আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - জাৰ্মান অনুবাদ- আবু ৰাজা * - অনুবাদসমূহৰ সূচীপত্ৰ

অৰ্থানুবাদ ছুৰা: ছুৰা আশ্ব-শ্বুআৰা   আয়াত:
ছুৰাৰ তালিকা পৃষ্ঠা নং HTML

Ash-Shu‘arâ’

আয়াত: 1

طسٓمٓ
Ta' Sin Mim.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 2

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
Das sind die Verse des deutlichen Buches.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 3

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
Vielleicht grämst du dich noch zu Tode darüber, daß sie nicht glauben.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ
Wenn Wir wollen können Wir ihnen ein Zeichen vom Himmel niedersenden, so daß ihre Nacken sich demütig davor beugen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 5

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ
Aber nie kommt zu ihnen eine neue Ermahnung vom Aller barmer, ohne daß sie sich davon abkehren.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 6

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
Sie haben tatsächlich (die Ermahnung) verworfen; bald aber wird von dem Kunde zu ihnen kommen, was sie verspotteten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 7

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ
Haben sie nicht die Erde betrachtet wieviel Wir auf ihr von jeglicher herrlichen Gattung wachsen ließen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 8

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Darin liegt wahrlich ein Zeichen; jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 9

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und dein Herr: Er ist wahrlich der Allmächtige, der Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 10

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ
Und da rief dein Herr Moses an: "Geh zu dem Volk der Ungerechten
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 11

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ
dem Volke Pharaos. Wollen sie denn nicht gottesfürchtig sein?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 12

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ
Er sagte: "Mein Herr, ich fürchte, sie werden mich für einen Lügner halten
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 13

وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ
und meine Brust wird beklemmt, und meine Zunge den Redefluß versagt. Schicke darum zu Aaron.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 14

وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ
Auch haben sie eine Schuldklage gegen mich erhoben, deshalb fürchte ich, daß sie mich umbringen."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 15

قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ
Er sprach: "Keineswegs! Geht nur beide mit Unseren Zeichen hin. Wir sind mit euch; Wir werden mit euch zuhören.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 16

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Geht denn zu Pharao und sagt: "Wir beide sind die Boten des Herrn der Welten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 17

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
Laß die Kinder Israels mit uns zie hen.""
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 18

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ
Er (Pharao) sagte: "Haben wir dich nicht als Kind bei uns aufgezogen? Und du hast viele Jahre deines Lebens bei uns verbracht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 19

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
Und du begingst jene deine Tat, die du begangen hast, und du warst undankbar."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 20

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
Er (Moses) sagte: "lch tat es damals, als ich auf dem Irrweg war.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 21

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Dann floh ich von euch, weil ich euch fürchtete; doch (nun) hat mir mein Herr Weisheit geschenkt und mich zu einem Gesandten gemacht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
Und die Gnade, die du mir vorhältst, ist die, daß du die Kinder Israels geknechtet hast."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 23

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Pharao sagte: "Und was ist der Herr der Welten?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 24

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
Er (Moses) sagte: "Er ist der Herr der Himmel und der Erde und dessen, was zwischen den beiden ist, wenn ihr nur Gewißheit wolltet."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 25

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ
Er (Pharao) sagte zu denen, die um ihn waren: "Hört ihr nicht?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 26

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
Er (Moses) sagte: " Er ist euer Herr und der Herr eurer Vorväter."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 27

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ
Er (Pharao) sagte: "Dieser euer Gesandter, der zu euch entsandt wurde, ist wahrlich ein Besessener."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 28

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ
Er (Moses) sagte: "Er ist der Herr des Ostens und des Westens und dessen, was zwischen den beiden ist, wenn ihr es nur begreifen würdet."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 29

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ
Er (Pharao) sagte: "Wenn du einen anderen Gott als mich annimmst, so werde ich dich ganz gewiß zum Gefängnisinsassen machen."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 30

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ
Er (Moses) sagte: "Wie? Selbst wenn ich dir etwas bringe, das offenkundig ist?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 31

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
Er (Pharao) sagte: "So bringe es, wenn du die Wahrheit redest!"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ
Da warf (Moses) seinen Stock hin, und siehe, er wurde eine Schlange, ganz deutlich.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 33

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ
Und er zog seine Hand hervor, und siehe, sie erschien den Zuschauern weiß.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 34

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ
Er (Pharao) sagte zu den Vornehmen um ihn: "Das ist wahrlich ein erfahrener Zauberer.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 35

