অৰ্থানুবাদ আয়াত 14 ছুৰা ছুৰা আল-আনকাবূত - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ ফৰাচী অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 14

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَلَبِثَ فِيهِمۡ أَلۡفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمۡسِينَ عَامٗا فَأَخَذَهُمُ ٱلطُّوفَانُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ

Nous avons envoyé Noé comme messager aux siens et il vécut parmi eux neuf cent cinquante années durant lesquelles il les appela à proclamer l’Unicité d’Allah, mais ils le démentirent et persistèrent dans leur mécréance. Le Déluge s’abattit alors sur eux, leur mécréance en Allah et le rejet de Ses messagers fit d’eux des gens injustes, et ils furent tous noyés.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• الأعمال الصالحة يُكَفِّر الله بها الذنوب.

Allah expie les péchés du serviteur par les bonnes œuvres que ce dernier accomplit.

• تأكُّد وجوب البر بالأبوين.

Le passage insiste sur l’obligation d’être bon envers ses parents.

• الإيمان بالله يقتضي الصبر على الأذى في سبيله.

La foi en Allah implique d’endurer patiemment la persécution.

• من سنَّ سُنَّة سيئة فعليه وزرها ووزر من عمل بها من غير أن ينقص من أوزارهم شيء.

Celui qui institue une tradition blâmable porte son propre péché et les péchés de ceux qui l’imitent sans que cela ne diminue en rien les leurs.