অৰ্থানুবাদ ছুৰা মাৰয়াম - অনুবাদ কৰিছে মৌলুলৱী জানবাজ চৰফৰাজ চাহাবে। - পৃষ্ঠা নং 305 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

مریم

আয়াত: 1

كٓهٰیٰعٓصٓ ۟

کهیعص

আয়াত: 2

ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهٗ زَكَرِیَّا ۟ۖۚ

دا ستا د رب د هغو مهربانیو یادونه ده چې په خپل بنده زکریایې لور ولې وه.

আয়াত: 3

اِذْ نَادٰی رَبَّهٗ نِدَآءً خَفِیًّا ۟

کله چې هغه خپل رب په پټه وباله.

আয়াত: 4

قَالَ رَبِّ اِنِّیْ وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّیْ وَاشْتَعَلَ الرَّاْسُ شَیْبًا وَّلَمْ اَكُنْ بِدُعَآىِٕكَ رَبِّ شَقِیًّا ۟

اوویې ویل ای زما ربه!زما هډوکي زاړه او سرمې له زوړوالي نه سپین پړک وهي زما ربه!ما چې کله هم له تانه څه غوښتي بې برخې شوی نه یم.

আয়াত: 5

وَاِنِّیْ خِفْتُ الْمَوَالِیَ مِنْ وَّرَآءِیْ وَكَانَتِ امْرَاَتِیْ عَاقِرًا فَهَبْ لِیْ مِنْ لَّدُنْكَ وَلِیًّا ۟ۙ

زه له ځانه وروسته د خپلوانو له کړنو څخه ډاریږم زما میرمن شنډه ده نو د خپلې لورینې له مخې یو ملاتړ را وبښه.

আয়াত: 6

یَّرِثُنِیْ وَیَرِثُ مِنْ اٰلِ یَعْقُوْبَ ۗ— وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیًّا ۟

چې زما وارث شي.او هم د یعقوب د کورنۍ وارث وي.او هغه یو منلی شوی انسان وګرځوه.

আয়াত: 7

یٰزَكَرِیَّاۤ اِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلٰمِ ١سْمُهٗ یَحْیٰی ۙ— لَمْ نَجْعَلْ لَّهٗ مِنْ قَبْلُ سَمِیًّا ۟

الله وفرمایل:ای زکریا!مونږ د یحیې نومي هلک زیری در کوو له ده وړاندې مو هیڅوک په دې نوم نه دی نومولی.

আয়াত: 8

قَالَ رَبِّ اَنّٰی یَكُوْنُ لِیْ غُلٰمٌ وَّكَانَتِ امْرَاَتِیْ عَاقِرًا وَّقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِیًّا ۟

زکریا وویل:پروردګاره!ځوی به مې څنګه پیدا شي په داسې حال کې چې ښځه مې شنډه او زه د زوړوالي اخرنۍ پولې ته رسیدلې یم؟

আয়াত: 9

قَالَ كَذٰلِكَ ۚ— قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَّقَدْ خَلَقْتُكَ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَیْـًٔا ۟

الله وفرمایل:هو!همداسې ده.ستا رب فرمائي چې دا ماته خورا اسانه ده او ته نه ګورې چې له دې نه وړاندې مې له نشت نه پیدا کړې.

আয়াত: 10

قَالَ رَبِّ اجْعَلْ لِّیْۤ اٰیَةً ؕ— قَالَ اٰیَتُكَ اَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلٰثَ لَیَالٍ سَوِیًّا ۟

زکریا وویل:ای زما ربه یوه نښه راته وټاکه الله وفرمایل:ستا نښه داده.سره له دې چې ته به روغ رمټ وې درې شپې به له خلکو سره خبرې نه شې کولای.

আয়াত: 11

فَخَرَجَ عَلٰی قَوْمِهٖ مِنَ الْمِحْرَابِ فَاَوْحٰۤی اِلَیْهِمْ اَنْ سَبِّحُوْا بُكْرَةً وَّعَشِیًّا ۟

نو هغه له استوګن او عبادت ځای نه راووت او په اشارو سره یې خپل قوم ته وویل چې: سهار او ماښام د الله پاک تسبیح ووایې.