অৰ্থানুবাদ আয়াত 145 ছুৰা ছুৰা আলে ইমৰাণ - তাজিক অনুবাদ- খাজা মিৰুফ খাজা মীৰ - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

আয়াত: 145

وَمَا كَانَ لِنَفۡسٍ أَن تَمُوتَ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ كِتَٰبٗا مُّؤَجَّلٗاۗ وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَا وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلۡأٓخِرَةِ نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَاۚ وَسَنَجۡزِي ٱلشَّٰكِرِينَ

145. Ҳеч шахсе намирад, магар ба иродаи Аллоҳ, ки навишта шудааст мўҳлати вақти ў. Ҳар кас бо амалаш хоҳони савоби ризқи ин дунё бошад, ба ў медиҳем ва ў дар охират насибе надорад ва ҳар кас бо амалаш хоҳони савоби охират бошад, ба ў медиҳем барзиёд бо ҳамроҳии он ризқе, ки барои ў дар ин дунё тақсим карда шуда буд. Ва шукргузоронро подош хоҳем дод!^[276]

[276]Тафсири ибни Касир 2/130