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ
Er will euch durch seine Zauberei aus eurem Lande vertreiben. Was ratet ihr nun?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 36

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
Sie sagten: "Halte ihn und seinen Bruder hin und sende Ausrufer in die Städte
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 37

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ
die dir alle erfahrenen Zauberer bringen sollen."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 38

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
So wurden die Zauberer zur anberaumten Zeit an einem bestimmten Tage versammelt.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 39

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ
Und es wurde zu den Menschen gesprochen: "Seid ihr alle da
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
so daß wir den Zauberern folgen können, wenn sie die Sieger sind?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
Als die Zauberer kamen, da sagten sie zu Pharao: "Wird es auch eine Belohnung für uns geben, wenn wir die Sieger sind?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
Er sagte: "Ja, und dann werdet ihr zu unseren Nächsten gehören."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ
Moses sagte zu ihnen: "Werft hin, was ihr zu werfen habt."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
Da warfen sie ihre Stricke und ihre Stöcke hin und sagten: "Bei Pharaos Macht, wir sind es, die sicher siegen werden."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ
Dann warf Moses seinen Stock hin, und siehe, er verschlang (all) das, was sie vorgetäuscht hatten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ
Da warfen sich die Zauberer anbetend nieder.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Sie sagten: "Wir glauben an den Herrn der Welten
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
den Herrn Moses' und Aarons."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ
Er (Pharao) sagte: "Glaubt ihr an ihn, bevor ich es euch erlaube? Er ist sicher euer Meister, der euch die Zauberei gelehrt hat. Aber bald sollt ihr es erfahren. Wahrhaftig, ich werde euch die Hände und Füße wech selweise abhauen (lassen), und wahrhaftig, ich will euch alle kreuzigen (lassen)"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ
Sie sagten: "Darin liegt kein Schaden; denn wir werden zu unserem Herrn zurückkehren.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Wir hoffen ernsthaft, unser Herr werde uns unsere Sünden vergeben, da wir die ersten der Gläubigen sind."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
Und Wir offenbarten Moses: "Führe Meine Diener nachts hinweg; denn ihr werdet verfolgt werden "
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
Und Pharao sandte (Boten) in die Städte, um zu einer Versammlung aufzurufen
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ
"Diese sind nur ein kleiner Haufen
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ
dennoch haben sie uns erzürnt
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ
und wir sind eine wachsame Menge."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ
So vertrieben Wir sie aus Gärten und von Quellen
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
und aus Schätzen und ehrenvollen Wohnsitzen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
So (geschah es); und Wir gaben sie den Kindern Israels zum Erbe.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ
Und sie verfolgten sie bei Sonnenaufgang.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 61

فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ
Als die beiden Scharen einander ansichtig wurden, sagten die Gefährten Moses': "Wir werden sicher eingeholt."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 62

قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
Er sagte: "Keineswegs! Mein Herr ist mit mir. Er wird mich richtig führen."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 63

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ
Darauf offenbarten Wir Moses: "Schlage das Meer mit deinem Stock." Und es teilte sich, und jeder Teil erhob sich wie ein gewaltiger Berg.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ
Und Wir ließen alsdann die anderen nahe herankommen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 65

وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
Und Wir erretteten Moses und alle, die mit ihm waren.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
Dann ertränkten Wir die anderen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 67

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Hierin ist wahrlich ein Zeichen; doch die meisten von ihnen glauben es nicht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 68

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und wahrlich, dein Herr ist der Allmächtige, der Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 69

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ
Und verlies ihnen die Geschichte Abrahams
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ
als er zu seinem Vater und seinem Volke sagte: "Was betet ihr an?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ
Sie sagten: "Wir beten Götzen an, und wir sind ihnen anhaltend zugetan."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 72

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ
Er sagte: "Hören sie euch, wenn ihr (sie) anruft?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 73

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ
Oder nützen sie oder schaden sie euch?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ
Sie sagten: "Nein, aber wir fanden unsere Väter das gleiche tun."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 75

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
Er sagte: "Seht ihr denn nicht, was ihr da angebetet habt
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ
ihr und eure Vorväter?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Sie sind mir feindlich (gesonnen); nicht aber der Herr der Welten
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 78

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ
Der mich erschaffen hat; und Er ist es, Der mich richtig führt
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 79

وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ
und Der mir Speise und Trank gibt.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ
Und wenn ich krank bin, ist Er es, Der mich heilt
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 81

وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ
und (Er ist es,) Der mich sterben lassen wird und mich dann wieder zum Leben zurückbringt
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 82

وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ
und von Dem ich hoffe, daß Er mir meine Fehler am Tage des Gerichts vergeben werde.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 83

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ
Mein Herr, schenke mir Weisheit und füge mich zu den Rechtschaffenen
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 84

وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
und verleih mir einen guten Ruf bei den künftigen Geschlechtern.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 85

وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ
Und mache mich zu einem der Erben des Paradieses der Wonne
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
und vergib meinem Vater; denn er war einer der Irrenden
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 87

وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ
und tue mir an dem Tage, da (die Menschen) auferweckt werden, keine Schande an
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 88

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ
an dem Tage, da weder Besitz noch Söhne (etwas) nützen
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ
sondern nur der (gerettet werden wird), der mit reinem Herzen zu Allah kommt."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ
Und das Paradies wird den Gottesfürchtigen nahegebracht werden.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ
Und die Gahim wird denen vor Augen gehalten, die abgeirrt sind
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 92

وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
und es wird zu ihnen gesprochen: "Wo ist nun das, was ihr anzubeten pflegtet
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ
statt Allah? Können sie euch helfen oder sich selber helfen?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 94

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ
Dann werden sie kopfüber (in die Hölle) hineingestürzt werden, sie und diejenigen, die abgeirrt sind
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 95

وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ
und Iblis' Scharen allesamt.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ
Sie sagen, indem sie miteinander darüber streiten:
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 97

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
"Bei Allah, wir waren in einem offenkundigen Irrtum
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 98

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
als wir euch dem Herrn der Welten gleichsetzten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
Und es waren nur die Schuldigen, die uns irre führten
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ
und nun haben wir weder Fürsprecher
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 101

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ
noch einen treuen Freund.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Wenn es doch für uns eine Rückkehr gäbe, (dann) wären wir unter den Gläubigen!"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Hierin ist wahrlich ein Zeichen, jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 104

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und wahrlich, dein Herr - Er ist der Allmächtige, der Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 105

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Das Volk Noahs bezichtigte den Gesandten der Lüge
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
als ihr Bruder Noah zu ihnen sagte: "Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 107

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
In Wahrheit, ich bin euch ein vertrauenswürdiger Gesandter.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Und ich verlange von euch keinen Lohn dafür; mein Lohn ist allein beim Herrn der Welten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 111

۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ
Sie sagten: "Sollen wir dir glauben, wo es (doch nur) die Niedrigsten sind, die dir folgen?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
Er sagte: "Und welche Kenntnis habe ich von dem, was sie getan haben?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ
Ihre Rechenschaft ist einzig die Sache meines Herrn, wenn ihr euch dessen nur bewußt wäret!
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Und ich werde die Gläubigen gewiß nicht hinauswerfen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ
Ich bin nichts (anderes) als ein aufklärender Warner."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ
Sie sagten: "Wenn du (davon) nicht abläßt, o Noah, so wirst du sicherlich gesteinigt werden."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ
Er sagte: "Mein Herr, mein Volk hat mich für einen Lügner gehalten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 118

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Darum richte entscheidend zwischen mir und ihnen; und rette mich und die Gläubigen, die mit mir sind."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
So erretteten Wir ihn und jene, die mit ihm in dem beladenen Schiff waren.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ
Dann ertränkten Wir hernach jene, die zurückblieben.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 121

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Wahrlich, hierin ist ein Zeichen, jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 122

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und wahrlich, dein Herr - Er ist der Erhabene, der Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 123

كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Die `Ad bezichtigten den Gesandten der Lüge
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 124

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ
als ihr Bruder Hud zu ihnen sagte: "Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 125

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
In Wahrheit, ich bin euch ein vertrauenswürdiger Gesandter
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 126

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
darum fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 127

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Und ich verlange von euch keinen Lohn dafür; mein Lohn ist allein beim Herrn der Welten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 128

أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ
Baut ihr Mahnmale auf jeder Anhöhe, um euch zu vergnügen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 129

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ
Und errichtet ihr Burgen, als solltet ihr lange leben?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 130

وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ
Und wenn ihr zupackt, so benehmt ihr euch gewalttätig.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 131

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 132

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ
Ja, fürchtet Den, Der euch mit dem versorgt hat, was ihr kennt.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 133

أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ
Er hat euch mit Vieh und Söhnen versorgt
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 134

وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ
und Gärten und Quellen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 135

إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
Wahrlich, ich fürchte für euch die Strafe eines gewaltigen Tages."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 136

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ
Sie sagten: "Es ist uns gleich ob du (uns) predigst oder ob du (uns) nicht pre digst.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ
Dies ist nichts als ein Brauch der Früheren
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 138

