অৰ্থানুবাদ ছুৰা আদ-দুখান - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ সিংহলি অনুবাদ - পৃষ্ঠা নং 496 - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

අද් දුකාන්

ছুৰাৰ উদ্দেশ্য:

تهديد المشركين ببيان ما ينتظرهم من العقوبة العاجلة والآجلة.

මෙලොව හා මතුලොව දඬුවම ඔවුන්ව බලාපොරොත්තුවෙන් සිටින බව පැහැදිලි කරමින් දේවත්වයට ආදේශ කරන්නන් බිය ගැන්වීම.

---

আয়াত: 1

حٰمٓ ۟ۚۛ

(හා, මීම්) සූරා බකරා ආරම්භයේදී මෙවැනි පාඨ පිළිබඳ විස්තර සඳහන් කර ඇත.

আয়াত: 2

وَالْكِتٰبِ الْمُبِیْنِ ۟ۙۛ

සත්ය වෙත මඟ පෙන්වන මාර්ගය පැහැදිලි කරන අල් කුර්ආනය මත අල්ලාහ් දිවුරා පවසයි.

আয়াত: 3

اِنَّاۤ اَنْزَلْنٰهُ فِیْ لَیْلَةٍ مُّبٰرَكَةٍ اِنَّا كُنَّا مُنْذِرِیْنَ ۟

සැබැවින්ම අල් කුර්ආනය අපි කද්ර් රාත්රියේ පහළ කළෙමු. එය අධික යහපත පිරුණු රාත්රියකි. සැබැවින්ම අපි මෙම අල් කුර්ආනය තුළින් අනතුරු අඟවන්නෙමු.

আয়াত: 4

فِیْهَا یُفْرَقُ كُلُّ اَمْرٍ حَكِیْمٍ ۟ۙ

එම රාත්රිය තුළ, ආහාර සම්පත්, ආයු කාලය හා එම වසර තුළ සිදුවන අනෙකුත් කරුණු යනාදිය හා බැඳුණු සෑම තීන්දුවක්ම වෙන් කරනු ලැබේ.

আয়াত: 5

اَمْرًا مِّنْ عِنْدِنَا ؕ— اِنَّا كُنَّا مُرْسِلِیْنَ ۟ۚ

අප වෙතින් තීන්දු කරනු ලබන සෑම කරුණක්ම ඔවුන් වෙනුවෙන් අපි වෙන් කරන්නෙමු. සැබැවින්ම අපි දහම් දූතයින් එවන්නන් වූයෙමු.

আয়াত: 6

رَحْمَةً مِّنْ رَّبِّكَ ؕ— اِنَّهٗ هُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ ۟ۙ

අහෝ ධර්ම දූතය! කවරෙකු වෙත ධර්ම දූතවරුන් එවනු ලැබිය යුත්තේ ද ඔවුන් වෙත ධර්ම දූතවරුන් එවීම නුඹගේ පරමාධිපතිගෙන් වූ ආශිර්වාදයක් විය. සැබැවින්ම ඔහු සුවිශුද්ධය. ඔහුගේ ගැත්තන්ගේ ප්රකාශවලට ඔහු සවන් දෙන්නාය. ඔවුන්ගේ ක්රියාවන් හා ඔවුන්ගේ චේතනාවන් ගැන මැනවින් දන්නාය. කිසිවක් ඔහුට සැඟවෙන්නේ නැත.

আয়াত: 7

رَبِّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ۘ— اِنْ كُنْتُمْ مُّوْقِنِیْنَ ۟

ඔහු අහස්හි පරමාධිපතිය. මහපොළොවේ පරමාධිපතිය. ඒ දෙක අතර ඇති දෑහි පරමාධිපතිය. ඒ වග නුඹලා තරයේ විශ්වාස කළේ නම්, මාගේ දූතයාණන්ව නුඹලා විශ්වාස කරනු.

আয়াত: 8

لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ یُحْیٖ وَیُمِیْتُ ؕ— رَبُّكُمْ وَرَبُّ اٰبَآىِٕكُمُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

ඔහු හැර සැබෑ ලෙස නැමදුම් ලබන වෙනත් කිසිවකු නැත. ඔහු ප්රාණය දෙයි. මරණයට පත් කරයි. ඔහුගෙන් තොර ව කිසිදු ප්රාණයක් හෝ මරණයක් හෝ නැත. නුඹලාගේ පරමාධිපති ද නුඹලාගේ මුතුන් මිත්තන්ගේ පමරාධිපති ද ඔහුය.

আয়াত: 9

بَلْ هُمْ فِیْ شَكٍّ یَّلْعَبُوْنَ ۟

දේව ආදේශකයෝ ඒ ගැන තරයේ විශ්වාස කරන්නන් නොවෙති. ඔවුන් මිථ්යාවේ සිටින බැවින් ඒ ගැන සැකයෙහි පසුවෙති.

আয়াত: 10

فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَاْتِی السَّمَآءُ بِدُخَانٍ مُّبِیْنٍ ۟ۙ

අහෝ ධර්ම දූතය! අහසින් පැහැදිලි දුමාරයක් පැමිණ, දැඩි කුසගින්නෙන් යුතු ව ඔවුන් ඔවුන්ගේ දෑසින් එය දකින දිනයේ නුඹේ ජනයා සතු සමීප දඬුවම නුඹ බලාපොරොත්තුවෙන් සිටිනු.

আয়াত: 11

یَّغْشَی النَّاسَ ؕ— هٰذَا عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

එය නුඹේ සමූහයා ආවරණය කරයි. ‘නුඹලාට අත් වූ මෙම දඬුවම වේදනීය දඬුවමකි’ යැයි ඔවුනට පවසනු ලැබේ.

