আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - জার্মান অনুবাদ - বুবেনহায়াম * - অনুবাদসমূহৰ সূচীপত্ৰ

XML CSV Excel API
Please review the Terms and Policies
অৰ্থানুবাদ ছুৰা: ছুৰা আশ্ব-শ্বুআৰা   আয়াত:
ছুৰাৰ তালিকা পৃষ্ঠা নং HTML

Ash-Shu‘arâ’

আয়াত: 1

طسٓمٓ
Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen:Ta-Sin-Mim.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 2

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
Dies sind die Zeichen des deutlichen Buches.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 3

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ
Vielleicht magst du dich noch selbst umbringen aus Gram (darüber), daß sie nicht gläubig sind.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ
Wenn Wir woll(t)en, könn(t)en Wir vom Himmel ein Zeichen auf sie hinabsenden, so daß sich ihre Nacken dauernd davor unterwerfen (würden).
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 5

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ
Keine neuerlich offenbarte Ermahnung kommt zu ihnen vom Allerbarmer, ohne daß sie sich davon abwenden.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 6

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
Sie haben (sie) ja für Lüge erklärt. So werden zu ihnen die Nachrichten kommen von dem, worüber sie sich lustig zu machen pflegten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 7

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ
Haben sie nicht auf die Erde gesehen, wie viele edle Arten Wir auf ihr haben wachsen lassen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 8

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Darin ist wahrlich ein Zeichen, doch sind die meisten von ihnen nicht gläubig.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 9

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und dein Herr ist fürwahr der Allmächtige und Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 10

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ
Als dein Herr Musa zurief: „Begib dich zum ungerechten Volk,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 11

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ
zum Volk Fir’auns, ob sie nicht gottesfürchtig sein wollen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 12

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ
Er sagte: „Mein Herr, ich fürchte, daß sie mich der Lüge bezichtigen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 13

وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ
Auch ist meine Brust beklommen, und meine Zunge ist nicht gelöst. Darum entsende (auch) Harun.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 14

وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ
Und sie haben gegen mich eine Sünde geltend zu machen; so fürchte ich, daß sie mich töten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 15

قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ
Er sagte: „Keineswegs! So geht denn beide hin mit Unseren Zeichen. Wir sind mit euch und hören zu.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 16

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Begebt euch zu Fir’aun und sagt: ,Wir sind der Gesandte des Herrn der Weltenbewohner:
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 17

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
Lasse die Kinder Isra’ils mit uns gehen’.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 18

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ
Er (Fir’aun) sagte: „Haben wir dich nicht als kleines Kind unter uns aufgezogen, und hast du dich nicht (viele) Jahre deines Lebens unter uns aufgehalten?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 19

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
Und du hast deine Tat, die du (damals) getan hast, verübt und gehörst zu den Undankbaren.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 20

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
Er sagte: „Ich habe sie da(mals) verübt, als ich (noch) zu den Irregehenden gehörte.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 21

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Und so floh ich vor euch, als ich Angst vor euch bekommen hatte. (Doch) dann schenkte mir mein Herr Urteil(skraft) und machte mich zu einem der Gesandten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
Ist das (etwa) eine Gunst, die du mir vorhältst, daß du die Kinder lsra’ils geknechtet hast?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 23

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Fir’aun sagte: „Was ist denn der Herr der Weltenbewohner?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 24

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
Er (Musa) sagte: „Der Herr der Himmel und der Erde und dessen, was dazwischen ist, wenn ihr überzeugt seid.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 25

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ
Er (Fir’aun) sagte zu denjenigen in seiner Umgebung: „Hört ihr nicht zu?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 26

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
Er (Musa) sagte: „(Er ist) euer Herr und der Herr eurer Vorväter.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 27

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ
Er (Fir’aun) sagte: „Euer Gesandter, der zu euch gesandt wurde, ist fürwahr besessen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 28

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ
Er (Musa) sagte: „(Er ist) der Herr des Ostens und des Westens und dessen, was dazwischen ist, wenn ihr (nur) begreifen würdet.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 29

