অৰ্থানুবাদ আয়াত 112 ছুৰা ছুৰা আলে ইমৰাণ - আৰবী ভাষা- শব্দাৰ্থ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 112

ضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ أَيۡنَ مَا ثُقِفُوٓاْ إِلَّا بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَسۡكَنَةُۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ

ثُقِفُوا: وُجِدُوا.
بِحَبْلٍ: بِعَهْدٍ.
الْمَسْكَنَةُ: فَقْرُ النَّفْسِ، وَشُحُّهَا.