অৰ্থানুবাদ আয়াত 150 ছুৰা ছুৰা আল-আ'ৰাফ - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 150

وَلَمَّا رَجَعَ مُوْسٰۤی اِلٰی قَوْمِهٖ غَضْبَانَ اَسِفًا ۙ— قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُوْنِیْ مِنْ بَعْدِیْ ۚ— اَعَجِلْتُمْ اَمْرَ رَبِّكُمْ ۚ— وَاَلْقَی الْاَلْوَاحَ وَاَخَذَ بِرَاْسِ اَخِیْهِ یَجُرُّهٗۤ اِلَیْهِ ؕ— قَالَ ابْنَ اُمَّ اِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُوْنِیْ وَكَادُوْا یَقْتُلُوْنَنِیْ ۖؗ— فَلَا تُشْمِتْ بِیَ الْاَعْدَآءَ وَلَا تَجْعَلْنِیْ مَعَ الْقَوْمِ الظّٰلِمِیْنَ ۟

මූසා (අලය්හිස් සලාම්) තුමා තම පරමාධිපති මුණ ගැසී, තම සමූහයා වෙත පැමිණෙන අවස්ථාවේ දී ඔවුන් වසු පැටවා නැමදුමට ගෙන තිබීම දුටු එතුමා ඔවුන් කෙරෙහි කෝපයෙන් හා කනස්සල්ලෙන් පිරී සිටි කල්හි එතුමා, ‘මා නුඹලා වෙතින් ගිය පසු ව නුඹලා මා වෙනුවෙන් නියෝජනය කළ තත්ත්වය ඉතා නරකය. එය විනාශය හා අභාග්යය අත් කර දෙනු ඇත. මා ගැන බලාපොරොත්තු අතහැර දමා නුඹලා වසු පැටවා නැමදුම් කිරීමට ඉදිරිපත් වූයෙහුද? තමාට ඇති වූ දැඩි කෝපය හා කනස්සල්ල හේතුවෙන් එම ඵලක විසි කර දැමුවේය. තම සහෝදරයා වන හාරූන් ඔවුන් සමග සිටියදී ඔවුන් වසු පැටවා නැමදුමට ගත් අවස්ථාවේ එය ඔහු නොවැළැක්වූ බැවින් මූසා තුමා ඔහුගේ හිසෙන් අල්ලා, ඔහුගේ රැවුලෙන් ඇද, තමන් වෙත ළං කර ගත්තේය. හාරූන් මූසාට නිදහසට කරුණු දක්වමින් ඉතා ආදරයෙන්, ‘අහෝ: මාගේ මවගේ පුතණුවනි! සැබැවින්ම මෙම සමූහයා මා දුර්වලයකු සේ සැළකුවෝය. එහෙයින් ඔවුහු මා අවමන් කොට මා මරන්නට තැත් කළෝය. මෙසේ තිබියදී මාගේ සතුරන් සතුටු වන පරිදි මා හට ඔබ දඬුවම් නොකරනු. ඔබට මා කෙරෙහි ඇති කෝපය නිසාවෙන්, අල්ලාහ් නොවන දෑට ඔවුන් නැමදුම් කිරීම හේතුවෙන් අපාරධකාරයින් බවට පත් වූවන්ගේ ගොඩට මා ද පත් නොකරනු මැනව!' යැයි පවසා සිටියේය.

এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:

• في الآيات دليل على أن الخطأ في الاجتهاد مع وضوح الأدلة لا يعذر فيه صاحبه عند إجراء الأحكام عليه، وهو ما يسميه الفقهاء بالتأويل البعيد.

•පැහැදිලි සාධක සමග ස්ව උත්සාහයේ යෙදීමේ දී වරදක් සිදු වන අවස්ථාවක අදාළ පුද්ගලයාට නීතිය ක්රියාත්මක වන විට එහි නිදහසට කරුණු දැක්විය නොහැකි බව මෙම පාඨ පෙන්වා දෙයි. ආගමික නීති විශාරදයින් එයට නම් තබා ඇත්තේ ‘අත්-තඃවීලිල් බඊද්’ දුරස්ථ අර්ථ නිරූපණය ලෙස ය.

• من آداب الدعاء البدء بالنفس، حيث بدأ موسى عليه السلام دعاءه فطلب المغفرة لنفسه تأدُّبًا مع الله فيما ظهر عليه من الغضب، ثم طلب المغفرة لأخيه فيما عسى أن يكون قد ظهر منه من تفريط أو تساهل في رَدْع عَبَدة العجل عن ذلك.

•පළමුව තමන් ගැන ප්රාර්ථනා කිරීම, ප්රාර්ථනාවේ ආචාර ධර්ම අතරට ඇතුළත් වේ. මූසා (අලය්හිස් සලාම්) තුමා එසේ ප්රාර්ථනා කළහ. තමන්ට කෝපය හට ගත්තද අල්ලාහ් සමග ආචාරශීලී ව හැසිරීමක් ලෙස එතුමා තමන් වෙනුවෙන් පළමු ව පාපක්ෂමාව ඉල්ලා සිටියහ. පසුව වසු පැටවා වන්දනා කරන්නන් ඉන් වැළක්වීමේදී දැක්වූ නොසැලකිල්ල හා ඒ ගැන පිළිගැනීම නිසා, ඔහු තම සහෝදරයා වෙනුවෙන් සමාව ඉල්ලා සිටියේය.

• التحذير من الغضب وسلطته على عقل الشخص؛ ولذلك نسب الله للغضب فعل السكوت كأنه هو الآمر والناهي.

•කෝපය පිළිබඳ සහ පුද්ගලයෙකුගේ මනස කෙරෙහි එය බලපාන ආකාරය පිළිබඳ අනතුරු ඇඟවීම. එබැවින් අල්ලාහ් කෝපය සඳහා නිහඩතාවයේ ක්රියාව ආරෝපණය කළේය. එය ඔහු අණ කරන්නෙකු හා තහනම් කරනනෙකු ලෙස සිටිමිනි.

• ضرورة التوقي من غضب الله، وخوف بطشه، فانظر إلى مقام موسى عليه السلام عند ربه، وانظر خشيته من غضب ربه.

•අල්ලාහ්ගේ කෝපයෙන් ආරක්ෂාවීමේ හා ඔහුගේ ග්රහණය පිළිබඳ බියවීමේ අවශ්යතාවය. ඒ සඳහා තම පරමාධිපති අබියස මූසා තුමාගේ ස්ථාවරත්වය දෙස බලන්න, තම පරමාධිපතිගේ උදහස පිළිබඳ එතුමා තුළ පැවති බිය දෙස බලන්න.