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ
Er (Fir’aun) sagte: „Wenn du dir einen anderen Gott als mich nimmst, werde ich dich ganz gewiß zu einem der Gefangenen machen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 30

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ
Er (Musa) sagte: „Etwa auch, wenn ich dir etwas Deutliches bringe?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 31

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
Er (Fir’aun) sagte: „Dann bringe es her, wenn du zu den Wahrhaftigen gehörst.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ
Da warf er seinen Stock hin, und sogleich war er eine deutliche Schlange.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 33

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ
Und er zog seine Hand heraus, da war sie weiß für die Betrachter.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 34

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ
Er (Fir’aun) sagte zu der führenden Schar in seiner Umgebung: „Dieser ist fürwahr ein kenntnisreicher Zauberer,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 35

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ
der euch mit seiner Zauberei aus eurem Land vertreiben will. Was befehlt ihr nun?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 36

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
Sie sagten: „Stelle ihn und seinen Bruder zurück und schicke in die Städte (Boten), die (die Leute) versammeln,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 37

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ
damit sie dir jeden kenntnisreichen Zauberer herbringen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 38

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
So wurden die Zauberer auf die festgesetzte Zeit eines (wohl)bekannten Tages versammelt.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 39

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ
Und es wurde zu den Menschen gesagt: „Werdet (auch) ihr euch nun wohl versammeln?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
Vielleicht werden wir den Zauberern folgen, wenn sie es sind, die siegen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ
Als die Zauberer kamen, sagten sie zu Fir’aun: „Wir bekommen doch sicher einen Lohn, wenn wir es sind, die siegen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ
Er sagte: „Ja. Und ihr werdet dann also fürwahr zu den Nahegestellten gehören.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ
Musa sagte zu ihnen: „Werft hin, was ihr zu werfen habt!
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
Da warfen sie ihre Stricke und Stöcke hin und sagten: „Bei der Macht Fir’auns, wir werden ganz gewiß Sieger sein.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ
So warf Musa seinen Stock hin, und da verschlang er sogleich, was sie vortäuschten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ
Da warfen sich die Zauberer ehrerbietig nieder.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Sie sagten: „Wir glauben an den Herrn der Weltenbewohner,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ
den Herrn von Musa und Harun.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ
Er (Fir’aun) sagte: „Ihr glaubt ihm, bevor ich es euch erlaube? Er ist wahrlich euer Ältester, der euch die Zauberei gelehrt hat. Ihr werdet (es) wahrlich erfahren. Ganz gewiß werde ich eure Hände und eure Füße wechselseitig abhacken und euch allesamt ganz gewiß kreuzigen (lassen).
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ
Sie sagten: „Kein Schaden! Wir werden ganz gewiß zu unserem Herrn zurückkehren.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Wir erhoffen ja, daß unser Herr uns unsere Verfehlungen vergebe dafür, daß wir die ersten (der) Gläubigen sind.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
Und Wir gaben Musa (als Offenbarung) ein: „Zieh bei Nacht mit Meinen Dienern fort; ihr werdet ja verfolgt werden.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ
Da sandte Fir’aun in die Städte (Boten), die (die Leute) versammelten:
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ
„Diese sind fürwahr (nur) eine kleine Schar;
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ
dennoch lassen sie uns fürwahr ergrimmen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ
Aber wir sind alle wahrlich auf der Hut.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ
So ließen Wir sie fortziehen von Gärten und Quellen,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ
von Schätzen und von trefflicher Stätte.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
So war es. Und Wir gaben sie den Kindern lsra’ils zum Erbe.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ
Dann folgten sie ihnen bei Sonnenaufgang.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 61

فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ
Als die beiden Heere einander sahen, sagten die Gefährten Musas: „Wir werden fürwahr eingeholt.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 62

قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ
Er sagte: „Keineswegs! Denn mit mir ist mein Herr; Er wird mich leiten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 63

