অৰ্থানুবাদ ছুৰা আল-আহক্বাফ - অনুবাদ কৰিছে মৌলুলৱী জানবাজ চৰফৰাজ চাহাবে। - পৃষ্ঠা নং 505 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 21

وَاذْكُرْ اَخَا عَادٍ اِذْ اَنْذَرَ قَوْمَهٗ بِالْاَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتِ النُّذُرُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهٖۤ اَلَّا تَعْبُدُوْۤا اِلَّا اللّٰهَ ؕ— اِنِّیْۤ اَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟

او ای پیغمبره! د عادیانو ورور یاد کړه کله چې هغه د شګو په یوه ډبری یعنې احقاف نومي ځاي کې خپل قوم وډاراو او له هغه نه وړاندې او وروستو ټولو پیغمبرانو همدا یوه خبره کړې وه چې: پرته له الله نه د بل هیڅ شي عبادت مه کوئ. بې له شکه چې زه پر تاسې د لويې ورځې له عذاب څخه ډاریږم.

আয়াত: 22

قَالُوْۤا اَجِئْتَنَا لِتَاْفِكَنَا عَنْ اٰلِهَتِنَا ۚ— فَاْتِنَا بِمَا تَعِدُنَاۤ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

هغوی ورته وویل: ته راغلی يې چې مونږ له خپلو خدایانو څخه واړوي؟ هله ژر شه هغه څه راوله چې ته يې هروخت مونږ ته یادوي که ته له رښتینو څخه يې.

আয়াত: 23

قَالَ اِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللّٰهِ ؗ— وَاُبَلِّغُكُمْ مَّاۤ اُرْسِلْتُ بِهٖ وَلٰكِنِّیْۤ اَرٰىكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُوْنَ ۟

هغه ورته وویل: د عذاب د راتګ وخت یوازې یو الله ته معلوم دی زه تاسې ته هغه څه رسوم چې زه پرې رالیږلی شوی یم. خو زه تاسې وینم چې ځانونه مو په ناپوهۍ کې اچولي دي.

আয়াত: 24

فَلَمَّا رَاَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ اَوْدِیَتِهِمْ ۙ— قَالُوْا هٰذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا ؕ— بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهٖ ؕ— رِیْحٌ فِیْهَا عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟ۙ

نو کله يي چې د اسمان په څنډو کې پلنه وریځ د کلیو په لور روانه ولیدله نو په خوښۍ يې سره وویل: دغه ده پر مونږ وریدونکې وريځ راغله. پیغمبر ورته وویل: نه بلکې دا هغه عذاب دی چې تاسې به يې په راتلو کې تلوار کاوو. دا یو باد دی چې دردناک عذاب ورسره را روان دی.

আয়াত: 25

تُدَمِّرُ كُلَّ شَیْ بِاَمْرِ رَبِّهَا فَاَصْبَحُوْا لَا یُرٰۤی اِلَّا مَسٰكِنُهُمْ ؕ— كَذٰلِكَ نَجْزِی الْقَوْمَ الْمُجْرِمِیْنَ ۟

د خپل رب په حکم به هر څه تس، نس او له مینځه یوسي نو بالاخره د هغوی له منې پرته نور هلته هیڅ نه لیدل کيږي. هو! په همدې توګه مونږ مجرمانو ته جزاء ورکوو.

আয়াত: 26

وَلَقَدْ مَكَّنّٰهُمْ فِیْمَاۤ اِنْ مَّكَّنّٰكُمْ فِیْهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَّاَبْصَارًا وَّاَفْـِٕدَةً ۖؗ— فَمَاۤ اَغْنٰی عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَاۤ اَبْصَارُهُمْ وَلَاۤ اَفْـِٕدَتُهُمْ مِّنْ شَیْءٍ اِذْ كَانُوْا یَجْحَدُوْنَ بِاٰیٰتِ اللّٰهِ وَحَاقَ بِهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟۠

او مونږ هغوی ته هومره وس او توان ورکړی وو چې تاسې ته مو لا نه دی درکړی. هغوی ته مو غوږونه، سترګې او زړونه ورکړي وو. خو غوږونو، سترګو، او زړونو يي له هغوی نه د هیڅ شي مخه ونه نیوله. ځکه چې هغوی د الله له ایتونو نه انکار کړی وو نو هغه څه ترې راچاپیر شو چې ټوکې او ملنډې به يې ګڼلې.

আয়াত: 27

وَلَقَدْ اَهْلَكْنَا مَا حَوْلَكُمْ مِّنَ الْقُرٰی وَصَرَّفْنَا الْاٰیٰتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُوْنَ ۟

او مونږ ستاسې په چاپیریال کې ډیر کلي هلاک کړي او په دې توګه مو په وار، وار خپل ایتونه بیان کړي تر هغوی د حق په لور راوګرځي.

আয়াত: 28

فَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِیْنَ اتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ قُرْبَانًا اٰلِهَةً ؕ— بَلْ ضَلُّوْا عَنْهُمْ ۚ— وَذٰلِكَ اِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوْا یَفْتَرُوْنَ ۟

له الله پرته هغو خدایانو ولې ورسره مرسته ونه کړه چې الله ته يې د نژدې کیدلو وسیله نیولي وو؟ مرسته لا څه بلکې ترې ورک شول. دا يې همغه درواغ دي چې له ځان څخه يي جوړول.