অৰ্থানুবাদ ছুৰা আত-তাওবাহ - আল-বানিয়ান অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুৱাদুত তাৰ্জামাহ- (কাম চলি আছে) - পৃষ্ঠা নং 196 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 55

فَلَا تُعۡجِبۡكَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَتَزۡهَقَ أَنفُسُهُمۡ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ

Prandaj, të të mos bëjnë përshtypje pasuria dhe fëmijët e tyre, sepse Allahu synon vetëm që t'i ndëshkojë nëpërmjet tyre në jetën e kësaj bote dhe t'u dalë shpirti duke qenë jobesimtarë.

আয়াত: 56

وَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ إِنَّهُمۡ لَمِنكُمۡ وَمَا هُم مِّنكُمۡ وَلَٰكِنَّهُمۡ قَوۡمٞ يَفۡرَقُونَ

Ata betohen në Allahun se janë me ty, por në të vërtetë ata nuk janë me ty, por janë frikacakë.

আয়াত: 57

لَوۡ يَجِدُونَ مَلۡجَـًٔا أَوۡ مَغَٰرَٰتٍ أَوۡ مُدَّخَلٗا لَّوَلَّوۡاْ إِلَيۡهِ وَهُمۡ يَجۡمَحُونَ

Nëse do të mund të gjenin ndonjë strehim, shpellë ose vend për t'u fshehur, do të shkonin me nxitim.

আয়াত: 58

وَمِنۡهُم مَّن يَلۡمِزُكَ فِي ٱلصَّدَقَٰتِ فَإِنۡ أُعۡطُواْ مِنۡهَا رَضُواْ وَإِن لَّمۡ يُعۡطَوۡاْ مِنۡهَآ إِذَا هُمۡ يَسۡخَطُونَ

Disa nga ata të qortojnë lidhur me lëmoshën: nëse u jepet diçka prej saj, ata kënaqen, por, nëse nuk u jepet, ankohen menjëherë.

আয়াত: 59

وَلَوۡ أَنَّهُمۡ رَضُواْ مَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ سَيُؤۡتِينَا ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَرَسُولُهُۥٓ إِنَّآ إِلَى ٱللَّهِ رَٰغِبُونَ

Sikur të kënaqeshin me atë që u dha Allahu dhe i Dërguari i Tij e të thoshin: "Na mjafton Allahu. Allahu do të na japë nga Mirësitë e Veta, e edhe i Dërguari i Tij. Vetëm tek Allahu i kemi shpresat!"

আয়াত: 60

۞ إِنَّمَا ٱلصَّدَقَٰتُ لِلۡفُقَرَآءِ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱلۡعَٰمِلِينَ عَلَيۡهَا وَٱلۡمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمۡ وَفِي ٱلرِّقَابِ وَٱلۡغَٰرِمِينَ وَفِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِۖ فَرِيضَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ

Lëmosha (zekati) është vetëm për të varfrit, për nevojtarët; për punonjësit e ngarkuar me këtë përgjegjësi, për ata që duhen përfituar zemrat e tyre (në Islam), për lirimin e robërve, për ata që kanë borxhe, për (luftë në) rrugën e Allahut dhe për udhëtarin e mbetur rrugës. Ky është caktim i detyrueshëm nga Allahu. Allahu është i Gjithëdijshëm dhe i Urtë.

আয়াত: 61

وَمِنۡهُمُ ٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ ٱلنَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٞۚ قُلۡ أُذُنُ خَيۡرٖ لَّكُمۡ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَيُؤۡمِنُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡۚ وَٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ رَسُولَ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

Në mesin e tyre (dyfytyrëshve) ka disa që fyejnë Profetin dhe thonë: "Ai dëgjon çdo gjë që i thuhet." Thuaju: "Ai dëgjon atë që është e mirë për ju. Ai beson në Allahun, u beson besimtarëve dhe është mëshirë për ata që besojnë nga mesi juaj. Ndërkaq, për ata që e fyejnë të Dërguarin e Allahut do të ketë një dënim të dhembshëm."