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ
Da gaben Wir Musa ein: „Schlag mit deinem Stock auf das Meer.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ
Und Wir ließen die anderen dort nahe herankommen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 65

وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
Und Wir retteten Musa und diejenigen, die mit ihm waren, allesamt.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
Hierauf ließen Wir die anderen ertrinken.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 67

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Darin ist wahrlich ein Zeichen, doch sind die meisten von ihnen nicht gläubig.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 68

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und dein Herr ist fürwahr der Allmächtige und Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 69

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ
Und verlies ihnen die Kunde von Ibrahim.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ
Als er zu seinem Vater und seinem Volk sagte: „Wem dient ihr?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ
Sie sagten: „Wir dienen Götzen, und so geben wir uns dauernd ihrer Andacht hin.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 72

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ
Er sagte: „Hören sie euch, wenn ihr sie anruft?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 73

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ
Oder nützen sie euch, oder schaden?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ
Sie sagten: „Nein! Vielmehr fanden wir (bereits) unsere Väter desgleichen tun.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 75

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
Er sagte: „Was meint ihr wohl zu dem, was ihr zu verehren pflegt,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ
ihr und eure Vorväter?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Gewiß, sie sind mir (alle) Feinde, außer dem Herrn der Weltenbewohner,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 78

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ
Der mich erschaffen hat und mich (nun) rechtleitet,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 79

وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ
und Der mir zu essen und zu trinken gibt
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ
und Der, wenn ich krank bin, mich heilt,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 81

وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ
und Der mich sterben läßt und hierauf wieder lebendig macht,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 82

وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ
und von Dem ich erhoffe, daß Er mir am Tag des Gerichts meine Verfehlung vergeben wird.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 83

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ
Mein Herr, schenke mir Urteil(skraft), und nimm mich unter die Rechtschaffenen auf
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 84

وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
Und verleihe mir einen Ruf an Wahrhaftigkeit unter den späteren (Geschlechtern).
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 85

وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ
Und mach mich zu einem (der) Erben des Gartens der Wonne.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ
Und vergib meinem Vater, denn er gehört zu den Irregehenden.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 87

وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ
Und stürze mich nicht in Schande am Tag, da sie auferweckt werden,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 88

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ
an dem Tag, da weder Besitz noch Söhne (jemandem) nützen,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ
außer, wer zu Allah mit heilem Herzen kommt.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ
Und der (Paradies)garten wird an die Gottesfürchtigen nahe herangebracht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ
Und zum Erscheinen gebracht wird der Höllenbrand den Verirrten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 92

وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ
Und es wird zu ihnen gesagt: „Wo ist denn das, dem ihr zu dienen pflegtet
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ
anstatt Allahs? Können sie euch helfen oder sich selbst helfen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 94

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ
Dann werden sie kopfüber hineingestürzt, sie und die Verirrten,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 95

وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ
und die Heerscharen Iblis allesamt.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ
Sie sagen, während sie darin miteinander streiten:
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 97

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ
„Bei Allah, wir befanden uns wahrlich in deutlichem Irrtum,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 98

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
als wir euch dem Herrn der Weltenbewohner gleichsetzten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ
Es waren nur die Übeltäter, die uns in die Irre geführt haben.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ
So haben wir nun niemanden, der Fürsprache einlegt,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 101

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ
und auch keinen warmherzigen Freund.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Hätten wir doch eine (Möglichkeit zur) Wiederholung, damit wir zu den Gläubigen gehörten!
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Darin ist wahrlich ein Zeichen, doch sind die meisten von ihnen nicht gläubig.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 104

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und dein Herr ist fürwahr der Allmächtige und Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 105

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Das Volk Nuhs bezichtigte die Gesandten der Lüge.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
Als ihr Bruder Nuh zu ihnen sagte: „Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 107

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
Gewiß, ich bin für euch ein vertrauenswürdiger Gesandter.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Ich verlange von euch keinen Lohn dafür. Mein Lohn obliegt nur dem Herrn der Weltenbewohner.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 111

۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ
Sie sagten: „Sollen wir dir glauben, wo dir (nur) die Niedrigsten folgen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
Er sagte: „Welches Wissen sollte ich darüber haben, was sie zu tun pflegten?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ
Ihre Abrechnung obliegt nur meinem Herrn, wenn ihr nur merken würdet!
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Und ich werde die Gläubigen nicht abweisen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ
Ich bin nur ein deutlicher Warner.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ
Sie sagten: „Wenn du nicht aufhörst, o Nuh, wirst du ganz gewiß zu den Gesteinigten gehören.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ
Er sagte: „Mein Herr, gewiß mein Volk hat mich der Lüge bezichtigt.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 118

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
So triff zwischen mir und ihnen eine klare Entscheidung und errette mich und wer von den Gläubigen mit mir ist.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
Da retteten Wir ihn und wer mit ihm war im vollbeladenen Schiff.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ
Hierauf ließen Wir alsdann die übrigen ertrinken.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 121

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Darin ist wahrlich ein Zeichen, doch sind die meisten von ihnen nicht gläubig.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 122

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und dein Herr ist fürwahr der Allmächtige und Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 123

كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Die ’Ad bezichtigten die Gesandten der Lüge.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 124

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ
Als ihr Bruder Hud zu ihnen sagte: „Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 125

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
Gewiß, ich bin für euch ein vertrauenswürdiger Gesandter.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 126

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 127

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Ich verlange von euch keinen Lohn dafür. Mein Lohn obliegt nur dem Herrn der Weltenbewohner.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 128

أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ
Baut ihr denn auf jeder Anhöhe ein Wahrzeichen und treibt ein sinnloses Spiel
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 129

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ
und nehmt euch Bauwerke (in der Hoffnung), auf daß ihr ewig leben würdet?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 130

وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ
Und, wenn ihr zupackt, packt ihr gewalttätig zu.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 131

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 132

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ
Und fürchtet Denjenigen, Der euch unterstützt hat mit dem, was ihr wißt,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 133

أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ
(Der) euch unterstützt hat mit Vieh und Söhnen
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 134

وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ
und Gärten und Quellen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 135

إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
Gewiß, ich fürchte für euch die Strafe eines gewaltigen Tages.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 136

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ
Sie sagten: „Gleich ist es in Bezug auf uns, ob du ermahnst oder ob du nicht zu denjenigen gehörst, die ermahnen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ
Das hier ist nur die Sitte der Früheren.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 138

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ
Und wir werden nicht gestraft werden.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 139

فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
So bezichtigten sie ihn der Lüge, und da vernichteten Wir sie. Darin ist wahrlich ein Zeichen, doch sind die meisten von ihnen nicht gläubig.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 140

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und dein Herr ist fürwahr der Allmächtige und Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 141

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Die Tamud bezichtigten die Gesandten der Lüge.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 142

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
Als ihr Bruder Salih zu ihnen sagte: „Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 143

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
Gewiß, ich bin für euch ein vertrauenswürdiger Gesandter.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 144

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 145

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Ich verlange von euch keinen Lohn dafür. Mein Lohn obliegt nur dem Herrn der Weltenbewohner.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 146

أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ
Werdet ihr etwa in Sicherheit belassen in dem, was hier ist,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 147

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ
in Gärten und an Quellen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 148

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ
In Getreidefeldern und unter Palmen, deren Blütenscheiden zart sind?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 149

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ
Und werdet ihr (weiter) voller Stolz aus den Bergen Häuser aushauen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 150

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 151

وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ
Und gehorcht nicht dem Befehl der Maßlosen,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ
die auf der Erde Unheil stiften und keine Besserung bringen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 153

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
Sie sagten: „Du gehörst ja nur zu denjenigen, die einem Zauber verfallen sind.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 154

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
Du bist nur ein menschliches Wesen wie wir. So bringe doch ein Zeichen her, wenn du zu den Wahrhaftigen gehörst.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 155

