অৰ্থানুবাদ আয়াত 20 ছুৰা ছুৰা আল-ক্বাচাচ - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 20

وَجَآءَ رَجُلٌ مِّنْ اَقْصَا الْمَدِیْنَةِ یَسْعٰی ؗ— قَالَ یٰمُوْسٰۤی اِنَّ الْمَلَاَ یَاْتَمِرُوْنَ بِكَ لِیَقْتُلُوْكَ فَاخْرُجْ اِنِّیْ لَكَ مِنَ النّٰصِحِیْنَ ۟

එම පුවත පැතිරී ගිය කල්හි නගරයේ කොනක සිටි මිනිසෙකු මූසාට අත් වූ විපාකය ගැන අනුකම්පා කරමින් වේගයෙන් දිව ඇවිත්, "අහෝ මූසා! සැබවින්ම ෆිර්අවුන්ගේ ජනයා අතර සිටින ප්රභූවරු ඔබ ව ඝාතනය කිරීමට සාකච්ඡා කරති. එහෙයින් නුඹ නගරයෙන් පිට ව යනු. ඔවුන් නුඹ ව අල්ලා නුඹ ව මරා දැමීම ගැන නුඹ කෙරෙහි වූ මාගේ අනුකම්පාව හේතුවෙන් සැබවින්ම මම නුඹට උපදෙස් දෙන්නෙක්මි" යැයි පැවසීය.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• الاعتراف بالذنب من آداب الدعاء.

•කළ වැරැද්ද පිළිගැනීම ප්රාර්ථනාවෙහි විනය ධර්මයකි.

• الشكر المحمود هو ما يحمل العبد على طاعة ربه، والبعد عن معصيته.

•ප්රශංසනීය කෘතඥතාව වනාහි එය ගැත්තා තම පරමාධිපතිට යටත් වීමට පත් කරන අතර ඔහු පාපකම් සිදු කිරීමෙන් දුරස් කරනු ඇත.

• أهمية المبادرة إلى النصح خاصة إذا ترتب عليه إنقاذ مؤمن من الهلاك.

•විශේෂයෙන් දේව විශ්වාසියා විනාශයෙන් මුදවා ගැනීමට ඉඩ ප්රස්තාව ඇති වූ විට උපදෙස් දීම සඳහා යුහුසුලු වීමේ වැදගත්කම.

• وجوب اتخاذ أسباب النجاة، والالتجاء إلى الله بالدعاء.

•ගැලවීම සඳහා වූ සාධක සූදානම් කර ගැනීමේ අනිවාර්ය භාවය හා ප්රාර්ථනා කිරීමෙන් අල්ලාහ් වෙත යොමු වීම.