অৰ্থানুবাদ ছুৰা আয-যাৰিয়াত - দাৰী অনুবাদ- মহম্মদ আনোৱাৰ বদখশানী - পৃষ্ঠা নং 521 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 7

وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ

و قسم به آسمان که دارای راههای مختلف است.

আয়াত: 8

إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ

همانا شما در سخنان گوناگون سرگردان هستید.

আয়াত: 9

يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ

کسی که از آن (راه راست) منحرف شود (در آینده نیز از راه راست) باز گردانیده می‌شود.

আয়াত: 10

قُتِلَ ٱلۡخَرَّٰصُونَ

مرگ بر دروغگویان (که بدون دلیل و برهان در بارۀ قرآن و قیامت سخن می‌گویند).

আয়াত: 11

ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ

کسانی که ایشان در نادانی و بی‌خبری غرقند.

আয়াত: 12

يَسۡـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ

می‌پرسند: روز جزا چه وقتی خواهد بود؟

আয়াত: 13

يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ

روزی که آنان بر آتش عذاب داده شوند.

আয়াত: 14

ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ

(گفته شود) بچشید عذاب تان را، این همان عذابی است که در بارۀ آن عجله داشتید.

আয়াত: 15

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

البته پرهیزگاران در باغها و چشمه سارها خواهند بود.

আয়াত: 16

ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ

چیزهایی را که پروردگارشان به آنان می‌دهد بدست می‌آرند. چون آنان پیش از این (در دنیا) نیکوکار بودند.

আয়াত: 17

كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ

آنان بودند که اندکی از شب را می‌خوابیدند.

আয়াত: 18

وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ

و در سحرگاهان (از پروردگارشان) آمرزش می‌خواستند.

আয়াত: 19

وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ

و در اموالشان برای گدا و بینوا حقی بود.

আয়াত: 20

وَفِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ

و در زمین برای یقین کنندگان نشانه‌هایی (قدرت الهی) است.

আয়াত: 21

وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ

و در وجودتان (نشانه‌هایی قدرت الهی است) آیا نمی‌بینید؟

আয়াত: 22

وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ

و روزی شما و آنچه وعده داده می‌شوید، در آسمان (مقرر) است.

আয়াত: 23

فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ

به پروردگار آسمان و زمین قسم که البته این (وعده) حق است، مانند آنکه شما سخن می‌گویید.

আয়াত: 24

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ

آیا داستان مهمانان گرامی ابراهیم به تو رسیده است؟

আয়াত: 25

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ

وقتی که بر او وارد شدند پس گفتند: سلام (بر تو، و ابراهیم نیز) گفت: سلام (بر شما، و در دل گفت:) مردمان ناشناس هستید.

আয়াত: 26

فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ

پس آهسته به‌سوی خانواده‌اش رفت و گوساله فربه (و بریان شده) آورد.

আয়াত: 27

فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

پس آن را نزدیک آنان نهاد (و) گفت: آیا نمی‌خورید؟!

আয়াত: 28

فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

و (در دل) از ایشان احساس ترس کرد. گفتند: مترس، و او را به پسر دانا مژده دادند.

আয়াত: 29

فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ

پس همسرش (با شنیدن مژده فرزند) فریادکنان پیش آمد، و بر چهرۀ خود زد و گفت: پیرزنی نازا هستم (چگونه فرزندی به دنیا بیاورم؟!).

আয়াত: 30

قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ

فرشته‌ها گفتند: پروردگار تو این چینن گفته است، چون او باحکمتِ داناست.