অৰ্থানুবাদ ছুৰা আশ্ব-শ্বুআৰা - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ অসমীয়া অনুবাদ - পৃষ্ঠা নং 367 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আশ্ব-শ্বুআৰা

ছুৰাৰ উদ্দেশ্য:

بيان آيات الله في تأييد المرسلين وإهلاك المكذبين.

এই কথাৰ বৰ্ণনা যে, আল্লাহৰ নিদৰ্শনসমূহে ৰাছুলসকলক সমৰ্থন কৰে আৰু অস্বীকাৰকাৰীসকলক ধ্বংস কৰে।

---

আয়াত: 1

طٰسٓمّٓ ۟

(ত্ব-ছীন-মীম) ছুৰা আল-বাক্বাৰাৰ আৰম্ভণিত এইবোৰ আখৰৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা হৈছে।

আয়াত: 2

تِلْكَ اٰیٰتُ الْكِتٰبِ الْمُبِیْنِ ۟

এইবোৰ হৈছে স্পষ্ট কোৰআনৰ আয়াত, যিবোৰে সত্য আৰু অসত্যৰ মাজত পাৰ্থক্য কৰে।

আয়াত: 3

لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ اَلَّا یَكُوْنُوْا مُؤْمِنِیْنَ ۟

হে ৰাছুল! আপুনি সিহঁতৰ হিদায়তপ্ৰাপ্তিৰ বাবে ইমান আগ্ৰহী যে, এনেকুৱা লাগে যেনিবা সিহঁতৰ হিদায়তৰ আগ্ৰহত আৰু হিদায়ত নোপোৱাৰ শোকত আপুনি নিজকে ধ্বংস কৰি পেলাব।

আয়াত: 4

اِنْ نَّشَاْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِّنَ السَّمَآءِ اٰیَةً فَظَلَّتْ اَعْنَاقُهُمْ لَهَا خٰضِعِیْنَ ۟

আমি সিহঁতৰ ওপৰত (সিহঁতৰ ইচ্ছানুসাৰে) আকাশৰ পৰা কোনো নিদৰ্শন অৱতীৰ্ণ কৰিব বিচাৰিলে, অৱশ্যে অৱতীৰ্ণ কৰিলোহেঁতেন; তেতিয়া অপমান আৰু লাঞ্ছনাত সিহঁতে শিৰনত কৰিলেহেঁতেন। কিন্তু আমি সিহঁতক পৰীক্ষা কৰাৰ উদ্দেশ্যে এইটো কৰা নাছিলোঁ। চাওঁ সিহঁতে গায়েবৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰে নে নকৰে?

আয়াত: 5

وَمَا یَاْتِیْهِمْ مِّنْ ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمٰنِ مُحْدَثٍ اِلَّا كَانُوْا عَنْهُ مُعْرِضِیْنَ ۟

যেতিয়াই এই মুশ্বৰিকসকলৰ ওচৰলৈ ৰহমানৰ ফালৰ পৰা কোনো নতুন উপদেশ আহে, যিটোৱে তেওঁৰ তাওহীদৰ প্ৰমাণ বহন কৰে তথা তেওঁৰ নবীৰ সত্যতা স্পষ্ট কৰে, তেতিয়াই সিহঁতে সেইটো শুনাৰ পৰা আৰু সেইটোক সমৰ্থন কৰাৰ পৰা বিমুখ হৈ পৰে।

আয়াত: 6

فَقَدْ كَذَّبُوْا فَسَیَاْتِیْهِمْ اَنْۢبٰٓؤُا مَا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟

সিহঁতৰ ওচৰলৈ সিহঁতৰ ৰাছুলসকলে যি বাৰ্তা লৈ আহিছিল, সেইটোক সিহঁতে অস্বীকাৰ কৰিছে। এতেকে এতিয়া অতিশীঘ্ৰেই সিহঁতৰ ওচৰলৈ সেই বাৰ্তাৰ বাস্তৱতা আহি পৰিব যিটোকলৈ সিহঁতে উপহাস কৰিছিল। তথা সিহঁতৰ ওপৰত শাস্তি নামি আহিব।

আয়াত: 7

اَوَلَمْ یَرَوْا اِلَی الْاَرْضِ كَمْ اَنْۢبَتْنَا فِیْهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِیْمٍ ۟

এই মুশ্বৰিকসকল এতিয়াও কুফৰীত অটল আছেনে, সিহঁতে পৃথিৱীত চকু মেলি নাচায় নেকি যে, আমি তাত বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ অতি সুন্দৰ আৰু লাভদায়ক গছ-গছনি তথা উদ্ভিদ উৎপন্ন কৰিছোঁ?!

