অৰ্থানুবাদ আয়াত 110 ছুৰা ছুৰা ইউছুফ - আৰবী ভাষা- শব্দাৰ্থ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 110

حَتَّىٰٓ إِذَا ٱسۡتَيۡـَٔسَ ٱلرُّسُلُ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ كُذِبُواْ جَآءَهُمۡ نَصۡرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَآءُۖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُنَا عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ: يَئِسُوا مِنْ أَقْوَامِهِمْ.
وَظَنُّوا: أَيْقَنُوا.
بَاسُنَا: عَذَابُنَا.