡسَرِينَ أَعۡمَٰلًا

Thuaj: "A t'ju tregoj për më punëhumburit?

আয়াত: 104

ٱلَّذِينَ ضَلَّ سَعۡيُهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَهُمۡ يَحۡسَبُونَ أَنَّهُمۡ يُحۡسِنُونَ صُنۡعًا

Janë ata që u ka humbur mundi që bënë në jetën e kësaj bote, ndërkohë që mendonin se po bëjnë mirë?"

আয়াত: 105

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ وَلِقَآئِهِۦ فَحَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فَلَا نُقِيمُ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَزۡنٗا

Janë ata që mohojnë ajetet e Zotit të tyre dhe takimin me Të, prandaj atyre do t'u asgjësohen veprat dhe Ne nuk do t'u japim kurrfarë peshe në Ditën e Kiametit.

আয়াত: 106

ذَٰلِكَ جَزَآؤُهُمۡ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُواْ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَايَٰتِي وَرُسُلِي هُزُوًا

Ky pra, Xhehenemi, është shpërblimi i tyre, për shkak se mohonin dhe i merrnin për tallje shenjat e Mia dhe të dërguarit e Mi.

আয়াত: 107

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ كَانَتۡ لَهُمۡ جَنَّٰتُ ٱلۡفِرۡدَوۡسِ نُزُلًا

Vërtet, ata që besojnë dhe bëjnë vepra të mira, do të kenë Xhenetin Firdeus për vendbanim,

আয়াত: 108

خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يَبۡغُونَ عَنۡهَا حِوَلٗا

ku do të qëndrojnë përgjithmonë, pa dashur të bëjnë ndonjë ndërrim.

আয়াত: 109

قُل لَّوۡ كَانَ ٱلۡبَحۡرُ مِدَادٗا لِّكَلِمَٰتِ رَبِّي لَنَفِدَ ٱلۡبَحۡرُ قَبۡلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَٰتُ رَبِّي وَلَوۡ جِئۡنَا بِمِثۡلِهِۦ مَدَدٗا

Thuaj: "Sikur deti të ishte ngjyrë për (të shkruar) fjalët e Zotit tim, pa dyshim se deti do të shterohej para se të mbaronin fjalët e Zotit tim, edhe sikur të sillnim edhe dete të tjera si plotësim."

আয়াত: 110

قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَمَن كَانَ يَرۡجُواْ لِقَآءَ رَبِّهِۦ فَلۡيَعۡمَلۡ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَلَا يُشۡرِكۡ بِعِبَادَةِ رَبِّهِۦٓ أَحَدَۢا

Thuaj: "Unë jam vetëm një njeri si ju; më është shpallur se Zoti juaj është një Zot i Vetëm. Prandaj, kushdo që shpreson takimin me Zotin e vet, le të bëjë vepra të mira dhe të mos i shoqërojë askënd në adhurim Zotit të vet."