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ
Er sagte: „Dies ist eine Kamelstute; sie hat eine Trinkzeit, und ihr habt eine Trinkzeit an einem bestimmten Tag.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 156

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ
Fügt ihr nichts Böses zu, sonst überkommt euch die Strafe eines gewaltigen Tages.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 157

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ
Aber sie schnitten ihr die Sehnen durch . So wurden sie zu Leuten, die Reue empfinden.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 158

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Da ergriff sie die Strafe. Darin ist wahrlich ein Zeichen, doch sind die meisten von ihnen nicht gläubig.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 159

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und dein Herr ist fürwahr der Allmächtige und Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 160

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Das Volk Luts bezichtigte die Gesandten der Lüge.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 161

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ
Als ihr Bruder Lut zu ihnen sagte: „Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 162

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
Gewiß, ich bin für euch ein vertrauenswürdiger Gesandter.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 163

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 164

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Ich verlange von euch keinen Lohn dafür. Mein Lohn obliegt nur dem Herrn der Weltenbewohner.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 165

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Laßt ihr euch etwa mit Männern unter den Weltenbewohnern ein
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 166

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ
und laßt, was euer Herr für euch an Gattinnen erschaffen hat, stehen? Aber nein! Ihr seid Leute, die Übertretungen begehen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 167

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ
Sie sagten: „Wenn du nicht aufhörst, o Lut, wirst du ganz gewiß zu den Vertriebenen gehören.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 168

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ
Er sagte: „Ich gehöre gewiß zu denjenigen, die euer Tun verabscheuen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 169

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ
Mein Herr, errette mich und meine Angehörigen von dem, was sie tun.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 170

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
Da erretteten Wir ihn und seine Angehörigen allesamt,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 171

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
außer einer alten Frau unter denjenigen, die zurückblieben.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 172

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
Hierauf vernichteten Wir die anderen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 173

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
Und Wir ließen einen Regen auf sie niedergehen; wie böse war der Regen für diejenigen, die gewarnt worden waren!
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 174

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Darin ist wahrlich ein Zeichen, doch sind die meisten von ihnen nicht gläubig.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 175

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und dein Herr ist fürwahr der Allmächtige und Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 176

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
Die Bewohner des Dickichts bezichtigte die Gesandten der Lüge.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 177

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
Als Su’aib zu ihnen sagte: „Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 178

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ
Gewiß, ich bin für euch ein vertrauenswürdiger Gesandter.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 179

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ
So fürchtet Allah und gehorcht mir.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 180

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Ich verlange von euch keinen Lohn dafür. Mein Lohn obliegt nur dem Herrn der Weltenbewohner.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 181

۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ
Gebt volles Maß und gehört nicht zu denjenigen, die (anderen) Verlust verursachen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 182

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ
Und wägt mit der richtigen Waage.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 183

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ
Und schmälert den Menschen nicht ihre Sachen und richtet auf der Erde nicht unheilstiftend Verderben an.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 184

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ
Und fürchtet Denjenigen, Der euch und die früheren Geschöpfe erschaffen hat.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 185

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ
Sie sagten: „Du gehörst ja nur zu denjenigen, die einem starken Zauber verfallen sind.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 186

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
Du bist nur ein menschliches Wesen wie wir. Wir meinen wahrlich, daß du zu den Lügnern gehörst.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 187

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
Lasse doch Stücke vom Himmel auf uns herabfallen, wenn du zu den Wahrhaftigen gehörst.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 188

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ
Er sagte: „Mein Herr weiß am besten, was ihr tut.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 189

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ
Aber sie bezichtigten ihn der Lüge. Da ergriff sie die Strafe des Tages der schattenspendenden Wolke; gewiß es war die Strafe eines gewaltigen Tages.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 190

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
Darin ist wahrlich ein Zeichen, doch sind die meisten von ihnen nicht gläubig.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 191

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
Und dein Herr ist fürwahr der Allmächtige und Barmherzige.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 192

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
Und er ist ganz sicher eine Offenbarung des Herrn der Weltenbewohner;
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 193