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
und wir werden nicht bestraft werden."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 139

فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
So hielten sie ihn für einen Lügner, und Wir vernichteten sie. Hierin ist wahrlich ein Zeichen, jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 140

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und wahrlich, dein Herr - Er ist der Erhabene, der Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 141

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Die Tamud bezichtigten den Gesandten der Lüge
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 142

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
als ihr Bruder, Sahih zu ihnen sagte: "Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 143

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
In Wahrheit, ich bin euch ein vertrauenswürdiger Gesandter.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 144

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 145

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Und ich verlange von euch keinen Lohn dafür; mein Lohn ist allein beim Herrn der Welten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 146

أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ
Werdet ihr etwa sicher zurückbleiben unter den Dingen, die hier sind
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 147

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ
unter Gärten und Quellen
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 148

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ
und Kornfeldern und Dattelpalmen mit Blütendolden, die fast brechen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 149

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ
Und aus den Bergen hauet ihr euch Wohnungen geschickt aus.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 150

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 151

وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
Und gehorcht nicht dem Befehl derer, die nicht maßhalten
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ
die Verderben auf Erden stiften und keine guten Werke verrichten."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 153

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
Sie sagten: "Du bist nur einer, der dem Zauber zum Opfer gefallen ist.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 154

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
Du bist nichts (anderes) als ein Mensch wie wir. So bringe ein Zeichen, wenn du zu den Wahrhaftigen gehörst."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 155

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
Er sagte: "Hier ist eine Kamelstute; sie hat (ihre) Trinkzeit, und ihr habt (eure) Trinkzeit an einem bestimmten Tag.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 156

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
Berührt sie nicht mit Bösem, damit euch nicht die Strafe eines gewaltigen Tages ereile."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 157

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ
Sie aber schnitten ihr die Sehnen durch; und danach wurden sie reumütig.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 158

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Allein die Strafe ereilte sie. Hierin ist wahrlich ein Zeichen, jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 159

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und wahrlich, dein Herr - Er ist der Erhabene, der Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 160

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Das Volk Lots bezichtigte den Gesandten der Lüge
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 161

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ
als ihr Bruder Lot zu ihnen sagte: "Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 162

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
In Wahrheit, ich bin euch ein vertrauenswürdiger Gesandter.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 163

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 164

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Und ich verlange von euch keinen Lohn dafür; mein Lohn ist allein beim Herrn der Welten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 165

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Vergeht ihr euch unter allen Geschöpfen an Männern
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 166

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ
und lasset eure Frauen (beiseite), die euer Herr für euch geschaffen hat? Nein, ihr seid ein Volk, das die Schranken überschreitet."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 167

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ
Sie sagten: "Wenn du (davon) nicht abläßt, o Lot, so wirst du gewiß einer der Verbannten sein."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 168

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ
Er sagte: "lch verabscheue euer Treiben.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 169

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ
Mein Herr, rette mich und die Meinen vor dem, was sie tun."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 170

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
So erretteten Wir ihn und die Seinen allesamt
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 171

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
bis auf eine alte Frau, die unter denen war, die zurückblieben.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 172

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
Dann vernichteten Wir die an deren.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 173

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
Und Wir ließen einen Regen auf sie niederregnen; und schlimm war der Regen für die Gewarnten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 174

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Hierin liegt wahrlich ein Zeichen, jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 175

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Wahrlich, dein Herr - Er ist der Erhabene, der Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 176

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Das Volk vom Walde bezichtigte den Gesandten der Lüge
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 177

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
als Suaib zu ihnen sagte: "Wollt ihr nicht gottes fürchtig sein?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 178

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
In Wahrheit, ich bin euch ein ver trauenswürdiger Gesandter.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 179

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 180

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Und ich verlange von euch keinen Lohn dafür; mein Lohn ist allein beim Herrn der Welten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 181

۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ
Gebt volles Maß und gehört nicht zu denen, die weniger geben
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 182

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ
und wiegt mit richtiger Waage.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 183

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
Und vermindert den Menschen nicht ihr Gut und handelt nicht verderbend im Lande, indem ihr Unheil anrichtet.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 184

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ
Und fürchtet Den, Der euch und die früheren Geschlechter erschuf."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 185

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
Sie sagten: "Du bist nur einer, der dem Zauber zum Opfer gefallen ist.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 186

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
Und du bist nichts (anderes) als ein Mensch wie wir, und wir halten dich für einen Lügner.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 187

