অৰ্থানুবাদ ছুৰা আশ্ব-শ্বুৰা - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ সিংহলি অনুবাদ - পৃষ্ঠা নং 487 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 32

وَمِنْ اٰیٰتِهِ الْجَوَارِ فِی الْبَحْرِ كَالْاَعْلَامِ ۟ؕ

අල්ලාහ්ගේ ඒකීයත්වය හා ඔහුගේ බලය පෙන්වා දෙන ඔහුගේ තවත් සංඥාවක් වනුයේ කඳු මෙන් සාගරයට ඉහළින් උසින් යාත්රා කරන නැව්ය.

আয়াত: 33

اِنْ یَّشَاْ یُسْكِنِ الرِّیْحَ فَیَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلٰی ظَهْرِهٖ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُوْرٍ ۟ۙ

ඒවා ගමන් කරවන සුළඟ හැමීම නවතාලන්නට අල්ලාහ් අභිමත කළේ නම්, එවා ක්රියා විරහිත වී මුහුදේම නැවතී තිබෙනු ඇත. නැව් මැවීම, සුළඟ වසඟ කරදීම යනාදිය මෙනෙහි කිරීම තුළ පරීක්ෂාවන් හා දුෂ්කරතාවන් මත ඉවසීමෙන් කටයුතු කරන ඔහුට පිරිනැමූ අල්ලාහ්ගේ ආශිර්වාදවලට ගුණගරුක වන සෑම කෙනෙකුටම අල්ලාහ්ගේ බලය පෙන්වා දෙන පැහැදිළි සාධක ඇත.

আয়াত: 34

اَوْ یُوْبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوْا وَیَعْفُ عَنْ كَثِیْرٍ ۟ۙ

එසේ නැතහොත්, එම නැව් මත සුළී කුණාටුවක් එවා ඒවා විනාශ කිරීමට ශුද්ධවන්තයාණන් අභිමත කර සිටියේ නම් මිනිසා උපයාගත් පාපකම් නිසාවෙන් ඔහු ඒවා විනාශ කරන්නට තිබුණි. නමුත් තම ගැත්තන්ගේ බොහෝ පාපකම් ඔහු නොසලකා හරියි. ඒ සඳහා ඔවුන් දඬුවමට ලක් නොකරයි.

আয়াত: 35

وَّیَعْلَمَ الَّذِیْنَ یُجَادِلُوْنَ فِیْۤ اٰیٰتِنَا ؕ— مَا لَهُمْ مِّنْ مَّحِیْصٍ ۟

සුළී කුණාටුවක් එවීමෙන් එම නැව් විනාශ කරන අවස්ථාවේ අල්ලාහ්ගේ වදන් ව්යාජත්වයට පත් කිරීම සඳහා එහි තර්ක කරන්නන් පිළිබඳ ඔහු දනී. එම විනාශයෙන් පළා යන්නට ඔවුනට කිසිදු තැනක් නැත. එවිට ඔවුන් අල්ලාහ් හැර වෙනත් කිසිවෙකු ඇරයුම් නොකරති. ඔහු හැර වෙනත් දෑ අතහැර දමති.

আয়াত: 36

فَمَاۤ اُوْتِیْتُمْ مِّنْ شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا ۚ— وَمَا عِنْدَ اللّٰهِ خَیْرٌ وَّاَبْقٰی لِلَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَلٰی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُوْنَ ۟ۚ

අහෝ ජනයිනි! ධනය, නිලය හෝ දරුවන්ගෙන් කවර කරුණක් නුඹලාට දෙනු ලබන්නේ ද එය මෙලොව ජීවිතයේ භුක්ති විඳීමක් පමණි. ඒවා විසන්ධි වී පහව යන දෑය. සදා සැපත යනු අල්ලාහ් හා ඔහුගේ දූතයාණන් විශ්වාස කොට ඔවුන්ගේ සියලුම කටයුතුවලදී ඔවුන්ගේ පමරාධිපති මත පමණක් රැඳී සිටින්නන්හට අල්ලාහ් සූදානම් කර ඇති ස්වර්ග සැපතයි.

