অৰ্থানুবাদ আয়াত 64 ছুৰা ছুৰা আল-আনফাল - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 64

یٰۤاَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُكَ اللّٰهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟۠

ای نبي بیشکه الله تعالی پوره دی د دښمنانو د شر په مقابل کې او ستا په ملګرتوب کې د مومنانو هم کافي دی، پس پر الله بروسه او اعتماد وکړه.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• في الآيات وَعْدٌ من الله لعباده المؤمنين بالكفاية والنصرة على الأعداء.

په آیتونو کې دالله جل جلاله ژمنه ده د خپلو مؤمنو بندګانو سره چې هغه به تاسې لره کافي وي او په غلیم به مو برلاسي کوي.

• الثبات أمام العدو فرض على المسلمين لا اختيار لهم فيه، ما لم يحدث ما يُرَخِّص لهم بخلافه.

پر مسلمانانو فرض دي چې د دښمن پر وړاندې ثابت قدمه پاتې شي او پدې چاره کې دوی ته واک نشته، تر دې چې هغه څه راپېښ نه شي چې دوی ته د دې عکس اجازه ورکړي.

• الله يحب لعباده معالي الأمور، ويكره منهم سَفْسَافَها، ولذلك حثهم على طلب ثواب الآخرة الباقي والدائم.

الله تعالی د خپلو مومنو بنده ګانو لپاره د اوچتو مرتبو والاکارونه خوښوي او دهغه ناوړه مرتبو والاکارونه ورته بدګڼي لدې امله یې هڅولي دي په لټولو د ثواب د اخرت چې هغه همیشه اوبې پایانه دی.

• مفاداة الأسرى أو المنّ عليهم بإطلاق سراحهم لا يكون إلا بعد توافر الغلبة والسلطان على الأعداء، وإظهار هيبة الدولة في وجه الآخرين.

د بندیانو څخه فدیه اخیستل او یا پرې د منت کولو له مخې خوشي کول روا ندي تر دې چې پوره برلاسیتوب او حاکمیت پر دښمن نه وي تر سره شوی، او تر دې چې د دولت هیبت په نورو باندې نه وې پریوتی، یعنې کله چې دا کارونه وشول بیا نو له بندیانو څخه د فدیې اخستل او یا یې احسانا خوشي خوشي کول روا دي.