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ
mit dem der vertrauenswürdige Geist herabgekommen ist
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 194

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ
auf dein Herz, damit du zu den Überbringern von Warnung gehörst,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ
in deutlicher arabischer Sprache.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 196

وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ
Und er ist wahrlich in den Schriften der Früheren (erwähnt).
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 197

أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ
War es denn kein Zeichen für sie, daß die Gelehrten der Kinder Isra’ils darüber Bescheid wissen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 198

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ
Wenn Wir ihn einem der Nichtaraber offenbart hätten
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 199

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ
und er ihn ihnen vorgelesen hätte, hätten sie nicht daran geglaubt.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 200

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ
So haben Wir ihn in die Herzen der Übeltäter einziehen lassen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 201

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
Sie glauben nicht eher daran, bis sie die schmerzhafte Strafe sehen
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 202

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
und diese plötzlich über sie kommt, ohne daß sie merken,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 203

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ
bis sie dann sagen: „Wird uns Aufschub gewährt?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 204

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
Wünschen sie denn Unsere Strafe zu beschleunigen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 205

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ
Was meinst du wohl? Wenn Wir sie über Jahre hinweg genießen lassen,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ
und hierauf über sie kommt, was ihnen stets angedroht wurde,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 207

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ
nicht nützen wird ihnen (dann), was ihnen an Nießbrauch gewährt wurde.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 208

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
Und Wir vernichteten keine Stadt, ohne daß sie Überbringer von Warnungen gehabt hätte,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 209

ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
(dies) als Ermahnung. Und nie sind Wir ungerecht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 210

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ
Nicht die Satane sind mit ihm herabgekommen;
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 211

وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ
es ziemt ihnen nicht, und sie können es (auch) nicht.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 212

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ
Sie sind vom Hören fürwahr ausgeschlossen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 213

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ
So rufe neben Allah keinen anderen Gott an, sonst wirst du zu den Gestraften gehören.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 214

وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ
Und warne die Nächsten deiner Sippe.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 215

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Und senke deinen Flügel für diejenigen von den Gläubigen, die dir folgen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 216

فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ
Wenn sie sich dir widersetzen, dann sag: „Ich sage mich los von dem, was ihr tut.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 217

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ
Und verlasse dich auf den Allmächtigen und Barmherzigen,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 218

ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ
Der dich sieht, wenn du aufrecht stehst,
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ
und deine Stellungswechsel unter denjenigen, die sich niederwerfen.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 220

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ
Er ist ja der Allhörende und Allwissende.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 221

هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ
Soll ich euch kundtun, auf wen die Satane herabkommen?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 222

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ
Sie kommen auf jeden ungeheuerlichen Lügner und Sünder herab.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 223

يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ
Sie hören hin, und die meisten von ihnen sind Lügner.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 224

وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ
Und die Dichter - es folgen ihnen die Verirrten.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 225

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ
Siehst du nicht, daß sie in jedem Tal ziellos umherwandern
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 226

وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ
und daß sie sagen, was sie nicht tun?
আৰবী তাফছীৰসমূহ:

আয়াত: 227

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ
Außer denjenigen, die glauben, rechtschaffene Werke tun und Allahs häufig gedenken und sich (erst) selbst helfen, nachdem ihnen ja Unrecht zugefügt wurde. Und diejenigen, die Unrecht tun, werden erfahren, was für eine Rückkehr sie haben werden.
আৰবী তাফছীৰসমূহ:
 
অৰ্থানুবাদ ছুৰা: ছুৰা আশ্ব-শ্বুআৰা
ছুৰাৰ তালিকা পৃষ্ঠা নং
 
আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - জার্মান অনুবাদ - বুবেনহায়াম - অনুবাদসমূহৰ সূচীপত্ৰ

জাৰ্মান ভাষাত কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ- অনুবাদ কৰিছে আব্দুল্লাহ আচ-চামিত (ফ্ৰাঙ্ক বোবেনহেম) আৰু ড. নাদীম ইলিয়াছ।

বন্ধ