অৰ্থানুবাদ আয়াত 31 ছুৰা ছুৰা আল-হজ্জ - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 31

حُنَفَآءَ لِلّٰهِ غَیْرَ مُشْرِكِیْنَ بِهٖ ؕ— وَمَنْ یُّشْرِكْ بِاللّٰهِ فَكَاَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَآءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ اَوْ تَهْوِیْ بِهِ الرِّیْحُ فِیْ مَكَانٍ سَحِیْقٍ ۟

آنها را فرمان داد تا ﴿حُنَفَآءَ لِلَّهِ﴾ مخلص و پاکدین باشند؛ یعنی به ‌خدا و عبادت او روی آورده، و از غیرِ او روی بر تابند. ﴿غَيۡرَ مُشۡرِكِينَ بِهِۦۚ وَمَن يُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ﴾ و هیچ گونه شریکی برای خدا قرار ندهید، و هر کس چیزی را شریک خداوند سازد، ﴿فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ ٱلسَّمَآءِ﴾ مانند این است که از آسمان فرو افتاده باشد، ﴿فَتَخۡطَفُهُ ٱلطَّيۡرُ﴾ پس پرندگان به سرعت او را بربایند، ﴿أَوۡ تَهۡوِي بِهِ ٱلرِّيحُ فِي مَكَانٖ سَحِيقٖ﴾ یا اینکه باد او را به جای بسیار دوری افکند. مشرکین این‌گونه هستند، و ایمان به مانندِ آسمان بلند و محفوظ است؛ و هر کس ایمان را ازدست بدهد، مانند کسی است که از آسمان‌ها فرو افتاده باشد، و در معرض آسیب‌ها و بلاها قرار ‌گیرد، و یا پرندگان او را بربایند و او را تکه تکه ‌کنند. همین‌طور مشرک، وقتی تمسّکِ به ایمان را رها کند، شیطان‌ها از هرسو او را می‌ربایند، و او را تکه تکه می‌کنند، و دین و دنیایش را از او می‌گیرند؛ و یا اینکه تند بادی، او را به هوا می‌برد، و بعد از تکه تکه ‌شدن، او را در جای دوری می‌افکند.