অৰ্থানুবাদ ছুৰা আল-বালাদ - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ পাৰ্চী অনুবাদ - পৃষ্ঠা নং 594 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

بلد

ছুৰাৰ উদ্দেশ্য:

بيان افتقار الإنسان وكبده وسبل نجاته.

بیان نیازمندی انسان و رنج و محنت وی و راه های نجاتش.

---

আয়াত: 1

لَاۤ اُقْسِمُ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

الله به شهر حرمت‌دار یعنی مکۀ مکرّمه سوگند یاد فرمود.

আয়াত: 2

وَاَنْتَ حِلٌّۢ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

و تو - ای رسول- آنچه را تو در این شهر انجام دهی؛ چه قتل کسی‌که مستحق قتل باشد، و چه اسیرکردن کسی‌که مستحق اسارت باشد، برایت حلال است.

আয়াত: 3

وَوَالِدٍ وَّمَا وَلَدَ ۟ۙ

و الله به پدر انسان‌ها، و به فرزندانی که از او به وجود آمدند سوگند یاد فرمود.

আয়াত: 4

لَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ فِیْ كَبَدٍ ۟ؕ

به تحقیق که انسان به‌سبب سختی‌هایی که در دنیا متحمل می‌شود، در رنج و مشقت است.

আয়াত: 5

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّنْ یَّقْدِرَ عَلَیْهِ اَحَدٌ ۟ۘ

آیا انسان گمان می‌کند که هرگاه مرتکب گناهان شود کسی بر او دست نمی‌یابد، و از او انتقام نمی‌گیرد، حتی پروردگارش که او را آفریده است؟!

আয়াত: 6

یَقُوْلُ اَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا ۟ؕ

می‌گوید: توده‌ای انبوه از مال انفاق کردم.

আয়াত: 7

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّمْ یَرَهٗۤ اَحَدٌ ۟ؕ

آیا این کسی‌که به آنچه انفاق کرده فخرفروشی می‌کند می‌پندارد که الله او را نمی‌بیند؟! و او را در مالش مورد محاسبه قرار نمی‌دهد؛ که آن را از کجا کسب کرده است؟ و در چه مواردی هزینه کرده است؟!

আয়াত: 8

اَلَمْ نَجْعَلْ لَّهٗ عَیْنَیْنِ ۟ۙ

آیا دو چشم به او نداده‌ایم که با آنها می‌بیند؟!

আয়াত: 9

وَلِسَانًا وَّشَفَتَیْنِ ۟ۙ

و زبان و دو لب که با آنها سخن می‌گوید؟!

আয়াত: 10

وَهَدَیْنٰهُ النَّجْدَیْنِ ۟ۚ

و راه خیر، و راه باطل را به او نشناسانده‌ایم؟!

আয়াত: 11

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ۟ؗۖ

و او باید مانعی را که میان او و بهشت فاصله می‌اندازد بپیماید و از آن بگذرد.

আয়াত: 12

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا الْعَقَبَةُ ۟ؕ

و -ای رسول- تو چه می‌دانی مانعی که باید از آن بگذرد تا وارد بهشت شود چیست؟!

আয়াত: 13

فَكُّ رَقَبَةٍ ۟ۙ

آزاد کردن برده‌ مرد یا برده زن است.

আয়াত: 14

اَوْ اِطْعٰمٌ فِیْ یَوْمٍ ذِیْ مَسْغَبَةٍ ۟ۙ

یا اینکه در زمان قحطی که طعام در آن کمیاب می‌شود طعام دهد.

আয়াত: 15

یَّتِیْمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ۟ۙ

طفلی را که پدرش را از دست داده، و با او رابطۀ خویشاوندی دارد.

আয়াত: 16

اَوْ مِسْكِیْنًا ذَا مَتْرَبَةٍ ۟ؕ

یا فقیری را که هیچ مالی ندارد.

আয়াত: 17

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ۟ؕ

افزون بر این موارد، از کسانی باشد که به الله ایمان آورده‌اند، و یکدیگر را به صبر بر طاعات و صبر در مقابل گناهان و صبر بر مصیبت، و مهربانی بر بندگان الله سفارش کرده‌اند.

আয়াত: 18

اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْمَیْمَنَةِ ۟ؕ

اینها که صفات مذکور را دارند یاران دست‌راست هستند.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• عتق الرقاب، وإطعام المحتاجين في وقت الشدة، والإيمان بالله، والتواصي بالصبر والرحمة: من أسباب دخول الجنة.

آزادسازی بردگان، اِطعام نیازمندان در هنگام سختی، ایمان به الله، سفارش‌ کردن یکدیگر به صبر و رحمت: از اسباب ورود به بهشت است.

• من دلائل النبوة إخباره أن مكة ستكون حلالًا له ساعة من نهار.

یکی از دلایل نبوت، آگاه ‌کردن پیامبر از این خبر است که مکه مدتی از یک روز برایش حلال خواهد شد.

• لما ضيق الله طرق الرق وسع طرق العتق، فجعل الإعتاق من القربات والكفارات.

الله وقتی راه‌های بردگی را تنگ کرد راه‌های آزادسازی را گسترش داد، و آزادسازی بردگان را در زمرۀ قربات و کفارات قرار داد.