অৰ্থানুবাদ আয়াত 2 ছুৰা ছুৰা মুহাম্মদ - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ ফাৰ্চী অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 2

وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَاٰمَنُوْا بِمَا نُزِّلَ عَلٰی مُحَمَّدٍ وَّهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّهِمْ ۙ— كَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّاٰتِهِمْ وَاَصْلَحَ بَالَهُمْ ۟

و کسانی‌که به الله ایمان آورده، و اعمال صالح انجام داده‌اند، و به آنچه الله بر رسولش محمد صلی الله علیه وسلم نازل کرده- که حقی از جانب پروردگارشان است- ایمان آورده‌اند، بدی‌های‌شان را از آنها زدود و آنها را در قبال آن‌ مواخذه نمی‌کند، و کارهای دنیوی و اخروی‌شان را برای‌شان بهبود بخشید.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• النكاية في العدوّ بالقتل وسيلة مُثْلى لإخضاعه.

کُشتن دشمن بهترین روش برای مهار او است.

• المن والفداء والقتل والاسترقاق خيارات في الإسلام للتعامل مع الأسير الكافر، يؤخذ منها ما يحقق المصلحة.

منت ‌نهادن، فدیه‌ گرفتن، کشتن و به بردگی‌ گرفتن، اختیاراتی در اسلام برای تعامل با اسیر کافر است، که از میان آنها موردی که مصلحت در آن قرار دارد، انتخاب می‌شود.

• عظم فضل الشهادة في سبيل الله.

بزرگی فضیلت شهادت در راه الله.

• نصر الله للمؤمنين مشروط بنصرهم لدينه.

یاری الله برای مؤمنان مشروط بر این است که آنها به دین او تعالی یاری رسانند.