আয়াত: 12

رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ اِنَّا مُؤْمِنُوْنَ ۟

ඔවුන්ගේ පරමාධිපතිට ඔවුන් බැගෑපත් ව මෙසේ ආයාචනා කරති. ‘අපගේ පරමාධිපතියාණනි! අප වෙත කවර දඬුවමක් ඔබ එව්වේ ද එයින් අප වෙනතකට යොමු කරනු මැනව! එසේ ඔබ අපව එයින් වෙනතකට යොමු කළේ නම්, සැබැවින්ම අපි ඔබ ව හා ඔබේ දූතයාණන්ව විශ්වාස කරන්නන් වෙමු.’

আয়াত: 13

اَنّٰی لَهُمُ الذِّكْرٰی وَقَدْ جَآءَهُمْ رَسُوْلٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ

ඔවුන් උපදෙස් ලබා ඔවුන්ගේ පරමාධිපති වෙත ඔවුන් නැඹුරු වීම ඔවුනට කෙසේ නම් විය හැකි ද? සැබැවින්ම දූත පණිවිඩය පැහැදිලි කරමින් දූතයකු ඔවුන් වෙත පැමිණ ඇත. ඔහුගේ සත්යතාව හා ඔහුගේ වගකීම ඔවුහු හඳුනා ගෙන ඇත.

আয়াত: 14

ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوْا مُعَلَّمٌ مَّجْنُوْنٌ ۟ۘ

පසුව ඔහුගේ සත්යතාව තහවුරු කිරීමට ඔවුහු පිටුපෑවෝය. ඔහු ගැන මෙසේ පැවසුවෝය: ‘ඔහු දූතයකු නොව, වෙනත් අය උගන්වන මෙන් ගුරුවරයෙකු වේ.’ ඔහු ගැන තවත් පිරිසක් ‘ඔහු උම්මත්තකයෙකි’ යැයි පැවසූහ.

আয়াত: 15

اِنَّا كَاشِفُوا الْعَذَابِ قَلِیْلًا اِنَّكُمْ عَآىِٕدُوْنَ ۟ۘ

සැබැවින්ම අපි නුඹලාගෙන් දඬුවම සුළු වශයෙන් ඉවත් කරන විට සැබැවින්ම නුඹලා නැවතත් නුඹලාගේ දේව ප්රතික්ෂේපය හා නුඹලාගේ බොරු කිරීම වෙත නැවත හැරී යන්නෝය.

আয়াত: 16

یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرٰی ۚ— اِنَّا مُنْتَقِمُوْنَ ۟

අහෝ දූතය! නුඹේ සමූහයා අතර සිටින දේව ප්රතික්ෂේපකයින් ග්රහණය කරනු ලබන දිනයේ ඔවුන්ව බලාපොරොත්තුවෙන් සිටිනු. එම මහත් වූ ග්රහණය බද්ර් යුද දිනයයි. සැබැවින්ම ඔවුන් අල්ලාහ්ව ප්රතික්ෂේප කළ බැවින් ද ඔහුගේ දූතයාණන්ව බොරු කළ බැවින් ද සැබැවින්ම අපි ඔවුන්ගෙන් පළිගන්නන් වෙමු.

আয়াত: 17

وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَآءَهُمْ رَسُوْلٌ كَرِیْمٌ ۟ۙ

සැබැවින්ම ඔවුනට පෙර අපි ෆිර්අවුන්ගේ සමූහයා ද පරීක්ෂාවට ලක් කළෙමු. අල්ලාහ්ව එකීයත්වයට පත් කරන මෙන් ද ඔහුට නමදින මෙන් ද ඇරයුම් කරමින් ගෞරවණීය අල්ලාහ්ගෙන් වූ දූතයෙකු ඔවුන් වෙත පැමිණියේය. ඔහු මූසා අලයිහිස් සලාම් තුමාය.

আয়াত: 18

اَنْ اَدُّوْۤا اِلَیَّ عِبَادَ اللّٰهِ ؕ— اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

මූසා (අලයිහිස් සලාම්) තුමා ෆිර්අවුන් හා ඔහුගේ ජනයා අමතා, ‘ඉස්රාඊල් දරුවන් මා වෙනුවෙන් අතහැර දමනු. ඔවුන් අල්ලාහ්ගේ ගැත්තන් වෙති. නුඹලා ඔවුන් වහලුන් බවට තබා ගැනීමට නුඹලාට යුතු නොවන්නේය. සැබැවින්ම මම නුඹලා වෙනුවෙන් පැමිණි අල්ලාහ්ගේ දූතයකු වෙමි. මා නුඹලා වෙත දන්වා සිටින මෙන්, මට අණ කර ඇති දෑට මම විශ්වාසනීය අයෙකි. ඉන් කිසිවක් මම අඩු නොකරමි. එමෙන්ම වැඩි ද නොකරමි’ යැයි පවසා සිටියේය.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• نزول القرآن في ليلة القدر التي هي كثيرة الخيرات دلالة على عظم قدره.

•අධික යහපත ඇති කද්ර් - බලගතු- රාත්රියෙහි අල් කුර්ආනය පහළ කරනු ලැබීම එහි ශ්රේෂ්ඨත්වය පිළිබඳ ඇඟවීමකි.

• بعثة الرسل ونزول القرآن من مظاهر رحمة الله بعباده.

•දූතවරුන් එවීමත්, අල් කුර්ආනය පහළ කිරීමත් අල්ලාහ් තම ගැත්තන්හට පෙන්වන ආදරයේ විද්යාමානයයි.

• رسالات الأنبياء تحرير للمستضعفين من قبضة المتكبرين.

•නබිවරුන්ගේ දූත පණිවිඩය අහංකාරයින්ගේ ග්රහණයෙන් දුර්වලයින් නිදහස් කර ගැනීමක් විය.