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
So laß Brocken vom Himmel auf uns niederfallen, wenn du zu den Wahrhaftigen gehörst."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 188

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ
Er sagte: "Mein Herr weiß am besten, was ihr tut."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 189

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ
Und sie erklärten ihn für einen Lügner. So ereilte sie die Strafe am Tage der schattenspendenden Wolke. Das war wahrlich die Strafe eines gewaltigen Tages.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 190

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Hierin ist wahrlich ein Zeichen, jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 191

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Wahrlich, dein Herr - Er ist der Erhabene, der Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 192

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Und wahrlich, dies ist eine Offenbarung vom Herrn der Welten
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 193

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ
die vom vertrauenswürdigen Gabriel, herabgebracht worden ist
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 194

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ
auf dein Herz, auf daß du einer der Warner sein mögest
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ
in arabischer Sprache, die deutlich ist.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 196

وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ
Und ganz gewiß steht dies in den Schriften der Früheren.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 197

أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
Gilt es ihnen denn nicht als Zeichen, daß die Kundigen unter den Kindern Israels ihn kennen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 198

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ
Und hätten Wir ihn zu einem Nichtaraber hinabgesandt
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 199

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ
und hätte er ihn ihnen vorgelesen, würden sie (doch) nie an ihn geglaubt haben.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 200

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
So haben Wir ihn in die Herzen der Sünder einziehen lassen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 201

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
Sie werden nicht an ihn glauben, bis sie die schmerzliche Strafe erleben.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 202

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
Doch sie wird unversehens über sie kommen, ohne daß sie es merken.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 203

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ
Dann werden sie sagen: "Wird uns eine Frist gewährt?"
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 204

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
Ist es denn Unsere Strafe, die sie beschleunigen wollen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 205

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ
Siehst du es nicht, wenn Wir sie jahrelang genießen lassen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ
Dann aber kommt das zu ihnen, was ihnen angedroht wurde.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 207

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ
Nichts nützt ihnen dann all das, was sie genießen dürften.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 208

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
Und nie zerstörten Wir eine Stadt, ohne daß sie Warner gehabt hätte
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 209

ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
zur Ermahnung; und nie sind Wir ungerecht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 210

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ
Und die Satane haben ihn (den Quran) nicht herabgebracht
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 211

وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ
noch schickt es sich für sie, noch vermögen sie es
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 212

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ
denn sie sind vom Lauschen ferngehalten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 213

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ
Rufe daher außer Allah keinen anderen Gott an, damit du nicht zu denen gehörst, die bestraft werden.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 214

وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ
Und warne deine nächsten Verwandten
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 215

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
und senke deinen Flügel über die Gläubigen, die dir folgen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 216

فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
Sind sie dir dann aber ungehorsam, so sprich: "lch bin schuldlos an dem, was ihr tut."
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 217

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ
Und vertraue auf den Erhabenen, den Barmherzigen
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 218

ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ
Der dich sieht, wenn du (im Gebet) dastehst
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ
und (Der) deine Bewegungen inmitten derer, die sich (vor Ihm) niederwerfen, (sieht)
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 220

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
denn Er ist der Allhörende, der Allwissende.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 221

هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ
Soll ich euch verkünden, auf wen die Satane herniederfahren?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 222

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ
Sie fahren auf jeden gewohnheitsmäßigen Lügner und Sünder hernieder
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 223

يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ
sie horchen, und die meisten von ihnen sind Lügner.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 224

وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ
Und die Dichter - es sind die Irrenden, die ihnen folgen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 225

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ
Hast du nicht gesehen, wie sie verwirrt in jedem Tal umherwandeln
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 226

وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ
und wie sie reden, was sie nicht tun?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 227

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ
Die (sind von der Strafe) ausgenommen, die glauben und gute Werke verrichten und Allahs des öfteren gedenken und die sich widersetzen, nachdem ihnen Unrecht widerfuhr. Und die Ungerechten werden bald erfahren, zu welchem Ort sie zurückkehren werden.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:
 
অৰ্থানুবাদ ছুৰা: ছুৰা আশ্ব-শ্বুআৰা
ছুৰাৰ তালিকা পৃষ্ঠা নং
 
আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - জাৰ্মান অনুবাদ- আবু ৰাজা - অনুবাদসমূহৰ সূচীপত্ৰ

জাৰ্মান ভাষাত আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ। অনুবাদ কৰিছে আবু ৰাজা মুহাম্মদ বিন আহমদ বিন ৰাছুল চাহাবে। প্ৰকাশকালঃ ২০১৫ চন।

বন্ধ