অৰ্থানুবাদ আয়াত 6 ছুৰা আত-তাগাবূন - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ সিংহলি অনুবাদ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 6

ذٰلِكَ بِاَنَّهٗ كَانَتْ تَّاْتِیْهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ فَقَالُوْۤا اَبَشَرٌ یَّهْدُوْنَنَا ؗ— فَكَفَرُوْا وَتَوَلَّوْا وَّاسْتَغْنَی اللّٰهُ ؕ— وَاللّٰهُ غَنِیٌّ حَمِیْدٌ ۟

ඔවුනට අත් වූ එම දඬුවම වනාහි, එය ඔවුනට අත් වූයේ ඔවුන්ගේ දූතවරු අල්ලාහ් අබියසින් පැහැදිලි සාක්ෂි හා සාධක ඔවුන් වෙත ගෙන ආ විට, ඔවුන් මිනිස් වර්ගයා අතරින් එම දූතයා පත් වීම හෙළා දකිමින්, ‘සත්ය වෙත අපට මග පෙන්වා සිටිනුයේ මිනිසෙකු දැ?’යි විමසා සිටියෝය. ඔවුන් විශ්වාස කිරීමෙන් වැළකී සිටියෝය. එය පිටුපෑවෝය. ඔවුන් අල්ලාහ්ට කිසිදු හිංසාවක් කළ නොහැක. ඔවුන්ගේ විශ්වාසය හෝ ඔවුන්ගේ අවනතභාවය අල්ලාහ්ට කිසිදු අවශ්යතාවක් නැත. සැබැවින්ම ඔවුන් අවනත වීම ඔහුට කිසිවක් වර්ධනය කරන්නේ නැත. අල්ලාහ් අවශ්යතාවෙන් තොරය. ඔහුගේ ගැත්තන් වෙත අවශ්යතාවක් නැත්තාය. ඔහුගේ ප්රකාශ හා ක්රියාවන්හි ඔහු ප්රශංසා ලාබීය.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• من قضاء الله انقسام الناس إلى أشقياء وسعداء.

•ජනයා භාග්යවන්තයින් ලෙසත් අභාග්යවන්තයින් ලෙසත් වෙන් කිරීම අල්ලාහ්ගේ තීන්දුව වේ.

• من الوسائل المعينة على العمل الصالح تذكر خسارة الناس يوم القيامة.

•දැහැමි ක්රියාවන් සඳහා උදව් කරන මාධ්යයක් වනුයේ මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ ජනයාට අත්වන අලාභහානිය සිහිපත් කිරීමය.