অৰ্থানুবাদ আয়াত 116 ছুৰা ছুৰা আল-মায়িদাহ - ফৰাচী অনুবাদ- মৰ্কজ নূৰ ইণ্টাৰনেচনেল - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 116

وَإِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَى ٱبۡنَ مَرۡيَمَ ءَأَنتَ قُلۡتَ لِلنَّاسِ ٱتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيۡنِ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنۡ أَقُولَ مَا لَيۡسَ لِي بِحَقٍّۚ إِن كُنتُ قُلۡتُهُۥ فَقَدۡ عَلِمۡتَهُۥۚ تَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِي وَلَآ أَعۡلَمُ مَا فِي نَفۡسِكَۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّٰمُ ٱلۡغُيُوبِ

116. Et (viendra le jour où) Allah dira : « Ô Jésus, fils de Marie, est-ce toi qui as dit aux hommes : “Prenez-moi, ainsi que ma mère, comme deux divinités autres qu’Allah ?”» « Gloire Te soit rendue ! répondra–t-il, ce n’est certes pas à moi de dire ce qui n’est pas de mon droit. Et d’ailleurs l’aurais-je dit que Tu l’aurais su (tout de même). Car Tu Sais ce qui est en mon être et je ne sais point ce qui est en Ton Être. C’est bien Toi le Suprême Connaisseur des secrets insondables.