আয়াত: 37

وَالَّذِیْنَ یَجْتَنِبُوْنَ كَبٰٓىِٕرَ الْاِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَاِذَا مَا غَضِبُوْا هُمْ یَغْفِرُوْنَ ۟ۚ

තවද ඔවුහු බරපතළ පාපයන්ගෙන් හා අශීලාචාරකම් වලින් දුරස්වන්නන් වෙති. ඔවුන් වෙත වදනින් හෝ ක්රියාවෙන් නපුරක් කළ අයකු සම්බන්ධයෙන් ඔවුන් කෝපවූ විට, ඔහුට නිහතමානීව සමාව දෙති. ඒ වෙනුවෙන් දඬුවම් නොකරති. මෙම සමාව එහි හොඳක් හෝ යහපතක් තිබූ විට ඔවුනට හිමිවන භාග්යයකි.

আয়াত: 38

وَالَّذِیْنَ اسْتَجَابُوْا لِرَبِّهِمْ وَاَقَامُوا الصَّلٰوةَ ۪— وَاَمْرُهُمْ شُوْرٰی بَیْنَهُمْ ۪— وَمِمَّا رَزَقْنٰهُمْ یُنْفِقُوْنَ ۟ۚ

තවද ඔවුහු වනාහි, ඔවුනට නියෝග කරනු ලැබූ දෑ පිළිපදිමින් හා තහනම් කළ දැයින් වැළකී සිටිමින් ඔවුන්ගේ පරමාධිපතිට පිළිතුරු දුන් අය වෙති. සලාතය පූර්ණ අයුරින් විධිමත්ව ඉටු කළවුන් වෙති. ඔවුන්ගේ වැදගත් කරුණු සම්බන්ධයෙන් එකිනෙකා සාකච්ඡා කරන්නන් වෙති. එමෙන්ම අපි ඔවුනට පිරිනැමූ දැයින් අල්ලාහ්ගේ තෘප්තිය උදෙසා වියදම් කරන්නන් වෙති.

আয়াত: 39

وَالَّذِیْنَ اِذَاۤ اَصَابَهُمُ الْبَغْیُ هُمْ یَنْتَصِرُوْنَ ۟

තවද ඔවුනට යම් අයුක්තියක්, අසාධාරණයක් අත් වූ විට ඔවුන් ගෞරවනීය ලෙස ජය ලබති. අපරාධක කරන්නා සමාව ලබන්නට සුදුසු නොවන කෙනෙකු වූ විට, එම උදව් ලැබීම තහවුරු වන්නේය. විශේෂයෙන්ම සමාව දීමෙහි යහපතක් නොමැති වූ විටෙක.

আয়াত: 40

وَجَزٰٓؤُا سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِّثْلُهَا ۚ— فَمَنْ عَفَا وَاَصْلَحَ فَاَجْرُهٗ عَلَی اللّٰهِ ؕ— اِنَّهٗ لَا یُحِبُّ الظّٰلِمِیْنَ ۟

කවරෙකු හෝ ඔහුගේ අයිතිය ලබන්නට අපේක්ෂා කරන්නේ ද ඔහුට එම අයිතිය ඇත. නමුත් කිසිදු ඉක්මවීමකින් හෝ වැඩි කිරීමකින් තොරව ඒ හා සමානව විය යුතුය. එමෙන්ම කවරෙකු තමන්ට නපුරක් කළ පුද්ගලයකුට සමාව දී එම නපුර වෙනුවෙන් ඔහු ව හසු නොකර ඔහු අතර හා ඔහුගේ සහෝදරයා අතර සමතයට පත් කර ගන්නේ ද, එවිට ඔහුගේ කුසල් අල්ලාහ් අබියස පවතිනු ඇත. ජනයාගේ ජීවිත ඔවුන්ගේ ධනය හා ඔවුන්ගේ මාන්යයන්හි ඔවුනට අසාධාරණකම් කරන අපරාධකරුවන් සැබැවින්ම අල්ලාහ් ප්රිය කරන්නේ නැත. ඔහු ඔවුන් කෙරෙහි කෝප වනු ඇත.

