অৰ্থানুবাদ আয়াত 46 ছুৰা আল-বাক্বাৰাহ - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ ফৰাচী অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 46

ٱلَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَٰقُواْ رَبِّهِمۡ وَأَنَّهُمۡ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ

Car eux sont certains qu’ils se présenteront devant leur Seigneur, qu’ils Le rencontreront le Jour de la Résurrection et qu’ils retourneront à Lui afin qu’Il les rétribue pour leurs œuvres.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• من أعظم الخذلان أن يأمر الإنسان غيره بالبر، وينسى نفسه.

La forme de lâcheté la plus grave consiste à ce que l’être humain ordonne à autrui de faire le bien alors que lui-même ne le fait pas.

• الصبر والصلاة من أعظم ما يعين العبد في شؤونه كلها.

La patience et la prière sont ce qui aide le plus le serviteur dans toutes ses affaires.

• في يوم القيامة لا يَدْفَعُ العذابَ عن المرء الشفعاءُ ولا الفداءُ، ولا ينفعه إلا عمله الصالح.

Le Jour de la Résurrection, aucun intercesseur ni aucune compensation ne pourront éviter à l’être humain d’être châtié. Seules les bonnes œuvres accomplies dans sa vie terrestre lui seront utiles