অৰ্থানুবাদ ছুৰা আশ্ব-শ্বুআৰা - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ পাৰ্চী অনুবাদ - পৃষ্ঠা নং 374 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 160

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوْطِ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

قوم لوط با تکذیب پیامبرشان لوط علیه السلام، رسولان را تکذیب کردند.

আয়াত: 161

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ لُوْطٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

آنگاه که برادر نَسَبی يشان لوط -علیه السلام- به آنان گفت: آیا از ترس الله متعال، تقوای او را پیشه نمی کنید و شریک قرار دادن همراه او را ترک نمی کنید؟!

আয়াত: 162

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

همانا من رسولی برای‌تان هستم که الله مرا به‌سوی شما فرستاده است، و در آنچه که از جانب او به شما ابلاغ می‌کنم امانتداری هستم که نه چیزی بر آن می‌افزایم و نه چیزی از آن می‌کاهم.

আয়াত: 163

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

پس با اجرای اوامر و ترک نواهی الله از او بترسید، و از من در آنچه شما را به آن امر، و در آنچه شما را از آن نهی می‌کنم فرمان‌برداری کنید.

আয়াত: 164

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

و در قبال آنچه از جانب پروردگارم به شما ابلاغ می‌کنم پاداشی از شما نمی‌خواهم، پاداش من فقط بر الله پروردگار مخلوقات است؛ نه برعهدۀ دیگران.

আয়াত: 165

اَتَاْتُوْنَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

آیا از میان مردم با مردان آمیزش می‌نمائید؟!

আয়াত: 166

وَتَذَرُوْنَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِّنْ اَزْوَاجِكُمْ ؕ— بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عٰدُوْنَ ۟

و آمیزش با عورت همسرانتان را که الله آن را برای این هدف آفریده که شهوتهای‌تان را از آن طریق برآورده کنید، رها می‌کنید؟! بلکه شما با این انحراف زشت از حدود الله می‌گذرید.

আয়াত: 167

قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ یٰلُوْطُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِیْنَ ۟

قومش به او گفتند: ای لوط اگر از نهی ما از انجام این کار و اعتراض به خاطر آن بر ما دست نکشی به‌طور قطع تو و همراهیانت از شهر ما رانده خواهید شد.

আয়াত: 168

قَالَ اِنِّیْ لِعَمَلِكُمْ مِّنَ الْقَالِیْنَ ۟ؕ

لوط علیه السلام به آنها گفت: به‌راستی‌که من این کاری که آن را انجام می‌دهید نمی‌پسندم و بر آن خشم می‌گیرم.

আয়াত: 169

رَبِّ نَجِّنِیْ وَاَهْلِیْ مِمَّا یَعْمَلُوْنَ ۟

با خواندن پروردگارش گفت: پروردگارا مرا و خانواده‌ام را از عذابی که به اینها به‌سبب کار زشتی که انجام می‌دهند خواهد رسید نجات دِه.

আয়াত: 170

فَنَجَّیْنٰهُ وَاَهْلَهٗۤ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

پس دعایش را اجابت کردیم و او و تمام خانواده‌اش را نجات دادیم.

আয়াত: 171

اِلَّا عَجُوْزًا فِی الْغٰبِرِیْنَ ۟ۚ

مگر همسرش را که کافر، و از بین‌رفتگان و نابودشدگان بود.

আয়াত: 172

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟ۚ

پس از اینکه لوط علیه السلام و خانواده‌اش از شهر (سَدُوم) خارج شدند باقی‌ماندگان بعد از او را به سخت‌ترین وجه نابود کردیم.

আয়াত: 173

وَاَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ مَّطَرًا ۚ— فَسَآءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟

و سنگ‌هایی از آسمان مانند باران بر آنها فرو فرستادیم، پس چه زشت بود باران اینها که لوط علیه السلام آنها را از عذاب الله در صورتی‌که بر ارتکاب منکری که بودند ادامه دهند انذار داد و ترساند.

আয়াত: 174

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

همانا در این عذاب نازل‌شده بر قوم لوط به‌سبب انجام فاحشه، برای پندگیران پندی است، اما بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند.

আয়াত: 175

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

و - ای رسول- همانا پروردگارت همان ذات شکست‌ناپذیری است که از دشمنانش انتقام می‌گیرد، و نسبت به بندگان توبه‌کارش بخشنده است.

আয়াত: 176

كَذَّبَ اَصْحٰبُ لْـَٔیْكَةِ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

و ساکنین شهری که درختانی انبوه داشت، همگى پیامبران را با تكذيب پیامبرشان شعیب -علیه السلام- تکذیب کردند (کسی که یکی از پیامبران الهی را تکذیب کند همانند این است که همگى پیامبران را تکذیب کرده باشد).

আয়াত: 177

اِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

آن‌گاه که پیامبرشان شعیب علیه السلام به آنها گفت: آیا از ترس الله با ترک شرک به او، تقوای او تعالی را پیشه نمی‌کنید؟!

আয়াত: 178

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

همانا من رسولی برای‌تان هستم که الله مرا به‌سوی شما فرستاده است، و در آنچه از جانب او به شما ابلاغ می‌کنم امانتداری هستم که بر آنچه مرا به تبلیغ آن فرمان داده است نه چیزی می‌افزایم و نه چیزی از آن می‌کاهم.

আয়াত: 179

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

پس با اجرای اوامر و ترک نواهی الله از او بترسید، و از من در آنچه شما را به آن امر، و در آنچه شما را از آن نهی می‌کنم فرمان‌برداری کنید.

আয়াত: 180

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

و در قبال آنچه از جانب پروردگارم به شما ابلاغ می‌کنم پاداشی از شما نمی‌خواهم، پاداش من فقط بر الله پروردگار مخلوقات است؛ نه برعهدۀ دیگران.

আয়াত: 181

اَوْفُوا الْكَیْلَ وَلَا تَكُوْنُوْا مِنَ الْمُخْسِرِیْنَ ۟ۚ

هنگامی که چیزی به مردم می فروشید پیمانه را کامل کنید، و از کسانی نباشید که وقتی چیزی به مردم می فروشند از پیمانه می کاهند.

আয়াত: 182

وَزِنُوْا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیْمِ ۟ۚ

و هنگامی‌که برای دیگران وزن می‌کنید با ترازوی درست وزن کنید.

আয়াত: 183

وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ اَشْیَآءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْاَرْضِ مُفْسِدِیْنَ ۟ۚ

و از حقوق مردم نکاهید، و با ارتکاب گناهان در زمین بسیار فساد برپا نکنید.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• اللواط شذوذ عن الفطرة ومنكر عظيم.

لواط انحراف از فطرت و گناهی بزرگ است.

• من الابتلاء للداعية أن يكون أهل بيته من أصحاب الكفر أو المعاصي.

یکی از آزمایش‌های دعوتگر این است که خانواده‌اش کافر یا گناهکار باشند.

• العلاقات الأرضية ما لم يصحبها الإيمان، لا تنفع صاحبها إذا نزل العذاب.

روابط دنیوی اگر ایمان همراهش نباشد، هنگامی‌که عذاب نازل شود سودی به صاحبش نمی‌رساند.

• وجوب وفاء الكيل وحرمة التَّطْفِيف.

وجوب کامل‌ کردن پیمانه و حرمت کم‌فروشی.