আয়াত: 41

وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهٖ فَاُولٰٓىِٕكَ مَا عَلَیْهِمْ مِّنْ سَبِیْلٍ ۟ؕ

කවුරුන් හෝ තමන් වෙනුවෙන් ජයග්රහණය කරන්නේ නම්, ඔවුන්ගේ අයිතිය ලබා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් ඔවුන් වගකිව යුතුය.

আয়াত: 42

اِنَّمَا السَّبِیْلُ عَلَی الَّذِیْنَ یَظْلِمُوْنَ النَّاسَ وَیَبْغُوْنَ فِی الْاَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

අපරාධකරුවෙකු ලෙස හසු කරනුයේ දඬුවම් දෙනුයේ මිනිසුනට අපරාධ කොට මහපොළොවේ පාපකම් සිදුකරන්නන් වෙනුවෙනි. ඔවුනට මතුලොවෙහි ද වේදනීය දඬුවමක් ඇත.

আয়াত: 43

وَلَمَنْ صَبَرَ وَغَفَرَ اِنَّ ذٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْاُمُوْرِ ۟۠

වෙනත් කෙනෙකු තමන්ට කළ හිංසාවන් සම්බන්ධයෙන් කවරෙකු ඉවසීමෙන් කටයුතු කර ඔහුට සමාව දෙන්නේ ද, සැබැවින්ම එම ඉවසීම ඔහුටත් සමාජයටත් යහපත ගෙන දෙනු ඇත. එය ප්රශංසනීය කටයුත්තකි. ඒ සඳහා එකඟ වනුයේ මහත් භාග්යයක් ඇත්තන් පමණය.

আয়াত: 44

وَمَنْ یُّضْلِلِ اللّٰهُ فَمَا لَهٗ مِنْ وَّلِیٍّ مِّنْ بَعْدِهٖ ؕ— وَتَرَی الظّٰلِمِیْنَ لَمَّا رَاَوُا الْعَذَابَ یَقُوْلُوْنَ هَلْ اِلٰی مَرَدٍّ مِّنْ سَبِیْلٍ ۟ۚ

අල්ලාහ් කවරෙකු ව යහමග ලැබීමෙන් ඉවත් කළේ ද එවිට සත්යයෙන් මුළාවන්නට ඔහු ඔහුට ඉඩ හරියි. එවිට ඔහුගෙන් පසුව ඔහුගේ කටයුතු භාරගන්නට කිසිදු භාරකරුවකු නොවනු ඇත. දේව ප්රතික්ෂේපය හා පාපකම් සිදු කරමින් තමන්ටම අපරාධකරගත්තවුන් මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ, දඬුවම දෑසින් දකින විට ඔවුන් ප්රාර්ථනා කරමින්, ‘මෙලොවට නැවත හැරී යන්නට මාර්ගයක් තිබිය යුතු නොවේද? එවිට අපි අල්ලාහ් වෙත සමාව අයැද හැරෙන්නෙමු’ යැයි පවසා සිටිනු නුඹ දකිනු ඇත.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• الصبر والشكر سببان للتوفيق للاعتبار بآيات الله.

•ඉවසීම හා කෘතඥතාව අල්ලාහ්ගේ ප්රාතිහාර්යයන් ගැන සැලකිලිමත් වීම සඳහා ආශිර්වාද කරන හේතු කාරණා දෙකකි.

• مكانة الشورى في الإسلام عظيمة.

•ඉස්ලාමය තුළ ෂූරා හෙවත් සාකච්ඡාවේ ස්ථාවරය අති වැදගත්ය.

• جواز مؤاخذة الظالم بمثل ظلمه، والعفو خير من ذلك.

•අපරාධකරුවාගෙන් ඔහුගේ එම අපරාධය හා සමාන වන්දියක් ගැනීමට අනුමැතිය ඇත. නමුත් සමාව දීම ඊටත් වඩා උතුම්ය.