অৰ্থানুবাদ আয়াত 9 ছুৰা ছুৰা আল-হাশ্বৰ - আৰবী ভাষা- শব্দাৰ্থ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 9

وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِيمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ يُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَيۡهِمۡ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمۡ حَاجَةٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَيُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

تَبَوَّؤُوا الدَّارَ: اسْتَوْطَنُوا المَدِينَةَ.
حَاجَةً: حَسَدًا.
مِّمَّا أُوتُوا: مِمَّا أُعْطُوا مِنْ مَالِ الفَيْءِ وَغَيْرِهِ.
خَصَاصَةٌ: حَاجَةٌ، وَفَقْرٌ.
يُوقَ: يُكْفَ وَيُجَنَّبْ.
شُحَّ نَفْسِهِ: الشُّحُّ: بُخْلٌ بِالمَالِ مَعَ حِرْصٍ عَلَيْهِ، وَتَطَلُّعٍ لِمَا بِيَدِ غَيْرِهِ.