অৰ্থানুবাদ আয়াত 122 ছুৰা আত-তাওবাহ - ফিলিপাইন (বিছায়ন) অনুবাদ - মৰ্কজ ৰুৱাদুত তাৰ্জামাহ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 122

۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ

Dili angay alang sa mga magtutuo nga silang tanan muadto aron sa pagpakig-away. Kun man sa matag hugpong nila pipila (nga magpabilin) aron makabaton ug katudloan (sa Islamikong pagtulon-an), ug aron ilang mahatagan ug pasidaan ang ilang mga tawo kun sila mubalik kanila, (ug aron sa ingon) sila mahimong maampingon (gikan sa pagbuhat ug kadautan).