আয়াত: 8

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

পৃথিৱীত বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ উদ্ভিদ উৎপন্ন কৰি সেউজীয়া কৰাৰ মাজত এই কথাৰ স্পষ্ট প্ৰমাণ পোৱা যায় যে, তেওঁ নিশ্চিতভাৱে মৃতসকলক জীৱিত কৰিবলৈ সক্ষম। কিন্তু ইয়াৰ পিছতো সিহঁতৰ মাজৰ অধিকাংশই ঈমান পোষণ নকৰে।

আয়াত: 9

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

হে ৰাছুল! নিশ্চয় আপোনাৰ প্ৰতিপালক ইমান শক্তিশালী যে, তেওঁক কোনেও পৰাজিত কৰিব নোৱাৰে তথা তেওঁ বান্দাসকলৰ প্ৰতি অতি দয়ালু।

আয়াত: 10

وَاِذْ نَادٰی رَبُّكَ مُوْسٰۤی اَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظّٰلِمِیْنَ ۟ۙ

হে ৰাছুল! স্মৰণ কৰক, যেতিয়া আপোনাৰ প্ৰতিপালকে মুছাক অত্যাচাৰী সম্প্ৰদায়ৰ ওচৰলৈ যোৱাৰ নিৰ্দেশ প্ৰদান কৰিছিল। যিসকলে আল্লাহক অস্বীকাৰ কৰিছিল আৰু মুছাৰ সম্প্ৰদায়ক দাসত পৰিণত কৰি ৰাখিছিল।

আয়াত: 11

قَوْمَ فِرْعَوْنَ ؕ— اَلَا یَتَّقُوْنَ ۟

সেই সম্প্ৰদায়ৰ দ্বাৰা ফিৰআউন সম্প্ৰদায়ক বুজোৱা হৈছে। তাতগৈ সিহঁতক আদেশ দিয়ক যে, সিহঁতে যেন আল্লাহৰ আদেশ পালন কৰে আৰু তেওঁৰ নিষেধকৃত বস্তুৰ পৰা বিৰত থাকি তেওঁৰ তাক্বৱা অৱলম্বন কৰে তথা তেওঁক ভয় কৰে।

আয়াত: 12

قَالَ رَبِّ اِنِّیْۤ اَخَافُ اَنْ یُّكَذِّبُوْنِ ۟ؕ

মুছা আলাইহিচ্ছালামে ক’লেঃ মই আপোনাৰ ফালৰ পৰা যি আদেশ সিহঁতক পৌঁচাবলৈ গৈ আছোঁ, মোৰ আশংকা হয় সিহঁতে সেইটোক অস্বীকাৰ কৰিব।

আয়াত: 13

وَیَضِیْقُ صَدْرِیْ وَلَا یَنْطَلِقُ لِسَانِیْ فَاَرْسِلْ اِلٰی هٰرُوْنَ ۟

সিহঁতে মোক অস্বীকাৰ কৰিব বুলি মোৰ বুকু সংকুচিত হৈ আছে, তথা মই স্বাভাৱিকভাৱে কথাও ক’ব পৰা নাই। এতেকে জিব্ৰীলৰ দ্বাৰা মোৰ ভাতৃৰ ওচৰলৈও অহী প্ৰেৰণ কৰা, যাতে তেওঁ মোৰ সহায়ক হয়।

আয়াত: 14

وَلَهُمْ عَلَیَّ ذَنْۢبٌ فَاَخَافُ اَنْ یَّقْتُلُوْنِ ۟ۚۖ

আনহাতে সিহঁতৰ মাজৰ এজন কিবতীক মই হত্যা কৰিছিলোঁ, ফলত মই সিহঁতৰ ওচৰত অপৰাধী। গতিকে মোৰ আশংকা হয়, সিহঁতে মোক হত্যা কৰিব।

