অৰ্থানুবাদ আয়াত 50 ছুৰা ছুৰা গাফিৰ - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 50

قَالُوْۤا اَوَلَمْ تَكُ تَاْتِیْكُمْ رُسُلُكُمْ بِالْبَیِّنٰتِ ؕ— قَالُوْا بَلٰی ؕ— قَالُوْا فَادْعُوْا ۚ— وَمَا دُعٰٓؤُا الْكٰفِرِیْنَ اِلَّا فِیْ ضَلٰلٍ ۟۠

﴿قَالُوٓاْ أَوَ لَمۡ تَكُ تَأۡتِيكُمۡ رُسُلُكُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ﴾ نگهبانان دوزخ با سرزنش، و با بیان اینکه میانجیگری آنها فایده‌ای برایشان ندارد، و درخواستشان سودی به آنها نمی‌رساند، به آنان می‌گویند: آیا پیغمبران شما آیه‌های روشن و دلایل آشکاری را برای شما نیاوردند تا با آن، حق و صراط مستقیم و آنچه که انسان را به خدا نزدیک می‌نماید و آنچه که او را از خدا دور می‌کند تشخیص ‌دهید؟! ﴿قَالُواْ بَلَىٰ﴾ می‌گویند: آری! آنها با دلایل و نشانه‌های روشن به نزد ما آمدند، و حجت رسای الهی بر ما اقامه شد، ولی ما ستم کردیم و بعد از روشن شدن حق با آن مخالفت ورزیدیم. ﴿قَالُواْ فَٱدۡعُواْ﴾ نگهبانان دوزخ، با تبرّی جستن از دعا کردن و شفاعت نمودن برای آنها، به دوزخیان می‌گویند: شما خودتان درخواست کنید، ولی آیا دعای آنان کاری از پیش می‌برد؟ خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَمَا دُعَٰٓؤُاْ ٱلۡكَٰفِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَٰلٍ﴾ و دعای کافران جز تباهی نیست؛ یعنی پوچ و بیهوده است، چون کفر همۀ اعمال را نابود می‌نماید و مانع اجابت و پذیرفته شدن دعا می‌گردد.