অৰ্থানুবাদ আয়াত 6 ছুৰা আত-তাগাবূন - পশতু অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুওৱাদুত তাৰ্জামাহ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 6

ذٰلِكَ بِاَنَّهٗ كَانَتْ تَّاْتِیْهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ فَقَالُوْۤا اَبَشَرٌ یَّهْدُوْنَنَا ؗ— فَكَفَرُوْا وَتَوَلَّوْا وَّاسْتَغْنَی اللّٰهُ ؕ— وَاللّٰهُ غَنِیٌّ حَمِیْدٌ ۟

دا له دې امله چې هغوى ته به يې رسولان له څرګندو دليلونو سره راتلل، خو هغوى به ويل چې ايا (زموږ غوندې) يو انسان به زموږ لارښوونه كوي؟ نو (ځكه) كافر شول، مخ يې وګرځولو او الله هم (ترې) بې پروايي وكړه، او الله خو دى بې نيازه ستايل شوى.