আয়াত: 15

قَالَ كَلَّا ۚ— فَاذْهَبَا بِاٰیٰتِنَاۤ اِنَّا مَعَكُمْ مُّسْتَمِعُوْنَ ۟

আল্লাহে মুছা আলাইহিচ্ছালামক ক'লেঃ নহয়, এনেকুৱা কেতিয়াও হ'ব নোৱাৰে। কেতিয়াও সিহঁতে আপোনাক হত্যা কৰিব নোৱাৰে। এতেকে আপুনি আৰু আপোনাৰ ভাই হাৰূন দুয়ো মিলি আমাৰ নিদৰ্শনসমূহ লৈ যাওক, যিবোৰে আপোনালোকৰ সত্যতা প্ৰমাণ কৰিব। নিশ্চয় আমি আপোনালোক দুয়োকে সহায়-সমৰ্থন কৰিম। আপোনালোকে সিহঁতক আৰু সিহঁতে আপোনালোকক যি যি ক’ব, সেইবোৰ মই শুনিম। একোৱেই আমাৰ পৰা এৰি নাযাব।

আয়াত: 16

فَاْتِیَا فِرْعَوْنَ فَقُوْلَاۤ اِنَّا رَسُوْلُ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

আপোনালোক দুয়ো ফিৰআউনৰ ওচৰলৈ যাওক, আৰু কওকঃ নিশ্চয় আমি দুয়ো গোটেই সৃষ্টিজগতৰ প্ৰতিপালকৰ তৰফৰ পৰা তোমাৰ ওচৰলৈ প্ৰেৰিত হৈছোঁ।

আয়াত: 17

اَنْ اَرْسِلْ مَعَنَا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

এতেকে তুমি আমাৰ সৈতে বনী ইছৰাঈলক যাবলৈ দিয়া।

আয়াত: 18

قَالَ اَلَمْ نُرَبِّكَ فِیْنَا وَلِیْدًا وَّلَبِثْتَ فِیْنَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِیْنَ ۟ۙ

ফিৰআউনে মুছা আলাইহিচ্ছালামক ক’লেঃ হে মুছা! আমি তোমাক বাল্যকালত আমাৰ ইয়াত লালন-পালন কৰা নাছিলোনে? তুমি আমাৰ মাজত জীৱনৰ কেইবাটাও বছৰ অতিবাহিত কৰা নাছিলানে, তেন্তে কি ভিত্তিত তুমি নবুওৱতৰ দাবীদাৰ হৈ পৰিলা?

আয়াত: 19

وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِیْ فَعَلْتَ وَاَنْتَ مِنَ الْكٰفِرِیْنَ ۟

লগতে তুমি তোমাৰ সম্প্ৰদায়ৰ এজনক সহায় কৰিবলৈ গৈ এজন কিবতীক হত্যা কৰি মহা অপৰাধ কৰিছিলা। গতিকে তুমি আমাৰ অনুগ্ৰহৰ এজন অকৃতজ্ঞ ব্যক্তি।

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• حرص الرسول صلى الله عليه وسلم على هداية الناس.

মানৱজাতিৰ হিদায়তৰ প্ৰতি ৰাছুল চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ আগ্ৰহ।

• إثبات صفة العزة والرحمة لله.

প্ৰভুত্ব আৰু দয়া, এই দুটা গুণ আল্লাহৰ বাবে প্ৰমাণিত হ'ল।

• أهمية سعة الصدر والفصاحة للداعية.

আল্লাহৰ প্ৰতি আহ্বান কৰিবলৈ অন্তৰ প্ৰশস্ত হোৱা উচিত তথা ভাষাজ্ঞান থকা আৱশ্যক।

• دعوات الأنبياء تحرير من العبودية لغير الله.

নবীসকলৰ দাৱাতৰ উদ্দেশ্য আছিল মানুহক আল্লাহৰ বাহিৰে আনৰ ইবাদতৰ পৰা উলিয়াই আনা।

• احتج فرعون على رسالة موسى بوقوع القتل منه عليه السلام فأقر موسى بالفعلة، مما يشعر بأنها ليست حجة لفرعون بالتكذيب.

ফিৰআউনে মুছা আলাইহিচ্ছালামৰ ৰিছালতৰ বিৰুদ্ধে এটা যুক্তি দাঙি ধৰিলে যে, তেওঁ এজন ব্যক্তিক হত্যা কৰিছিল, সেই কথাটো মুছা আলাইহিচ্ছালামেও স্বীকাৰ কৰিছিল। ইয়াৰ দ্বাৰা তেওঁ বুজাব বিচাৰিছিল যে, ৰিছালত অস্বীকাৰ কৰিবলৈ এনেকুৱা যুক্তিৰ কোনো স্থান নাই।